woensdag in week 33 door het jaar
Wat het evangelie van vandaag ons onder andere leert is dat we onze talenten, van God gekregen, niet zomaar mogen wegstoppen alsof ze er niet zouden zijn. Ze zijn gegeven om ze te gebruiken, om Gods Rijk ermee op te bouwen.
Het zou zonde zijn onze talenten niet te gebruiken. Veel moois van wat er zou kunnen gebeuren gebeurt dan niet. Denken we aan de ontplooiing van onszelf, en aan al de vruchten voor anderen die deze ontplooiing tot gevolg zou hebben.
Het is daarom goed te leven in het gelovig bewustzijn dat we wel degelijk talenten in ons dragen, en dat dat een bedoeling heeft; dat God daarmee iets wil.
Ieder persoonlijk draagt daarin een grote verantwoordelijkheid. We mogen niet lui zijn in het gebruik van Gods gaven.
Maar ook als gemeenschap dragen we daarin een grote verantwoordelijkheid. Broeder en zuster zijn van elkaar houdt onder andere in zo met elkaar omgaan dat ieders talenten naar boven kunnen komen, én tot bloei kunnen komen.
Allen samen dragen we ook een collectieve verantwoordelijkheid: namelijk het scheppen van een samenleving waar het goed is om leven, waar Gods Vrede gedragen en uitgedragen wordt, waar Gods liefde bezongen wordt in kleine en grote gebaren, zichtbaar en onzichtbaar, maar altijd en overal.
Laten we onze verantwoordelijkheid nemen en dragen, in eenvoud en blijheid, individueel én als kerkgemeenschap.
Moge onze wereld, onze samenleving, beeld worden van Gods Rijk.
kris
Het zou zonde zijn onze talenten niet te gebruiken. Veel moois van wat er zou kunnen gebeuren gebeurt dan niet. Denken we aan de ontplooiing van onszelf, en aan al de vruchten voor anderen die deze ontplooiing tot gevolg zou hebben.
Het is daarom goed te leven in het gelovig bewustzijn dat we wel degelijk talenten in ons dragen, en dat dat een bedoeling heeft; dat God daarmee iets wil.
Ieder persoonlijk draagt daarin een grote verantwoordelijkheid. We mogen niet lui zijn in het gebruik van Gods gaven.
Maar ook als gemeenschap dragen we daarin een grote verantwoordelijkheid. Broeder en zuster zijn van elkaar houdt onder andere in zo met elkaar omgaan dat ieders talenten naar boven kunnen komen, én tot bloei kunnen komen.
Allen samen dragen we ook een collectieve verantwoordelijkheid: namelijk het scheppen van een samenleving waar het goed is om leven, waar Gods Vrede gedragen en uitgedragen wordt, waar Gods liefde bezongen wordt in kleine en grote gebaren, zichtbaar en onzichtbaar, maar altijd en overal.
Laten we onze verantwoordelijkheid nemen en dragen, in eenvoud en blijheid, individueel én als kerkgemeenschap.
Moge onze wereld, onze samenleving, beeld worden van Gods Rijk.
kris
Weer een eerste lezing uit die verschrikkelijke vervolgingstijd van de tweede eeuw vóór Chr. Een moeder met haar zeven zonen wordt gedood. Maar ze blijft trouw. Ze weet dat God groter is, dat Hij haar zonen aan haar terug zal geven, daar in dat andere leven bij Hem. Want als wij trouw zijn, is God dat nog meer. Mensen kunnen ons het leven afnemen, maar God schenkt ons leven, ook over de dood heen. We moeten wel opletten. Jezus kwam dicht bij Jeruzalem en men dacht dat het Rijk van God dat Jezus altijd maar preekte, dat dat nu heel spoedig zou komen. Het zal inderdaad ook komen, maar alleen als Jezus sterft op het kruis. Daar komt Gods Rijk ten volle, daar worden alle mensen door Jezus met God verzoend, teruggebracht onder de heerschappij van God. Dat mag ons echter niet weerhouden om verder te werken aan het komen van Gods Rijk. Sint Paulus maakte het ook al mee in Thessalonika. Sommige mensen dachten dat Jezus nu spoedig terug zou komen en ze deden dan ook niets meer. Zondag laatst in de tweede lezing zei Paulus dat iedereen voort moest werken, net zoals hijzelf tenten maakte en zo zelf in zijn levensonderhoud voorzag. In het evangelie van vandaag zegt Jezus net hetzelfde. Zijn parabel van de ponden maakt duidelijk: je moet met de gaven die de Heer je toe heeft vertrouwd, werken. Een van de dienaars had zijn pond in een doek bewaard. Hij had met de gave van zijn Heer niets gedaan en wordt streng veroordeeld. Want Jezus wordt hoe dan ook koning. Hij komt naar Jeruzalem om nu te zien of de hoofdstad Hem en Gods koninkrijk zal aanvaarden of niet. Jeruzalem is de ultieme testcase. Neen, Jeruzalem zal Jezus niet aanvaarden. Het wil niet dat Jezus koning over hen wordt. Op het kruis krijgt Jezus toch het koningschap. We gaan het zondag horen op het feest van Christus Koning: Jezus wordt koning op het kruis. En God bevestigt dat in de verrijzenis van Zijn Zoon.
BeantwoordenVerwijderenhier niet alleen een opdracht, maar ook een uitdaging: we leren onze talenten pas echt kennen als we proberen te doen wat God van ons verlangt. al zoekend naar Hem leren we omgaan met teleurstelling en pijn, maar ook waar we echt gelukkig van worden. en deze schat zal groeien, door alles heen!
BeantwoordenVerwijderenDank voor al de talenten die we kregen en waardoor we " zijn" wie we "zijn"! De ene meer dan de ander maar altijd 'dienst' aan de onbekende 'ANDER'!
BeantwoordenVerwijderenThank Kris,Daniël,en Stefaan en de vele niet gekende !!!!
Verlos ons van dwang, fixatie eigenbelang, egoïsme, zelfverheerlijking.
BeantwoordenVerwijderenGeef ons die kracht, heilige Geest, die nodig is om onze talenten dienstbaar en vrij aan te bieden met of zonder loon in deze wereld. Geef ons die kracht, moed en durf. Dank U,Heer!