29 april - Catharina van Siëna

KLEIN VOOR GOD, LICHT VOOR DE WERELD

Vandaag vieren we in de Kerk de feestdag van Catharina van Siëna. Naar aanleiding van deze dag legt de Kerk ons vandaag lezingen voor die haar geestelijke weg weerspiegelen. Laten we haar persoon kort spiritueel belichten en het Woord beluisteren in het licht van haar geloofsleven.

Catharina van Siëna leefde in de veertiende eeuw in Italië. Ze is co-patrones van Europa, omdat ze zich met hart en ziel inzette voor de vernieuwing van de Kerk en de vrede tussen de volkeren. Onder de rubriek 'Heilige van de dag' - bovenaan de lezingen - lees je iets meer over haar leven.

Wat haar typeert - en dat interesseert ons vooral hier -, is haar grote spirituele kracht, gevoed door een vurige liefde voor Christus. Vanuit haar diep gebedsleven groeide een mystieke verbondenheid met God – een innige eenheid die haar hele wezen vervulde en van waaruit zij sprak, schreef en handelde. Gedragen door deze innerlijke kracht werd Catharina een bron van vrede en hoop, ver voorbij de grenzen van haar tijd.

Catharina zocht dagelijks de nabijheid van Jezus in gebed. Urenlang - zo leert ons haar biografie - kon ze bidden, soms zelfs tot ze in extase raakte, zo sterk werd ze aangeraakt door Gods aanwezigheid. Voor haar was God als een stralend licht dat elke duisternis verdrijft. Gedragen door die goddelijke liefde ging Catharina ook naar de mensen: ze verzorgde zieken, deelde brood met de armen en troostte wie verdriet had. Haar leven laat zien hoe iemand die dicht bij Christus leeft, vervuld wordt van liefde en die liefde uitstraalt naar anderen.

In de eerste lezing van vandaag zegt Johannes: “God is licht, er is in Hem geen spoor van duisternis.” Catharina wist dat Gods licht sterker is dan elke duisternis. Maar ze besefte ook dat wij eerlijk moeten zijn over de duisternis in ons eigen hart. Johannes spoort ons aan onze zonden te belijden - toe te geven waar we tekortschieten - zodat Gods trouw en vergeving ons kunnen reinigen. Catharina leefde in die nederige waarheid. Ze was niet bang om klein te zijn voor God; ze erkende haar eigen zwakheid en vertrouwde zich geheel toe aan Jezus, haar Redder.
Johannes noemt Jezus onze pleitbezorger bij de Vader, onze voorspreker die voor ons opkomt. Catharina hield zich vast aan die barmhartige Heer. Voor haar was Christus de bron van vergeving: zijn kruisoffer bracht verzoening voor alle schuld. Daarom moedigde ze de mensen om haar heen aan hun fouten aan God toe te vertrouwen. Ze leerde hen zijn vergeving te omarmen, zodat hun ziel weer kon stralen in Gods licht.

Johannes leert ook dat in het licht wandelen betekent dat we met elkaar verbonden raken. Wie in God blijft, leeft in liefdevolle gemeenschap met zijn broeders en zusters. Catharina beleefde haar geloof niet voor zichzelf alleen; haar vurige geloofsijver trok anderen aan. Rondom haar groeide een kring van vrienden en volgelingen - de 'Caterinati' - die samen met haar het evangelie wilden leven. Ze baden samen, hielpen de noodlijdenden en moedigden elkaar aan om trouw te blijven aan Christus. Zo werd Gods licht doorgegeven van hart tot hart en werd de eenheid onder de gelovigen versterkt.

In het evangelie prijst Jezus de eenvoudigen van hart. Hij dankt de Vader dat Hij deze geheimen niet aan zelfingenomen wijzen heeft geopenbaard, maar aan mensen die klein en ontvankelijk zijn. Catharina bezat die spirituele eenvoud. Ze was een intelligente vrouw, maar haar scherp verstand gebruikte ze niet om zichzelf te verheffen. Integendeel, ze bleef innerlijk klein voor God. Voor Catharina was 'eenvoudig' zijn geen kwestie van verstand, maar van houding: weten dat je alles van God verwacht. Juist door haar nederige overgave kon God haar diepe inzichten schenken, die zelfs de geleerden van haar tijd verbaasden.

