zaterdag in week 32 door het jaar

EEN WERELD DIE LICHT VERDIENT

Tekst overweging: Kris

We lezen vandaag voor de laatste keer uit het boek Wijsheid. In eerste instantie klinkt er een sfeer van duisternis in door, maar tegelijk breekt God door die duisternis heen en brengt Hij redding. Het verwijst naar de nacht van de uittocht, wanneer Gods Woord neerdaalde als een beslissende aanwezigheid en een weg opende door water dat zich terugtrok. Die herinnering laat zien hoe God werkelijk bevrijdt en hoe zijn licht sterker is dan elke nacht.

Als we kijken naar onze wereld van vandaag, zien we misschien op het eerste gezicht opnieuw veel duisternis. Zo worden jongeren in deze dagen opnieuw opgeroepen om — al dan niet vrijwillig — militair te worden. In Duitsland misschien zelfs via loting als men de quota niet haalt. Allemaal omdat enkele zogenaamde machtige mensen het oh zo nodig vinden om de wereld te omhullen met het kwaad van oorlog en oorlogsdreiging. Onze jonge mensen, die al hun energie zouden moeten kunnen steken in het opbouwen van een wereld van hoop en licht, krijgen een brief in de bus die hen uitnodigt om mee te stappen in deze maalstroom van oorlogsdreiging en geweld. Zijn we ons wel bewust wat dit met hen doet? Onderhuids groeit bij hen een sfeer van bezorgdheid, angst en vooral een negatief wereldbeeld. Wij als volwassenen hebben de plicht onze jongeren een wereld te bieden die hen enthousiasmeert om mee te bouwen aan een samenleving waar het goed is om te leven voor iedereen, en niet om hen voor een kar te spannen die het kwaad in stand houdt.

Negativiteit verspreidt zich vandaag als een lopend vuurtje. Het trekt mensen innerlijk naar beneden. Het leidt tot depressiviteit en somberte. Mensen zien vaak letterlijk het licht niet meer en komen hun bed of zetel niet uit.

Maar, lieve mensen, laat je vooral niet wijsmaken dat er geen licht zou zijn. Net zoals in het boek Wijsheid breekt God met zijn licht wel degelijk door de duisternis heen. Ook vandaag, in deze wereld anno 2025. Zijn licht is geen ver verleden: het werkt door mensen heen die zich openstellen voor de Geest, die hen van binnenuit beweegt tot goedheid, troost en vrede.

Er gebeurt ontzettend veel goeds vandaag de dag. Er worden talloze mooie en opbouwende woorden gesproken, maar vaak halen ze amper het nieuws - alsof het geen nieuws zou zijn. Wat een vergissing!

Ik denk aan de catecheses die paus Leo twee keer per week geeft op een bomvol Sint-Pietersplein, waar woorden klinken van hoop en licht, woorden die uitnodigen om het goede te doen. Paus Franciscus deed dit jarenlang op dezelfde manier. En waar lees je het? Je moet al op specifieke katholieke websites zoeken om die catecheses terug te vinden. En zelfs daar is die berichtgeving vaak karig.

Maria in Medjugorje roept al vele jaren op tot gebed en tot het doen van het goede. Het is een blijde en nodige boodschap voor onze tijd. Toch horen we er amper iets over, terwijl miljoenen pelgrims er jaarlijks naartoe trekken om te bidden en zich te herbronnen. Je leest er nauwelijks iets over, maar het gebeurt wel degelijk.

Talloze goede initiatieven bestaan in duizenden steden wereldwijd, waar armenzorg een warm en menselijk gezicht krijgt. Vaak moet je wachten tot de kerstperiode om daar in de krant iets over te lezen. Maar het gebeurt wel degelijk elke dag!

In talloze klinieken, woonzorgcentra en dagcentra wordt zorg gegeven om u tegen te zeggen. In plaats van zorg positief te benoemen, worden woonzorgcentra vaak en telkens opnieuw in een slecht daglicht geplaatst. Dan is men verbaasd dat zo weinig mensen kiezen voor de zorg. Terwijl zorg - waar en hoe dan ook - het mooiste beroep is dat je je kunt voorstellen.

Ik denk aan de vele duizenden mensen in de wereld die zowel vanuit christelijke hoek als vanuit andere overtuigingen goede initiatieven nemen of ondersteunen. Er gebeurt zoveel goeds!

Ja, God is echt niet dood!

Hoe leven wij als christenen? Hoe spreken we met elkaar? Gaan we mee in die eindeloze stroom van negativiteit die de wereld omlaag trekt en mensen somber maakt? Of staan we positief in het leven, de Blijde Boodschap dragend en gestalte gevend, blij en fris, geworteld in het Pasen van de Heer? Wij zijn kinderen van het licht, zegt Paulus, en niet van de duisternis (1 Tes 5,5). Laat ons dan ook zo leven!

Zonder onze ogen te sluiten voor het kwaad, mogen we ons niet laten meeslepen in een mentaliteit van negativiteit. Niemand wint daarbij. Laat ons positief zijn, opbouwend, in onze woorden én in onze daden. Laat ons niet ophouden het goede te doen - ook dat schrijft Paulus (Gal 6,9).

Laten we volharden zoals de vrouw uit het evangelie van vandaag, die bleef aankloppen met haar eenvoudige maar volgehouden vraag. Haar vertrouwen hield haar gaande. Zo mogen ook wij blijven bidden, blijven zoeken naar God, blijven rekenen op zijn nabijheid. In dat volhardend gebed groeit een licht dat sterker is dan welke donkerte ook. 

Moge dat gebed, én onze keuze voor het licht, maken dat de Mensenzoon geloof vindt wanneer Hij op aarde komt.

Laten we bidden

Goede God,
U kent onze zorg en onze onrust.
Laat uw licht in ons groeien
zodat wij niet bezwijken onder negativiteit.
Vul ons met uw Geest die troost geeft.
Maak ons aandachtig voor het vele goede
dat zoveel mensen tot stand brengt.
Maak ons tot mensen van uw licht.
Amen.

Geliefde mensen, laat ons elkaar tot zegen zijn, in woord en daad.
Een vredevol weekend,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Kijk eens eerlijk naar jezelf en voel of de negativiteit van deze tijd je innerlijke rust mogelijk aantast. Leg dit alles bij Jezus neer, de levende hoop, en laat zijn nabijheid je blik openen voor wat goed en helend is. Laat je inspireren door de vrouw uit het evangelie, die bleef aankloppen en zo de weg vond naar nieuw vertrouwen.