24 aug - Bartholomeüs, apostel
Nathanaël zat onder de vijgenboom. Wellicht in Kana waar hij woonde.
Jezus zei: 'Ik had je al gezien vóórdat Filippus je riep, toen je onder de vijgenboom zat', zo hoorden we vandaag.
Voor de vrome Jood is onder een vijgenboom zitten een gebruikelijke plaats om zich bezig te houden met de dingen van God. Met zijn laag neerhangende takken kon en kan je er ongestoord en ongezien je wijden aan de studie van de Schrift. Het is een plek van vrede. Ongetwijfeld heeft Nathanaël daar onder de vijgenboom zijn verlangen naar de Komende gevoed. Hij hield deze verwachting levend. In zijn vroomheid was dit verlangen een bede zonder ophouden; een bede om de komst van de Messias.
En dan … ja dan wordt hij geroepen om de Messias te zien en te ontmoeten. Wat een ervaring voor de man !
Het is goed voor ieder van ons om zo'n vijgenboom te hebben. Om een plek van rust te hebben, een plek van overdenking en gebed. Een plek waar je her-innerd wordt aan de vrede met God en waar je die vrede kunt oefenen. Een plek ook waar je jezelf voorbereidt op zijn komen in uw leven.
Deze plek kan een kapel of kerk zijn, een gebedshoekje in huis, een plekje in de natuur; een plek die ons in de eenzaamheid brengt, waar geen verstrooïng is, waar we met de Heer alleen kunnen zijn, waar we Hem kunnen ontmoeten, naar Hem kunnen kijken, naar Hem kunnen luisteren; in duisternis of bij zonneschijn.
Deze plek is veel meer dan een plek in de ruimte. Deze plek moet bovenal een plek in ons hart zijn, een plaatsje waar niets of niemand tussen ons en de Heer kan komen, een plaats waar we ongestoord kunnen drinken van de Bron die levend water geeft: Jezus.
Laat ons die 'plek' koesteren als zéér belangrijk in ons leven.
Jezus zei: 'Ik had je al gezien vóórdat Filippus je riep, toen je onder de vijgenboom zat', zo hoorden we vandaag.
Voor de vrome Jood is onder een vijgenboom zitten een gebruikelijke plaats om zich bezig te houden met de dingen van God. Met zijn laag neerhangende takken kon en kan je er ongestoord en ongezien je wijden aan de studie van de Schrift. Het is een plek van vrede. Ongetwijfeld heeft Nathanaël daar onder de vijgenboom zijn verlangen naar de Komende gevoed. Hij hield deze verwachting levend. In zijn vroomheid was dit verlangen een bede zonder ophouden; een bede om de komst van de Messias.
En dan … ja dan wordt hij geroepen om de Messias te zien en te ontmoeten. Wat een ervaring voor de man !
Het is goed voor ieder van ons om zo'n vijgenboom te hebben. Om een plek van rust te hebben, een plek van overdenking en gebed. Een plek waar je her-innerd wordt aan de vrede met God en waar je die vrede kunt oefenen. Een plek ook waar je jezelf voorbereidt op zijn komen in uw leven.
Deze plek kan een kapel of kerk zijn, een gebedshoekje in huis, een plekje in de natuur; een plek die ons in de eenzaamheid brengt, waar geen verstrooïng is, waar we met de Heer alleen kunnen zijn, waar we Hem kunnen ontmoeten, naar Hem kunnen kijken, naar Hem kunnen luisteren; in duisternis of bij zonneschijn.
Deze plek is veel meer dan een plek in de ruimte. Deze plek moet bovenal een plek in ons hart zijn, een plaatsje waar niets of niemand tussen ons en de Heer kan komen, een plaats waar we ongestoord kunnen drinken van de Bron die levend water geeft: Jezus.
Laat ons die 'plek' koesteren als zéér belangrijk in ons leven.
