donderdag in week 1 vasten
'Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan’, zegt Jezus ons vandaag.
Het zijn woorden die al snel verkeerd begrepen kunnen worden. Wat hier alvast niet gezegd wordt is dat je zomaar krijgt wat je in gebed vraagt. God is geen frisdrankautomaat waarin je wat gebedjes stopt om daarna het gevraagde artikel te krijgen.
Van belang is, wanneer we aankloppen bij God, dat Hij de deur voor ons zal openen. Hij zal ons welkom heten. Altijd! Niet onbelangrijk.
Wat onze vraag, welke dat ook is, naar Hem toe betreft, zal Hij op de eerste plaats antwoorden met zichzelf te schenken, en wel in de persoon van Jezus. Het gekregene in het gebed is dus op de eerste plaats ons Heer.
De persoon Jezus is misschien niet datgene wat we in eerste instantie vroegen, maar we krijgen wel meteen het mooiste en meest waardevolle geschenk dat God ons geven kan. En we krijgen dat geschenk niet voor niets. Wie de Heer ten diepste als geschenk van God ontvangt – als Godsontmoeting dus - zal heel waarschijnlijk zijn vraag, tenminste als hij ze nog stelt, herformuleren. De onvolwassen kantjes zullen van de vraag verdwenen zijn. Het zal eerder zijn met woorden als: Heer, geef mij de genade in U te blijven, help me uw vrede niet te verliezen, geef mij de kracht verzoenend aanwezig te zijn,… Dat is een heel andere wijze van bidden dan bijvoorbeeld vragen om te slagen in het examen wiskunde. Vraag is zelfs of God met dit laatste bezig is. Studeren moet je toch. Maar je kan wel vragen innerlijke rust te hebben om goed te kunnen studeren, maar dat is dus wezenlijk een andere vraag dan de vraag om te slagen met je examen.
Van belang is dat we bereid zijn Christus te ontvangen. ‘Wie vraagt ontvangt, wie zoekt vindt, voor wie klopt wordt opengedaan’. Om dan, vanuit ons Heer, opnieuw te vragen. Maar zoals gezegd: heel waarschijnlijk zal je je vraag anders stellen, of zelfs helemaal niet meer stellen. Je bidt dan immers in Christus, als een volwassen gelovige, om zaken waar het werkelijk om te doen is, volledig binnen Gods wil, gericht op zijn liefde, diep verlangend daarin te delen. En dit laatste zal je gegeven worden wanneer je er in Christus om vraagt, want je zal God (in Christus) ontvangen.
Maak er een innig gebeuren van.
kris
Het zijn woorden die al snel verkeerd begrepen kunnen worden. Wat hier alvast niet gezegd wordt is dat je zomaar krijgt wat je in gebed vraagt. God is geen frisdrankautomaat waarin je wat gebedjes stopt om daarna het gevraagde artikel te krijgen.
Van belang is, wanneer we aankloppen bij God, dat Hij de deur voor ons zal openen. Hij zal ons welkom heten. Altijd! Niet onbelangrijk.
Wat onze vraag, welke dat ook is, naar Hem toe betreft, zal Hij op de eerste plaats antwoorden met zichzelf te schenken, en wel in de persoon van Jezus. Het gekregene in het gebed is dus op de eerste plaats ons Heer.
De persoon Jezus is misschien niet datgene wat we in eerste instantie vroegen, maar we krijgen wel meteen het mooiste en meest waardevolle geschenk dat God ons geven kan. En we krijgen dat geschenk niet voor niets. Wie de Heer ten diepste als geschenk van God ontvangt – als Godsontmoeting dus - zal heel waarschijnlijk zijn vraag, tenminste als hij ze nog stelt, herformuleren. De onvolwassen kantjes zullen van de vraag verdwenen zijn. Het zal eerder zijn met woorden als: Heer, geef mij de genade in U te blijven, help me uw vrede niet te verliezen, geef mij de kracht verzoenend aanwezig te zijn,… Dat is een heel andere wijze van bidden dan bijvoorbeeld vragen om te slagen in het examen wiskunde. Vraag is zelfs of God met dit laatste bezig is. Studeren moet je toch. Maar je kan wel vragen innerlijke rust te hebben om goed te kunnen studeren, maar dat is dus wezenlijk een andere vraag dan de vraag om te slagen met je examen.