Jezus nodigt ons vandaag uit: “Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, en Ik zal jullie rust geven.” Ook die belofte herkennen we in Catharina’s leven. Ze leefde in een turbulente tijd vol lijden: ze zag de pest huishouden, ervoer oorlog en onrust, en zag de Kerk verdeeld raken. Toch werd Catharina niet overweldigd door wanhoop, omdat ze haar zorgen steeds bij de Heer bracht. In gebed legde ze álle lasten neer aan Jezus’ voeten. Ze geloofde diep in de kracht van het gebed. Juist door dit sterke geloof ervoer zij niet enkel troost voor haar eigen ziel, maar ontving ze ook kracht om, gesterkt door Christus, zelf een bron van hoop en troost te worden voor anderen die moe en uitgeput waren.

Verder verzekert Jezus ons vandaag dat Hij zachtmoedig en nederig van hart is, en dat wij rust zullen vinden als we van Hem leren – want, zo belooft Hij, “mijn juk is zacht en mijn last is licht”. Catharina had geleerd dat juk van Christus te dragen. Ze nam grote verantwoordelijkheden op zich - van het verplegen van pestlijders tot het aansporen van een paus om naar Gods wil te luisteren (dat is niet niks!) - maar, en dat is haar geheim: ze deed dat alles in diepe verbondenheid met Jezus. Omdat zij nederig opkeek naar de Heer en niet op eigen eer uit was, kon God door haar werken. Haar kracht lag in haar zachtmoedigheid en in haar vertrouwen dat God alles leidt wanneer wij ons aan Hem schenken. In haar overgave ervoer Catharina dat wat menselijk gesproken te zwaar lijkt, met Christus mogelijk en draaglijk wordt.

Het leven van Catharina van Siëna blijft een sterk getuigenis van wat er gebeurt als iemand zich laat leiden door Gods licht; het gebed diep omarmend. Haar liefde voor Christus dreef haar tot concrete inzet voor de zwakken en de kleinen. Ze verlangde er vurig naar dat iedereen, zonder uitzondering, de weg naar God zou vinden. Vanuit die bewogenheid droomde ze van een Kerk die niet enkel leeft in eenheid, maar ook een Kerk die haar deuren opent voor de wereld, een Kerk die midden tussen de mensen staat als teken van barmhartigheid en verzoening.

Laten we bidden

Heer Jezus,
U die zachtmoedig en nederig van hart zijt,
leer ons U te volgen in eenvoud en overgave.
Vul ons hart met het licht van uw liefde,
opdat wij, gesterkt door uw genade,
de lasten van het leven moedig kunnen dragen.
Schenk ons de kracht om,
naar het voorbeeld van Catharina,
een bron van hoop en vrede te zijn
voor wie vermoeid en uitgeput is.
Maak ons tot mensen die uw Kerk bouwen,
open naar de wereld, rijk aan barmhartigheid.
Blijf ons nabij, vandaag en alle dagen.
Amen.

Geliefde mensen, moge de geest van Catharina ons bezielen om, gedragen door Christus’ licht, een open en barmhartige Kerk te zijn, midden onder de mensen aan wie wij gegeven zijn.
Een toegewijde dinsdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Als we ons eigen leven vergelijken met dat van de grote Catharina van Siëna, voelen we ons misschien heel klein. En toch ... net als zij zijn ook wij geroepen om lichtdragers te zijn in de wereld van vandaag. Ook in ons eenvoudig dagelijks leven kunnen we kiezen voor Gods licht, voor liefde, voor barmhartigheid. In kleine daden van trouw, gebed en dienstbaarheid groeit iets van dezelfde heilige kracht. Mogen wij, ieder op onze eigen plaats, mee bouwen aan een geloofsgemeenschap die open is, warmhartig en vol van Christus' liefde.