Een engel heeft aan Johannes het heilige Jeruzalem mogen tonen, de hemelse Stad, de Bruid van het Lam. Het Lam is Jezus. En Zijn stad staat gegrondvest op de namen van de 12 apostelen. Bartholomeus is er één van. Hij wordt in het evangelie van Johannes Nathanaël genoemd. Eerst had hij niet zoveel sympathie voor Jezus: ‘Uit Nazareth, kan daar iets goeds van komen?’ Deze opmerking was misschien terecht, want opgravingen tonen aan dat Nazareth heel arm en primitief moet zijn geweest. Nathanaël kwam uit het buurdorp Kana, dat veel rijker en dus misschien ook meer ontwikkeld was. Maar dan blijkt Jezus hem te kennen: ‘Ik zag u onder de vijgenboom zitten’. Dat betekent in Bijbelse taal: Ik zag u de Thora en de profeten doorsnuisteren. Dat is voor Nathanaël genoeg: ‘Jezus, Gij zijt de Zoon Gods’, roept hij uit. Jezus zegt: ‘Als je Mij volgt, zal je nog grotere dingen zien, nl. de hemel open en de engelen Gods de ladder op en af tussen hemel en aarde in dienst van de Mensenzoon’.
BeantwoordenVerwijderenDat is het nieuwe Jeruzalem, dat is een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar God Koning is, waar God God mag zijn, waar mensen God toelaten in hun leven en zich door Hem laten beminnen. De ladder tussen hemel en aarde is het kruis. Dat zei ons gisteren in ons brevier de H. Rosa. Jezus brengt ons door Zijn kruis weer thuis bij de Vader. Bartholomeus, de patroon van onze parochie, heeft het mee mogen maken en aan ons verkondigd.
De ladder naar de hemel is het kruis!!!Kruis moet niet altijd lijden zijn,zo hoorde ik van een jonge oma dat haar kleinzoon,eender waar hij is een kruisteken maakt zelfs voordat hij een gebakje eet bij bekende of familie,en het zijn de mensen zelf die dat verwondert aan de oma komen zeggen ,de jongen zelf (19 jaar)zegt daar niets over.
VerwijderenOns eigen kleinkind houd eraan om een klein houten kruisje aan een koortje om haar hals te dragen en niet onder haar kleedje ,maar goed zichtbaar(9jaar).
Ik begrijp dat Pr daniél bedoeld dat het kruis van Jezus Zijn lijden ,en Kruisdood de ladder naar de hemel is.Maar dat deze kinderen zo stille getuigen zijn,zonder het zelf te beseffen is toch bemoedigend,voor onze tijden.
Dat is het, de ladder naar de hemel is Jezus' kruis. Wij mogen onze kleine of grote kruisen bij het Zijne voegen. Je moet het lijden nooit zoeken, maar het is er altijd en overal wel een beetje. Heel blij om die stille kleine getuigen van Jezus' kruis. Zie maar ook naar de mooie reactie hieronder van 9 u 52.
Verwijderenik heb in mijn huis een mooi stil gebedshoekje, maar in mijn hart koester ik ook een paar plekken van 'openbaring', waar God heel dichtbij was. ik kan daar niet zomaar meer naar toe gaan, maar in mijn verbeelding kan ik daar, als ik het nodig heb, altijd even verblijven. ik kan met kris beamen dat dat soort plekken voor mijn gebedsleven (of wat daarvoor doorgaat) van essentieel belang zijn.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij is de reactie van Nathanaël : "Wat goeds kan er uit Nazareth komen" een voorbeeld
BeantwoordenVerwijderenvan gebrek aan respect voor iemand die van een plaats afkomstig is zonder naam noch faam. Hij zal wellicht nog heel veel hebben moeten leren. Op een of ander terrein is dat ook voor ons het geval. Laat ons er dan ook aan beginnen
Tijdens mijn zitten onder de 'vijgenboom' deze morgen,werd me iets zo klaar en duidelijk ,zonder woorden,als ik het in woorden of beelden zou overbrengen zou ik er de woorden niet voor vinden.
VerwijderenMet mijn eigen klein verstand;'de Eucharistie is de hefboom van de kosmos van onze aarde van al wat leeft'er wordt van Oost tot West,van de morgen tot de avond en dag en nacht ergens op de aarde een Eucharistie opgedragen,en dat is de verdienste Jezus en Zijn Kerk en de missionarissen,en priesters,die ook in die werelddelen waar men nog nooit van Jezus gehoord had,en waar er elke dag een goddelijke vernieuwing herschepping plaatsvindt.
Dan vroeg ik me af wat er van de wereld zou geworden ,als deze Goddelijke erediensten moesten ophouden te bestaan ,de wereld zou geen hefboom meer hebben---en we zouden allen verdwijnen.
Dank zij Jezus verdienste draait de wereld door,ondanks alles.
(een vijgenboom meditatie)