Van belang is dat we bereid zijn Christus te ontvangen. ‘Wie vraagt ontvangt, wie zoekt vindt, voor wie klopt wordt opengedaan’. Om dan, vanuit ons Heer, opnieuw te vragen. Maar zoals gezegd: heel waarschijnlijk zal je je vraag anders stellen, of zelfs helemaal niet meer stellen. Je bidt dan immers in Christus, als een volwassen gelovige, om zaken waar het werkelijk om te doen is, volledig binnen Gods wil, gericht op zijn liefde, diep verlangend daarin te delen. En dit laatste zal je gegeven worden wanneer je er in Christus om vraagt, want je zal God (in Christus) ontvangen.
Maak er een innig gebeuren van.
kris
Ja Heer ,ontdoe me van zelfzucht en angst ! Leer mij U te volgen en lief te hebben ;zo ook iedere naasten ! Dank U Heer !
BeantwoordenVerwijderenVastentijd is een tijd van bekering. Dat hoorden wij gisteren. Vastentijd is ook een tijd van meer toeleg op het bidden. Esther kon niets beters en ook niets anders doen toen zij naar die ongenaakbare en wrede despoot Ahasveros moest gaan om de zaak van haar volk te bepleiten, want het regime van Ahasveros wilde het Joodse volk gewoon uitroeien. Jezus roept ook op tot gebed en vertrouwen. Altijd krijgen wij de H. Geest, d. i. de kracht van God zelf, als wij erom vragen.
BeantwoordenVerwijderenDe zalige pr. Poppe zei: 'Zijt ge bedroefd? Bid. Zoek uw troost bij Jezus, want mensenwoorden voldoen het hart niet. Zijt ge bekommerd? Spreek erover met Jezus. Zijt ge blij? Bedank God. Uw dag weze als een vuurwerk van brandende schietgebeden. Hoe harder en pijnlijker de gebeden zijn, hoe meer moeite zij aan ons hart kosten, des te verdienstelijker zijn zij in de ogen van God'.
P.S. Kris, ik denk toch wel dat God wel begaan is met de examens van onze studenten. Natuurlijk helpt bidden niet als ze niet studeren. U spreekt terecht over de rust die zij in het gebed kunnen ontvangen om goed te kunnen studeren. Maar hoe dan ook, bid maar als je voor een examen staat, zelfs als je de stof goed kent. Bid maar als jezelf of een dierbare voor een operatie staat, ook al is de chirurg de meest gerenommeerde professor. Zelf heb ik altijd ook gebeden voor mijn examens, van mijn kinderjaren af. En God heeft mij nooit in de steek gelaten. Wel is het zo dat echt gebed niets afdwingt van God. God schenkt altijd Zijn H. Geest, ook als wij iets anders vragen. Die H. Geest zal je echter zo vindingrijk en inschikkelijk maken om ook als je niet krijgt wat je vroeg, bv. mooi weer voor een kermis, je toch een andere goede oplossing te laten bedenken, bv. een aangenaam feest in een binnenruimte. Toen ik nog les gaf, zeiden de leerlingen mij vaak: 'Meneer, u moet niet bidden, het helpt toch niet, want je krijgt toch niet wat je vraagt'. Toen antwoordde ik: 'Mijn moeder is nu pas gestorven en ik heb ook om haar genezing gebeden. Die heb ik niet gekregen. Maar mijn vader en mijn zussen en ikzelf kunnen het met Gods genade aan'. Dan zei ik: 'Vraag al wat je wilt aan God, al is het het grote lot van de Lotto; je zult het waarschijnlijk niet krijgen, maar je zult dat niet krijgen, kunnen dragen'. Dat geloof ik nog altijd heel sterk.
