vrijdag in week 2 advent

‘Ik geef jullie onderricht in je eigen belang...’, zo lezen we vandaag bij de profeet Jesaja.

Gods onderricht gaat veel dieper dan een gericht zijn op een 'weten hoe het moet'. Want, wat dit laatste betreft, in ons hoofdje weten we maar al te goed hoe het moet. En toch spelen we het maar met mate klaar te doen wat God vraagt. De reden zit 'm doorgaans in het feit dat we ons moeilijk kunnen toevertrouwen aan het werkelijke onderricht dat God ons bieden wil: het onderricht van het hart.

Immers, het onderricht dat God biedt is niet zozeer gericht op een verstandelijk kennen of weten. Wat Hij wilt is ons in ontmoeting brengen met Zichzelf, dat veel dieper reikt dan onderricht geven puur op vlak van verstandelijk kennen of weten. Het gaat hier om innigheid door Hem geschonken; puur gave dus.

Het gaat om eenwording, vereniging, intimiteit tussen God (in Christus) en wij. Dit 'gaan met de Heer', deze verkering tussen Hem en ons, wordt dan veel meer dan een verstandelijk weten. Het gaat veeleer om een ervaring van samensmelting die ons zal stuwen Gods liefde te belichamen in alles en naar allen.

Dit alles teder geleid door Gods Drie-ene Liefde.

kris

Reacties

  1. Daniël13 december 2019 om 05:42

    Heel juist, Kris, God leert ons Hemzelf te kennen, met Hem om te gaan in een diepe liefdesrelatie. God leert ons geen wiskunde of wetenschap of hoe het heelal in elkaar zit. Dat mogen wij zelf uitzoeken. Daarvoor kregen we ons verstand en onze rede. Dat wij mogen leven in de liefde, dat God zelf ook ten diepste liefde is, dat is de eigenlijke Joods-christelijke openbaring. En als wij leven in de liefde ook voor mekaar, dan zal de samenleving goed zijn. Ik las daarnet in Katholiek Nieuwsblad een artikel over een zekere Gescinska, een Poolse die in Vlaanderen werkzaam is als politieke filosofe. Ze werd door Guy Verhofstadt gevraagd om voor Open VLD op de lijst te staan van de Europese parlementariërs. Zij zei ja, maar werd niet verkozen. Ze ontdekte wel in haar campagne dat de mensen niet meer geloven in de politiek, de politiek een theater vinden, dus cynisch zijn t.o.v. de politiek. Maar ik deed het, zegt ze, uit naastenliefde. Een en ander staat te lezen in haar boek 'Intussen komen mensen om'. Ze schrijft wel vanuit een liberaal gedachtengoed, maar 'zelfontplooiing vanuit zelfbeschikking' hoeft niet individualistisch te zijn, zegt ze, want als individu leef ik in een kring van medemensen die aan mij voorafgaan. Ik word mezelf door de gemeenschap. Dat zou ik volledig kunnen onderschrijven. Het verrast mij eigenlijk. Ik zet het hierom ook hier neer, omdat Gescinska ook zegt dat je gelovigen niet tegenover ongelovigen moet stellen. Je moet in de politiek beiden dragen, zegt ze. En religie is ook geen tovermiddel, zegt ze nog.
    Hoe dan ook, of het nu een strenge Johannes de Doper is, een strenge paus Johannes - Paulus II of een milde Jezus, een milde paus Franciscus, beide vormen vragen van ons dat we zouden geloven in God en zeker dat we voor mekaar zouden leven. Dat vind ik nu zo verrassend bij die liberale Gescinska, dat ze als politiek filosoof recht wil doen aan alle mensen, gelovig of niet. Ook de door mij wat verfoeide Open VLD kan mij dus open doen komen voor de andere om mij heen. Dat is werkelijk een verrassing (uit de hemel!) voor mij deze morgen. Alle mensen zijn tenslotte kinderen van eenzelfde God en Vader, niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dagelijks Bijbelcitaat13 december 2019 om 06:35

    Zeker, Daniël, we zijn allemaal kinderen van eenzelfde God.
    Dank om je mijmering, je zegt dat mooi en juist.
    Gescinska heeft, als ik het goed voorheb, als kind in een asielcentrum verbleven hier in België en is nadien, mede door deze ervaring, filosofie gaan studeren, vanuit de vraag: 'Wat is de mens? Wat met de mensheid?' Vanuit deze fundamentele vragen is zij inderdaad in een liberaal gedachtengoed terecht gekomen, maar het individu niet ziende als een losstaand iemand van de grotere gemeenschap, maar wel degelijk als één van hen. Het is waar, het individu staat bij haar zeer centraal (uit christelijk oogpunt kan dit wat merkwaardig overkomen daar waar de gemeenschap centraal staat), maar als ik haar goed begrijp moet het individu zich zo ontwikkelen dat deze ten dienste staat van het grotere geheel.
    Religieus gesproken zou je dan kunnen zeggen: we zijn als individuen, en met z'n allen, kinderen van de Vader.
    Ik hoor haar graag bezig in interviews omdat zij vanuit haar filosofische achtergrond steeds de vinger op de wonde weet te leggen van onze huidige maatschappij.
    Verhofstadt was zo stom nog niet haar te vragen verkiesbaar te willen zijn voor de Europese politiek. Hoewel ik hem verdenk van haar te gebruiken als bekend persoon om kiezers te winnen. Maar goed, ook dat is politiek :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. renée13 december 2019 om 20:05

    Oef.........zoveel en zo zwaar en msschien al te waar ! Het individu zou zich zò moeten ontwikkelen(........?????)ik word mezelf door de gemeenschap ! Of liever ....het individu staat ten dienste van een véél groter geheel !
    "Religieus gesproken zou je dan kunnen zeggen: we zijn als individuen, en met z'n allen,KINDEREN VAN DE VADER !"( dank Kris en Daniël ")
    mag ik iets ??????? In de naam van de VADER=die mij schept,
    de Zoon= die mij redt,
    en de Geest= die mij stuwt in liefde !
    Zò had ik het geluk het kruisteken te leren aan m'n wel duizend Waalse en Vlaamse kinderen !
    'gracias 'aan elk die dit leest !!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten