zondag 10 door het jaar B

OVER LASTERING EN GENADE
(Bij Mc 3, 20-30)

Enkele goede vrienden van Jezus, misschien zelfs een enkele van zijn leerlingen, denken dat Hij zijn verstand kwijt is. De schriftgeleerden gaan nog een stap verder en beschuldigen Hem ervan dat Hij bezeten is door Beëlzebul en dat Hij in de kracht van de vorst der demonen werkt. Het is tragisch en ironisch dat de mensen die het dichtst bij Hem zouden moeten staan, Hem verkeerd begrijpen en zelfs vijandig tegenover Hem staan.

Het is het verhaal van onze tijd, waarin met beschuldigende ogen naar goedheid wordt gekeken, alsof het iets slecht is. Zoals er bijvoorbeeld in termen van misdaad wordt gesproken als het evangelie wordt toegepast om vreemdelingen te verwelkomen.

Om deze beschuldigingen te weerleggen, spreekt Jezus in gelijkenissen. Hij weerlegt de claim dat Hij met Satan samenwerkt door hun argumenten te ondermijnen: 'Hoe kan Satan zichzelf uitdrijven? Als een koninkrijk innerlijk verdeeld is, kan dat koninkrijk niet standhouden; als een gemeenschap innerlijk verdeeld is, zal die gemeenschap niet kunnen standhouden.'

Hiermee maakt Jezus duidelijk dat zijn daden niet van Satan kunnen zijn, omdat dat zou betekenen dat Satan tegen zichzelf vecht, wat absurd is. Hij benadrukt ook dat zijn macht van God komt en dat Hij de sterke man (Satan) heeft gebonden om zijn huis leeg te kunnen plunderen, wat symbool staat voor de bevrijding van mensen van demonische machten.

In deze context waarschuwt Jezus ernstig voor het lasteren van de heilige Geest. Hij zegt: 'Ik verzeker u: alle wandaden en godslasteringen, hoe erg ook, kunnen de mensen worden vergeven, maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest, krijgt in alle eeuwigheid geen vergeving, want zo iemand is schuldig aan een onuitwisbare zonde.'

Laten we hier even bij stilstaan. Jezus benadrukt de brede en diepe genade van God: alle wandaden en godslasteringen kunnen worden vergeven. Hier beluisteren we de belofte van vergeving en hoop voor ons allemaal. Echter, er is een uitzondering: lasteren tegen de heilige Geest.

Wat betekent het om te lasteren tegen de heilige Geest? Het is een bewuste, hardnekkige en koppige afwijzing van de duidelijke werking van de Geest. De schriftgeleerden zagen de werken van Jezus, ze zagen de bevrijdingen en de genezingen, maar in plaats van deze werken toe te schrijven aan God, schreven ze ze toe aan Satan. Ze weigerden te erkennen dat Gods Geest door Jezus werkte.

Dit is geen eenmalige fout of een moment van twijfel. Het is een voortdurende en opzettelijke verharding van het hart tegen Gods genade en waarheid. Wanneer iemand zo verhard is, sluiten ze zichzelf buiten de mogelijkheid van vergeving, niet omdat God niet wil vergeven, maar omdat zij geen vergeving zoeken. Ze menen dat ze geen vergeving nodig hebben, en daarmee veroordelen ze zichzelf.

Dit wijst ons op de gevaren van geestelijke trots en het verwerpen van Gods werking. Het is een oproep om ons hart open te houden voor de leiding van de heilige Geest.

Mogen we ons door Hem laten leiden, door de weg van de nederigheid te bewandelen, en altijd open te staan voor Gods vergeving en genade.

Laten we bidden

Vader,
wij komen tot U in nederigheid,
wetende dat uw genade en vergeving ons omringen.
In deze tijd waarin goedheid soms verkeerd begrepen wordt
en waar vaak beschuldigingen worden geuit
tegen degenen die uw liefde belichamen,
bidden wij om kracht en wijsheid.
Moge uw genade ons in staat stellen
anderen met uw liefde tegemoet te treden.
Geef ons kracht om altijd open te staan
voor uw werking in ons leven.
In Christus' naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we ons hart openen voor Gods heilige Geest. Moge zijn wijsheid ons geloofspad verlichten en ons doen schenken aan Christus.
Een mooie zondag!
kris

---

Om mee op weg te gaan

Is mijn hart werkelijk geopend om Gods genade en vergeving te allen tijde te ontvangen? Of laat ik me soms vastketenen door geestelijke hoogmoed, waardoor ik Gods barmhartigheid niet ten diepste toelaat?"

Ben ik bereid om standvastig te blijven in de liefde in een wereld waar het goede vaak als kwaad wordt beschouwd?