Natuurlijk is God begaan met onze examens. Hij is begaan met ons hele zijn, dus ook met de dingen die ons bezig houden. Maar ik vermoed dat zijn kijken naar onze zaken zich heel dikwijls afspeelt op een ander niveau dan dat wij kijken naar onze persoonlijke zaken.
BeantwoordenVerwijderenWe mogen alles in gebed bij God brengen, uiteraard. Daar zit iets moois in, het is des mensen. Anderzijds denk ik dat we moeten oppassen met soms te concreet te zijn en daardoor te denken dat we zelf minder verantwoordelijkheid moeten dragen. Persoonlijk vind ik dat we veeleer om genade moeten bidden de dingen 'goed' te doen (in Christus) in plaats van te vragen of God alles tot een goed einde wil brengen (bv examens afleggen).
Zelf bid ik ook (een soort schietgebed zeg maar) wanneer ik een kamer binnen ga in ons Woonzorgcentrum. Ik vraag dan nederig dat Gods liefde zich moge openbaren.
Mijn tante brandde kaarsen voor een goede afloop van bepaalde zaken, heel concreet. Als die zaken geen goede afloop kende was ze boos op Maria en ze draaide het beeldje een paar dagen met het gezicht naar de muur, als straf zeg maar. En ze meende dat heel oprecht. Er zit oprechtheid in, maar tegelijk heeft het ook iets heel kinderachtigs. Ik denk dat we als christen moeten leren volwassen te bidden. Niet dat onze favoriete voetbalploeg zou winnen, wel dat de spelers van die voetbalploeg God mogen ontmoeten in hun leven.
Als ik naar mijn eigen levensloop kijk merk ik dat ik de laatste jaren veel minder concrete zaken vraag aan God. Ik spiegel mezelf misschien teveel in mijn 'woordje'. Misschien moet ik nederig worden en leren van mensen die wel concreet vragen in hun gebed.
Ik neem het alvast mee in hoofd en hart.
Alle Goeds, kris
Ja Daniël dat is ook mijn manier van bidden. Ik bid vaak voor de mensen die het moeilijk hebben dat zij het leven kunnen accepteren, ook al is het op dit moment zwaar. Ik heb op de verkoever gewerkt in een ziekenhuis en voor ik over de drempel stapte bad ik en vroeg Gods hulp om alert te zijn en geen fouten te maken. Maar na elk bidden voegde ik ook toe: “Heer U weet wat goed is en Uw wil geschiede”. Dat geeft. mij kracht en ik weet dat ik er niet alleen voor sta.
BeantwoordenVerwijderenik lees de zin 'Vraag en ... zal worden opengedaan' eigenlijk heel anders. in het kader van Jezus woorden 'wees heilig zoals de Vader heilig is', en de zin 'Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen', waar deze lezing mee eindigt, denk ik dat het hier niet gaat over wat we allemaal aan God moeten vragen in gebed, maar dat Jezus vooral bedoelt dat wij zo met ELKAAR moeten omgaan. dat past ook heel goed bij wat Hij predikt in de bergrede en vertelt over het Koninkrijk. het loont beslist de moeite deze uitspraak van Jezus eens vanuit die hoek te beschouwen!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn Stefan dat je dit met elkaar verbindt. Inderdaad, de lezing gaat (ook) over onze omgang met elkaar, en de laatste zin uit de lezing, misschien vooral zelfs. Je deur steeds voor de ander openen, met de ander omgaan zoals je wenst dat ze met jou omgaan ... een stevige oproep.
VerwijderenDank.
ik denk dat dat een oproep is die juist nu van grote betekenis kan zijn: mens erken uw wederzijdse afhankelijkheid! laat uw ego los en vraag en geef en vraag en geef.
Verwijderen