zondag 11 door het jaar - B

VERHALEN VAN GELOOF EN ZORG
(Bij Mc 4, 30-32)

Graag deel ik iets over het woonzorgcentrum waar ik werk: Huize Vincent in Tielrode, beginnend bij de man die aan de basis ligt van ons zorgcentrum: Vincentius a Paulo.

Net als het mosterdzaadje begon het werk van Vincentius a Paulo in de 17e eeuw klein, maar door de kracht van liefde en toewijding groeide het uit tot een grootse beweging van naastenliefde en zorg. Vandaag zie ik in Huize Vincent de rijke vruchten van deze boom, gevoed door het geloof en de inzet van de zusters van de Heilige Vincentius a Paulo, volgelingen van Vincentius die aan de wieg stonden van Huize Vincent.

De zusters hadden, net als Vincentius zelf, oog voor de kwetsbaren in de samenleving. Ze hebben hun leven gewijd aan het dienen van de meest behoeftigen, en hun werk was en is een lichtend voorbeeld van ware christelijke naastenliefde. Hun ja-woord aan hun roeping was en is als dat kleine mosterdzaadje uit het evangelie, dat nu een majestueuze boom is geworden die schaduw en beschutting biedt aan bewoners, medewerkers en vrijwilligers.

Huize Vincent is beslist geen alleenstaand voorbeeld. Veel woonzorgcentra, ziekenhuizen en andere 'huizen van liefde' vinden hun oorsprong bij zusters, broeders of paters die hun leven belangeloos hebben ingezet voor de kwetsbaren in onze samenleving. Vaak werkten ze dag en nacht, zonder vergoeding. De zorgsector in onze streken anno 2024 mag hen nooit vergeten, want zij stonden vaak aan de wieg van onze huidige zorgcentra.

Laten we met diepe bewondering en dankbaarheid hulde brengen aan deze mensen. Hun toewijding en onvoorwaardelijke liefde weerspiegelen het ware hart van de boodschap van Christus. Ze waren en zijn een levend getuigenis van wat er mogelijk is wanneer we ons laten leiden door medeleven en geloof. In hun dienst zagen en zien we de hand van God aan het werk, en hun leven is een inspiratie voor ons allen.

Zorgkundigen en verpleegkundigen nemen vandaag de dag het werk van deze mensen over, voortbouwend op het stevige fundament dat deze religieuzen hebben gelegd. We hopen dat zij met dezelfde inspiratie en toewijding de zorg en compassie voortzetten die deze mensen hebben getoond. Mogen hun handen, net als die van hun voorgangers, werken met liefde en geduld, en mogen hun harten altijd openstaan voor de nood van anderen. Mogen ze in hun werk de openbaring van God zien en in bewoners en patiënten Christus ontmoeten, die hen oproept het beste uit henzelf te halen.

Laten we allen het voorbeeld van deze religieuzen volgen, aangepast aan deze tijd maar met dezelfde toewijding, zoals het mosterdzaadje: groeiend in liefde en dienstbaarheid. Moge zo deze wereld een plek zijn waar Gods liefde bezongen wordt.

Laten we bidden

Heer,
wij bidden om kracht en toewijding
om een boom te zijn
waar velen in kunnen nestelen,
waar zorg, liefde en geborgenheid
geboden wordt.
Moge uw heilige Geest
ons van binnenuit aanzetten
zo'n boom te zijn;
verinnigd in U.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we vandaag die boom zijn voor elkaar waarover het evangelie spreekt. Mogen we bij elkaar liefde en gastvrijheid vinden, in de liefde van onze algoede God.
Een mooi weekend,
kris


Om mee op weg te gaan

Denk even na over de mensen die je vandaag gaat ontmoeten en stel jezelf de vraag: hoe kan ik in het samenzijn met hen een bron van vreugde en hoop zijn?

Benoem voor jezelf enkele voedende elementen in je leven die je geloof verdiepen. Wat kun je concreet doen om deze elementen nog meer te benutten om een toegewijd leven te leiden?

Reacties

  1. Vandaag komen onze kinderen en kleinkinderen i.v.m. vaderdag.
    Moge we samen er een mooie dag en fijne dag van maken.
    We vieren ook verjaardagen.
    Als oma en opa hopen we het goede voorbeeld te mogen zijn in de geest van wat Jezus ons van jongs af aan heeft geleerd. Moge onze trouwbelofte om het geloof door te geven het kleine zaadje mosterd zijn wat mag uitgroeien tot een grote sterke boom waarin we ons veilig en beschermd voelen en de moed hebben te staan voor de waarden van het geloof.


    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie lofzang over het woonzorgcentrum waar je werkt, Kris en meteen ook over al die kloosterlingen die zich onvermoeibaar hebben ingezet in zorg voor zieken, armen, onderwijs, gevangenen, noodlijdenden, ouderen, enz... Helaas is tegenwoordig de god van de efficiëntie en de economische rentabiliteit vaak in de plaats gekomen van de belangeloze inzet van zovelen die ons zijn voorgegaan... Toen ik vele jaren geleden op de afdeling materniteit de nieuwe baby aan het bewonderen was, kwam er 's avonds - na de bezoekuren - vaak nog een oudere zuster langs, gewoon om even een babbeltje te doen. Tot vandaag ben ik blij en dankbaar om die korte maar vriendelijke bezoekjes die zo totaal gratuit waren...
    Ook de leestip van vandaag spreekt me erg aan: zou het 'migratiedebat' niet opgelost geraken als er middelen aangereikt werden om landen in problemen met armoede uit hun schulden te helpen en te voorzien van de nodige financiële middelen om hun eigen bevolking te voeden en onderwijs en werk te geven... Ik moet niet erg ver teruggaan in mijn eigen familiestamboom om er mensen te vinden die ook als 'economische vluchtelingen' naar Amerika trokken. Soms is het echt de enige mogelijke uitweg om toekomst te bieden aan de nieuwe generatie, aan je eigen kinderen.
    Mits de juiste keuzes kunnen veel menselijke problemen tot een oplossing komen, maar daar is allicht heel wat politieke 'moed' voor nodig... Als ik de cijfers bekijk van de sommen nodig om de honger de wereld uit te krijgen, dan is het geen utopie maar een concrete optie!


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heer,geef mjn kinderen inzicht.

      Verwijderen
    2. Dank beste anoniem van 12u
      Ik heb dezelfde ervaring met die zusterkes in onze tijd.
      Wij noemden die gewoonweg
      Onze engels , zo toegewijd die
      Waren.

      Verwijderen

Een reactie posten