zaterdag in week 33 door het jaar

In het evangelie van vandaag horen we hoe men Jezus probeert te vangen wat zijn visie betreft over de eeuwigheid, wie met wie in de hemel zal verbonden zijn, enzomeer … In plaats van diep in henzelf plaats te maken voor het mysterie van eeuwig leven, tracht men dit gebeuren in te blikken in een soort overweging zonder ontvankelijkheid.

Het eeuwig leven kunnen we niet verwoorden, laat staan vatten. Het is iets wat ons mens-zijn ver overstijgt. Het gaat over een Al waar we best niet te veel woorden aan verspillen. Wat niet wilt zeggen dat we er niet over mogen nadenken, integendeel. Het is goed ermee bezig te zijn. In zekere zin kan en zal het ons leven nu voeding geven. Maar we moeten, naar mijn mening, afstand nemen, van het willen gieten in al te menselijke vormen. We mogen er geen voorstellingen van maken. God heeft gewild dat het voor het menselijk bevattingsvermogen voorlopig verborgen (moet) blijven. En ik zou zeggen: laat het zo zijn.

Dat het eeuwige leven er is … ja, dat mogen we geloven, we mogen leven in het bewust-zijn dat het er is, we mogen er in zekere zin zelfs naar uitkijken. Meer: we mogen er ons verbonden mee weten, heel reëel. Maar geen inblikking aub. Laat het zijn wat het is.

Er zal een samen-zijn zijn van een heel ander niveau dan dat wij het hier kennen. Of het menselijk huwelijk met de partner die we hier op aarde gekend hebben nog zal bestaan is nog maar de vraag … "Tot de dood ons scheidt...", zo staat er in de huwelijksliturgie. Het zal er anders aan toegaan, alleszins.
Het enige dat we (gelovig) weten is dat we zullen opgenomen zijn in het Al, er zelfs deelgenoten van zullen zijn. Maar hoe dat er concreet zal uitzien … God weet het, en wij niet.

Maar da's goed. Ja, 't is heilzaam niet alles te 'weten'. Het laat God zijn wie Hij is, en het laat ons mens zijn zoals dat nu voor ons bedoeld is. En wat er na de dood zal zijn… laat het maar gebeuren.

Zelf hoop ik lang te leven. Anderzijds kijk ik ook uit naar mijn sterven, ook al weet ik niets concreet.
Dat we zullen ontvangen worden… dààr vertrouw ik op. Ja hoor, absoluut. Het geeft wat ik nu doe reeds een eeuwigheidswaarde. En dat geeft vreugde. Zonder te 'weten' leef je in het licht van de eeuwigheid, en dat stuwt je in het er-zijn voor de ander. Raar hoe dat werkt.

kris

Reacties

  1. Ja, Kris, zo is het. Als we met ons verstand alleen beginnen te denken aan de eeuwigheid, komen wij er niet. Bv. al die mensen van alle tijden, mijn verstand kan daar niet bij. Toch is God groter dan mijn verstand. En daar vertrouw ik op. God kan nu al op aarde die 7 - 8 miljard mensen omvatten. Hij kan ook al de gestorvenen omvatten. Hij brengt ze zich voortdurend te binnen, Hij her-inner-t ze zich zonder ophouden. Dat is God. En een leven dat openstaat voor een hierna, moet niet alles nu al hebben. Wij kunnen wachten. Het schoonste komt nog. Dat is een stimulans om nu al te leven in zelfvergetelheid en liefde, een stimulans ook om het uit te houden in moeilijke dagen, als het lijden ons treft. Er komen nog veel rare wetten op ons af i.v.m. euthanasie. Ik las juist een bericht van Br. Stockman die zegt dat zelfbeschikking en autonomie het in onze liberale (?) samenleving het lijken te halen van het respect voor het leven. Ook ik maak me daar zorgen over. Maar als wij iets dergelijks zeggen, dan komt steevast het verwijt naar ons toe dat we onbarmhartig zijn tegenover zoveel leed. Ik denk nochtans dat wij dat niet zijn. Door onze palliatieve zorgen proberen wij de lijdende mens precies te blijven dragen en heel nabij te zijn i.p.v. er ons van af te maken. Maar ook deze veldslag gaan we wel verliezen. We hebben er al zoveel verloren. Bv. ook die voor de kuisheid en zuiverheid. Zie waar men nu uitkomt: verlenging van de verhoogde tegemoetkoming voor het terugbetalen van pil en spiraal tot 25 jaar. Mijn hart bloedt als ik dat hoor. Is dat onze jeugd nu? Waar heeft men hen toch gebracht? Hebben ze dat werkelijk nodig, al dat chemisch vergift? Maar wellicht mag ik ook dat voor velen niet zeggen. God, kom ons tegemoet. Verstoot uw volk niet. Leer het integendeel Uw waarheid weer ontdekken. Leer het te leven in Uw licht!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Alweer hartelijk dank aan jullie Kris en Pr. Daniël!!!
      Wàt er nu allemaal wordt voorgesteld als normaal en verstandig ,
      brengt héél wat leed in de harten van de mensen zelf!
      Mijn lieve echtgenoot is opgenomen geweest in de "Palliatieve Zorgen"!

      Gedurende 14 dagen was zijn kamer als "THUIS" komen !
      Dank zij de goede zorgen en de sfeer die er heerste!
      Een week heb ik zijn kamer mogen delen ,we hebben aan elkaar vergiffenis gegeven voor al wat verkeerd liep ...mooi moment !
      Samen hebben we "los gelaten "!
      Het is de eerste mens waar ik bij zijn "overgaan van dit leven naar
      het Hiernamaals "aanwezig was .

      Voor hem ;"Alle angst voorbij
      verlost van schaduw en van schijn,
      wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
      Hoe kan het zo eenvoudig zijn !
      Hoe kan het leven Hemel zijn ,
      met U ,o kern van alle leven!

      Felix Timmermans


      Verwijderen
  2. Ook mijn verstand kan er niet bij en mijn hart weent,als ik die nieuwe wetsvoorstellen hoor,liberalen en socialisten en groenen die deze wetten steunen,weten vele mensen dit?voor velen is politiek ver van hun bed en weten ze niet welke partij voor wat stemt.
    H.Geest help de onwetende én de wetende hun verstand gebruiken,en Gods wetten op de eerste plaats zetten.

    Want Gods wetten zijn van een andere orde,dan de meeste menselijke wetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Laten we ons eerlijk de vraag durven stellen hoe het komt dat wij als Kerk, als christenen, niet in staat geweest zijn om de maatschappij te doordesemen van de christelijke geest? Laten we ons falen toegeven, liever dan anderen te verwijten. Beter een lichtje aansteken dan de duisternis te vervloeken. Mea culpa (mijn schuld/onze schuld) is de enige reactie die past.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 'Zonder het te weten , leef je in het LICHT van de eeuwigheid, en dat stuwt je in het 'er-zijn' voor de de Ander'....laatste zin hierboven van Kris ! Geeft aan ons leven een eeuwigheidswaarde- als we er-zijn voor de Ander ,
    Dan op die onbekende dag ....zullen we mogen zeggen:" Laat dit de dag zijn waarop je zegt:"Ik sta op en wandel voor eeuwig , in het Licht"
    Dank , grote dank, voor al de aangeraakte punten van:Kris,2xAnoniem,Jacqueline , Daniël
    een rijk arsenaal !!!!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten