dinsdag in de paasweek

OVER HET HERKENNEN VAN DE HEER

Onderstaande overweging is van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan 'Het Woord van God elke dag 2024, uitgegeven bij Halewijn.

Maria van Magdala staat voor het lege graf en rouwt om de dood van haar Heer en de verdwijning van zijn lichaam. Maria is ontroostbaar, zeker, maar niet berustend. Ze vraagt aan iedereen waar haar Meester kan zijn: aan de twee in het wit gekleede engelen en aan de tuinman. Ze doet er alles aan om Hem te vinden zonder wie ze zich verloren voelt. Dat is het enige dat telt voor haar. Door deze hartstocht is zij een voorbeeld van de ware gelovige die niet ophoudt de Heer te zoeken.

Na de twee engelen te hebben ondervraagd ziet ze een man die ze voor de tuinman houdt. Maria ziet Jezus met haar ogen, maar ze herkent Hem niet. Pas als ze zichzelf bij haar naam hoort noemen, gaan haar ogen open. Dat is er wat er met ons gebeurt als we, in onze behoefte aan ware woorden, naar het evangelie luisteren. We zien Jezus niet met onze ogen, maar ons hart dat wacht op de woorden van liefde herkent zijn stem.

Het is een woord van liefde dat ons hart bereikt. Er moet naar geluisterd worden in gebed, in een zoektocht naar betekenis, in een nood aan visioenen. We moeten er naar luisteren met het hart van die vrouw. Als je naar Hem luistert met je hart, zoals deze vrouw die op alle mogelijke manieren haar Meester zocht, dan herken je Hem en laat je Hem nooit meer in de steek.

De stem van de verrezen Jezus is het evangelie. Vertrouwd worden met de woorden van het evangelie betekent vertrouwd worden met de Heer zelf: dat is de weg om Hem te ontmoeten en te herkennen.

Maria werpt zich neer aan de voeten van Jezus en omhelst Hem. 'Hou me niet vast ... Ga naar mijn broeders ...' De liefde van het evangelie is een engergie die ons drijft om verder te gaan, én te verkonidgen. Het is geen liefde die ons doet blijven waar we zijn. Het is geen bezit om individueel van te genieten. Maria heeft begrepen dat de Verrezene voor altijd bij haar zal zijn. Daarom loopt ze vol vreugde naar de leerlingen om aan iedereen te verkondigen: 'Ik heb de Heer gezien'.
Zij, de zondares, is de eerste apostel van het evangelie van de verrijzenis geworden.

Laten we bidden

Lieve Heer,
moge ons hart uitgaan naar uw aanwezigheid.
Moge uw Geest uw stem in ons doen herkennen
doorheen het evangelie.
Help ons om niet te rusten
totdat we uw aanwezigheid ervaren
en uw woorden in ons hart
bewaren en koesteren.
Mogen we vanuit dit gebeuren
gaan en verkondigen,
doorheen daad en woord.
In uw naam.
Amen.

Lieve mensen, mijn wens voor ieder van jullie: moge onze zoektocht naar de Heer net zo onvermoeibaar zijn als die van Maria van Magdala. Hij zal ons noemen bij onze naam. Hij zal zich ten diepste tonen. Zeker weten.
Een genadevolle dag,
kris


Vragen om mee op weg te gaan

Op welke manier luister ik naar de stem van de Verrezene doorheen het evangelie? Hoe kan ik - biddend - die luisterhouding verdiepen?

Hoe kan ik de vreugde van de ontmoeting met de Verrezene delen met anderen die misschien ook op zoek zijn naar religieuze zingeving in hun leven?

