Onbevlekte Ontvangenis van de H. Maagd Maria

EEN JA VOOR GOD, EEN LICHT VOOR DE WERELD
(Bij Lc 1, 26-38)

Vandaag verhaalt het evangelie ons het ‘ja’ van Maria. Na eerst geschrokken te zijn, aanvaardt ze de opdracht van God. ‘Laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd’, zegt ze tot de engel. Maria’s antwoord is een daad van geloof dat ons allen diep kan inspireren.

Want net als bij Maria vraagt God ook van ons een ‘ja’. Dit kan ons angstig of onzeker maken, omdat we niet altijd weten wat het zal betekenen. God roept ons echter niet in de zekerheid van ons eigen kunnen, maar in het vertrouwen op zijn leiding. Wanneer we die stap zetten (toegegeven: niet evident), wordt ons leven een bron van licht, liefde en betekenis, niet alleen voor onszelf, maar ook voor de wereld om ons heen.

Neem bijvoorbeeld Franciscus van Assisi († 1226), een jonge man die alles achterliet: zijn rijkdom, status en toekomst in de zakenwereld, om te leven in eenvoud en trouw aan het evangelie. Zijn keuze om te leven als een arme en met de armen, zijn toegewijde liefde voor de schepping, inspireert vandaag nog steeds miljoenen mensen wereldwijd. Zijn spiritualiteit van vreugde, eenvoud en respect voor alle levende wezens raakt een diepe snaar, zeker in een tijd waarin duurzaamheid en verbondenheid met moeder aarde zo belangrijk zijn.

Dan is er Ignatius van Loyola († 1556), een man die na een periode van innerlijke strijd zijn leven radicaal wijdde aan God. Uit zijn ‘ja’ groeide een spiritualiteit die mensen leert hoe ze Gods aanwezigheid kunnen herkennen in hun dagelijkse leven. De jezuïetenorde, die hij stichtte, is tot op de dag van vandaag actief in onderwijs, geloofsverdieping en missionair werk over de hele wereld.

Een ander sterk voorbeeld is onze Vlaamse pater Damiaan († 1889), die zijn leven gaf om melaatsen op Molokai te dienen. Zijn ‘ja’ was niet alleen een keuze voor dienstbaarheid, maar ook een keuze voor solidariteit: hij werd één met hen die door de maatschappij waren verstoten. Hoe knap is dat! Tot op vandaag wordt hij herinnerd als een groot mens die de wereld liet zien wat het betekent om lief te hebben zonder grenzen.

Theresia van Lisieux († 1897), onze ‘kleine bloem’, liet zien hoe een eenvoudig, verborgen leven van liefde een diepe impact kan hebben op de Kerk.  Haar spiritualiteit van vertrouwen en overgave, gebaseerd op het doen van kleine dingen met grote liefde, blijft miljoenen mensen troosten en inspireren.

Naast deze bekende voorbeelden zijn er ontelbare mannen en vrouwen van wie we de namen nooit zullen kennen, maar die door hun eenvoudig en trouw ja-woord onzichtbare bouwstenen van Gods Koninkrijk vormen. Denk aan zoveel moeders en vaders die - vaak met vallen op staan - met een zo vol mogelijke liefde hun gezin trachten vorm te geven. Leerkrachten die met toewijding niet alleen kennis overbrengen, maar ook wijze levenslessen delen. Zorgverleners die in stilte en met medeleven zieken en stervenden nabij zijn, of die werkzaam zijn in leefgroepen waar mensen wonen met beperktheden. Het zijn allemaal stille helden die wellicht nooit publieke erkenning krijgen, maar die door hun trouw en liefde, hun jawoord, de wereld mooier en menselijker maken.

En denken we aan al die mensen die wereldwijd met regelmaat bidden: duizenden paternosters per dag, talloze schietgebeden richting hemel, en al die gebeden uitgesproken in de vele mooie (en minder mooie) versierde kapelletjes langs de weg. Daar steken zij kaarsen aan om God, Jezus, Maria, Jozef en zoveel heiligen te eren. Vaak vinden zij geen woorden, maar de vlammen van hun kaarsen vertalen de verlangens van hun hart, die zij met veel liefde neerleggen in de schoot van de Vader, via de grote heiligen die zij vereren. Mooi, toch?

Laten we vooral ook de mensen niet vergeten die lange tijd ziek zijn, bedlegerig, of fysiek ‘niets’ meer kunnen. Door hun zijn, door hun gebed voor Kerk en wereld, leveren zij een onschatbare bijdrage aan het leven van de Kerk, de vrede in de wereld, de groei van Gods koninkrijk.

Zo vraagt God aan ons allen om ons eigen ‘ja’ te zeggen, in de omstandigheden waarin wij leven. Misschien een ‘ja’ dat vraagt om los te laten wat we gewend zijn, of om iets aan te nemen dat we moeilijk vinden. Misschien een ‘ja’ in het groot, of juist een stil, verborgen ‘ja’ in de kleine dingen van het leven.

Zoals Maria ons voorleefde, mogen wij ons overgeven aan Gods plan, vertrouwend op zijn liefde en zijn genade. Ons ‘ja’ opent niet alleen de deur naar een leven dat vervuld is van Gods vrede en vreugde, maar ook naar een wereld waarin zijn licht door ons heen kan schijnen.

Durf, net als Maria, het avontuur met God aan te gaan. Zeg ‘ja’, en laat Hem grote dingen in en door jou doen.

Laten we bidden

Heer,
Geef ons de moed om ja te zeggen,
zoals Maria deed,
vertrouwend op uw liefde.
Laat ons uw licht zijn in deze wereld,
door daden van trouw en liefde.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, mogen de keuzes die we maken een bron van licht zijn voor de wereld om ons heen.
Een vreugdevolle hoogdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe staat het met jouw eigen ja-woord? Ervaar je dit als een daad puur vanuit jezelf en door jezelf gedaan? Of ervaar je het als een gebedsact van diepe overgave aan de Heer die in jou leeft? Anders gezegd: Leg jij jouw ja-woord neer in het grote ja van de Heer?

Een vraag voor ieder van ons: Is mijn leven werkelijk een leven voor God? Of leef ik vooral voor mezelf, voor wat ik verlang, wat ik wil en wat mij bevredigt?