woensdag in week 34 door het jaar

TOEKOMSTPERSPECTIEVEN ?

Tekst overweging: Ricky Rieter

Beste vrienden, nu we het einde van het liturgisch jaar naderen, krijgen we te maken met soms moeilijk verteerbare teksten. Elk einde brengt met zich mee dat we een soort overgang gaan maken naar een nieuwe tijd, maar voordat die nieuwe tijd zich aankondigt worden we uitgenodigd tot bezinning. Allerlei stemmen roepen soms wat anders, en de toon is ook verschillend. Zo gaat het in het gewone leven van deze tijd, zo ging het vroeger, zo klinkt dit ook in de Bijbel. Onheilsprofeten zijn er altijd geweest en te grote beloftes worden er voor een nieuwe toekomst gedaan. De vraag is hoe we ermee omgaan, wat moeten we geloven en waar strandt ons geloof in die nieuwe toekomst? Kunnen we de verschillende stemmen onderscheiden, en zo ‘nuchter’ mogelijk onze plaats bepalen en zonder paniek de voorrang geven aan hetgeen we nodig vinden?

In de eerste lezing komen we koning Belsassar tegen die in een schandelijk feestmaal de schrik van zijn leven krijgt als er een mensenhand op de wand verschijnt die er, voor hem, onvertaalbare woorden op schrijft. De profeet Daniël wordt erbij geroepen ter verklaring. Na een toespraak leest hij: MENEE, MENEE, TEKEEL ,PARSIEN: God heeft de dagen van uw koningschap geteld en er een einde aan gemaakt; u bent gewogen en te licht bevonden; uw koninkrijk is verdeeld en aan de Meden en de Perzen gegeven.

Dit is het vonnis voor Belsassar. Blijkbaar dringt de boodschap niet tot hem door, want hij geeft meteen opdracht om Daniël met luisterrijke kleding en functies te belonen. De volgende dag wordt deze koning echter gedood.

Het evangelie  uit Lucas 21 spreekt vandaag over mishandeling, vervolging, uitlevering, gevangenschap. Zelfs over haat van naaste familie, en doodslag. Erger kan het al niet.

Van zulke woorden worden we niet blij. Betekent het woord ‘evangelie’ niet blijde boodschap? Worden we bang gemaakt voor dingen waarvan we hopen dat ze ons nooit zullen treffen?

Het is gelukkig maar de helft van het verhaal. Al kan er waarheid zitten in de eerste helft, (we hoeven het nieuws maar te volgen), laten we nu ook ons oor en hart te luisteren leggen bij het vervolg. Datgene wat er, in welke vorm dan ook, ons overkomt ‘omwille van mijn naam’, wordt gedragen door een Liefde die sterker is dan alle onrustbarende berichten.

Maar geen haar van je hoofd zal verloren gaan. Red je leven door standvastigheid.

In een voorgaande regel lezen we:

Dan zullen jullie moeten getuigen. Bedenk wel dat jullie je verdediging niet moeten voorbereiden. Want Ik zal jullie woorden van wijsheid schenken die door geen van je tegenstanders kunnen worden weerstaan of weersproken.

Het zijn blijde berichten. We staan helemaal niet en nooit alleen, al lijken de andere krachten ons te overmeesteren.

Waar we voor staan en wat we altijd geloofd hebben blijft werken.

Door ‘standvastig’ te zijn kunnen we ons leven redden. ‘Standvastig’ is een krachtig woord: stevig met twee voeten op de dragende grond gaan staan. En als je je moet verdedigen neemt de Geest Gods het wel over en geeft je in wat je moet zeggen.

Vandaag wil ik het gebed gebruiken uit het boek Daniël 3, 62-67. (Dit doet me deels denken aan het Zonnelied van Franciscus van Assisi. Hij heeft het geschreven toen hij doodziek en blind was, dus in diepe ellende).

Alle elementen uit de natuur om God te prijzen roept Daniël op in zijn benarde situatie. Het zijn lofzangen vanuit de overtuiging dat het hele universum meetrilt met de zekerheid van de grootheid van God, die altijd de overwinnaar is.

Zon en maan, prijs de Heer,
bezing en verhoog Hem in eeuwigheid.

Sterren aan de hemel, prijs de Heer,
bezing en verhoog Hem in eeuwigheid.

Regen en dauw, prijs de Heer,
bezing en verhoog Hem in eeuwigheid.

Alle winden, prijs de Heer,
bezing en verhoog Hem in eeuwigheid.

Vuur en hitte, prijs de Heer,
bezing en verhoog Hem in eeuwigheid.

Koude en warmte, prijs de Heer,
bezing en verhoog Hem in eeuwigheid.

Beste vrienden, Neem deze lofzang mee in je hart en laat je ook vandaag niet ontmoedigen bij negatieve berichten, al zijn het er vele. Leef in verbondenheid met Schepper en schepselen, door Jezus, onze Redder!
Ricky

---

Om mee op weg te gaan

De berichten vanuit de Bijbel en ook vanuit de politieke situaties in de wereld en in ons eigen land zijn drukkend. Mijn vraag is: Als je ook de bemoedigende woorden tot je door laat dringen, krijg je er dan een ander gevoel bij? Heb je weleens momenten waarop de afschuwelijke gebeurtenissen in onze wereld je zo benauwen dat je er helemaal de moed bij verliest, en je geen nieuws meer wilt horen, bijvoorbeeld geen journaal meer wilt zien?

Wat doe je dan om er weer doorheen te komen? Durf je te geloven dat er ontwikkeling in komt ten goede? Heb je iets aan je geloof als het zo donker is geworden om je heen en in jezelf?

Ben je in staat om het lijden van de hele wereld zo in Gods hand te leggen dat je, tegelijkertijd weet dat God gebruik wil maken van ónze handen? Wat zou jij kunnen doen, naast je gebed?