Reacties

  1. Jezus ontmoeten, dat vraagt altijd dat wij Hem doorgeven. Niet voor onszelf houden, maar doorvertellen welke ervaring Hij ons gaf. Vandaag vieren onze zusters - de zusters van liefde van Kortemark - met hun religieuze familie (dat zijn alle mensen die veel bij hen komen voor het bijwonen van de goddelijke diensten, die hen genegen zijn en financieel ook ondersteunen) hun 175 jaar bestaan. Ook zij zijn gesticht om aan de grote noden van toen - 1849 - tegemoet te komen. Het was een tijd van grote ellende: mislukte oogsten, honger, armoede, veel besmettelijke ziektes. De pastoor van toen besloot om vijf zusters weg te halen uit het wat vroeger gestichte klooster van de H. Vincentius in de Handzamestraat en met hen een nieuwe stichting te beginnen om aan de nood van de tijd tegemoet te komen. Deze congregatie heeft gebloeid. Nu is er een grote krimp begonnen, maar het werk van de zusters wordt overgenomen door veel bekwame en daartoe opgeleide mensen in de zorg. En zelf doen de zusters wat ze kunnen: kinderen en jongeren opvangen die anders een verloren leven tegemoet zouden zien en ook vluchtelingen van overal een nieuwe thuis bieden. Dat is allemaal Jezus doorgeven, Zijn genezende en zorgende aanwezigheid doorgeven en gestalte geven. Onze zusters houden Jezus niet vast, maar net zoals Maria Magdalena geven ze Hem door, door echte zusters van Gods liefde te proberen te zijn. Zo deed ook Pater Lievens in de Ranchi-missie in India. De mensen daar telden niet mee, maar Pater Lievens gaf hen aan hoe zij hun rechten konden doen gelden bij de regering die toen Brits was. De mensen vroegen hem: 'Niemand ziet naar ons om, wij tellen niet mee, en jij komt uit het verre Vlaanderen om ons te helpen. Waarom doe je dat?' Dan, ja pas dan, kon Pater Lievens vertellen dat de liefde van Jezus hem dreef. En de Ranchi-missie werd een bloeiende jonge Kerk met veel priesters en religieuzen van eigen bodem. Zo moet het gaan, ook met ons. Niet direct vertellen over Jezus, maar goeddoen waar we kunnen. Dat roept vragen op: 'Wat bezielt jullie?' Dan zal langzaam maar zeker doorsijpelen: 'Die mensen leven van Jezus. Hij is hun leven en Zijn leven proberen zij door te geven aan ons'.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een bekering, een ontmoeting met de Heer meemaken laat je nooit meer los , het is als een stempel van God die in je hart gedrukt wordt, kijk maar naar Maria Van Magdala . Zij zoekt naar Hem , naar de waarheid, omdat ze de waarheid al heeft mogen ontdekken, en daar geef je je leven voor . Het is Ora et Labora : Deze 2 zijn onlosmakelijk van mekaar : Bidden tot Hem, en werken voor Hem op allerlei goede manieren, maar zeker ook de waarheid verder vertellen. Jezus verkondigde het koninkrijk Gods , de apostelen verkondigde Jezus de Verlosser .

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ooit was ik zèèr sterk getroffen door de Woorden van het Evangelie
    in het verhaal van Maria Magdalena op zoek naar Jezus !
    Nu nog!
    Toen ze Hem herkende omdat Hij haar naam riep en zij op haar beurt uitriep 'Raboeni Meester' !
    Nu op hoge leeftijd "werk"(labora) ik door en" bid (ora) en mediteer verder bewust van mijn onwaardigheid .
    Maar oprecht dankbaar om allen die me op een of andere manier mij Zijn Weg blijven wijzen !
    Dàt heet dan écht 'gelukkig 'zijn door het lijden heen !.
    Ik wens jullie allen een gezegende dag toe !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het altijd spijtig als mensen zichzelf verkleinen, kleineren: "bewust van mijn onwaardigheid". (ook opletten voor wat men 'valse nederigheid' noemt). Wij zijn geschapen om rechtop te lopen (niet hovaardig, neen), met het hoofd fier omhoog, want wij zijn kinderen van God, wij dragen een hoge adel in ons. We mogen (evenwel met onze beperkingen en zwakheden) leven, werken en bidden, jubelen en juichen als kinderen van God. Met die wetenschap diep in ons hart en onze gedachten kunnen we in het leven staan, tussen de mensen, daar waar we leven en werken. Wij zijn door het verlossingswerk van Jezus van grote waarde in deze wereld. Niet 'onwaardig', maar waardig!

      Verwijderen
    2. Zulke reacties vind ik spijtig. Wij hebben inderdaad de hoge waardigheid van kind van God te zijn. Maar dat is een pure genade, een geschenk van Jezus' Paasmysterie. Maar laten wij die grote waardigheid maar dragen in een grote nederigheid, want uit onszelf zijn we niets. En zo gemakkelijk vallen we weer terug in onze eigenliefde.

      Verwijderen
    3. Begrijp me niet verkeerd, ik schreef toch ook: (evenwel met onze beperkingen en zwakheden)

      Verwijderen
    4. Gelijkwaardig is beter woord

      Verwijderen
  4. Heer, ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt , maar spreek en ik zal gezond worden .

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn beste broeders ... ja God houdt onvoorwaardelijk van ons !
    Maar indien ik van Jezus hou, als ik mezelf en zéker mijn naasten kan vergeven ,
    als ik vreugde ken ,en vredevol en dikwijls diep gelukkig ben ,
    dan denk of zeg dàt is genade ,een geschenk van Christus !
    (Zelf in deze harde tijden )
    Ik hoor ook soms zoals Maria Magdalena ,
    Jezus 'stem die zachtjes zegt Jacqueline !
    Dan zegt Jezus ;"raak me niet aan !"
    Ik denk dan ook niet aan Hem te 'knuffelen ,maar voel op afstand een warm Liefdesgevoel !
    welke ik dan kan laten overlopen naar medemensen toe !
    Dàt is "Genade "!!!
    Slaapwel allemaal
    Ik lijd jaar in jaar uit de dagen van het Tridium écht mee !
    Ja ik en wij zijn soms zoals Petrus, zoal Judas !










    Slaapwel allemaal !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten