zaterdag in week 17 door het jaar

De eerste lezing van vandaag verhaalt ons het feit dat God oproept om om de vijftig jaar een jaar van Verzoening af te kondigen, een jaar waar ieder z'n volle vrijheid weer terug krijgt. Het moet een 'heilig' jaar zijn, een 'jubeljaar', zo staat er.

Vele jaren later zal Christus de verpersoonlijking worden van deze oproep. Hij zal er de belichaming van zijn. Hij zal hét grote verzoeningsteken bij uitstek stellen, hangend aan het kruis, zich solidair en verbonden opstellend met de meest uitgestotenen, Hij zal de zonden van de wereld op zich nemen, zijn beulen vergevend, aan iedereen vergiffenis schenkend. Hij zal op het kruis de diepste donkerte ingaan, om na drie dagen het verrijzenislicht te ontvangen en te schenken aan allen.

Gedaan met om de vijftig jaar een jaar van verzoening af te kondigen. Vanaf de opstanding van Christus is de oproep tot verzoening iets van elke dag. Het is het centrale thema in de vier evangelies: verzoening met God en met elkaar.

Laten we dagelijks, heel concreet, met de mensen waarmee we elke dag leven, werken aan verzoening, en wel in naam van de Heer, in diepe verbondenheid met Hem. Laat ons niet van elkaar weglopen, maar samen biddend de gave van verzoening ontvangen. Moge het hart van dit alles Gods vrede zijn die Hij schenkt aan elk mensenkind dat openstaat voor Hem.

Er is heel wat kwaad in de wereld. Ook in ons. Ja, er is heel wat duisternis. Laten we ons wapenen tegen het kwaad, en wel met de wapens van God: gebed voor elkaar en voor de wereldvrede, werken aan verzoening, je engagerend voor een samenleving waar het goed is om wonen voor ieder.

Laten we ons niet opsluiten in heilige hoekjes met vrome boekjes. Laten we opstaan, tonend aan de wereld dat God bestaat, dat Hij een levende God van liefde is. Ja, laat ons heel concreet daden van liefde stellen, ieder met zijn gaven en talenten. Laat ons niet lui zijn. Laten we leven als wakkere mensen, frisse mensen; mensen die er vreugde in vinden drager en uitdrager te zijn van Gods minne.

Het leven is mooi, wondermooi. Laten we het niet verknallen door verkeerde wegen te gaan, of lui te zijn.

Ps.: Lieve mensen, de komende week zit ik een weekje in de Ardennen. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat de wifi daar van die aard is dat ik de site dagelijks z'n update kan geven. Moest dit niet zo zijn, mijn oprechte excuses daarvoor.

kris