zaterdag in week 4 van de veertigdagentijd

NIET WAT IK VASTHOUD, MAAR WAT ZICH AANDIENT
(Bij Joh 7, 40-53)

Sommigen hoorden Jezus spreken en zeiden: dit is de profeet. Anderen herkenden Hem als de messias. Maar er waren er ook die struikelden over details – over afkomst, over onvervulde verwachtingen – en zo gingen ze voorbij aan het wonder dat vóór hen stond. Zelfs toen Nicodemus voorzichtig pleitte voor een eerlijke beoordeling, werd hij weggehoond. Wanneer het hart zich hecht aan zijn eigen beeld van God, kan het de werkelijkheid van God niet meer ontvangen.

Het is belangrijk om te ontvangen van, en te spreken in, de Heilige Geest. De Geest zoekt harten die bereid zijn zich te laten raken, te laten breken en herscheppen. Niet onze opvattingen dragen ons naar de waarheid, maar de waarheid zelf komt naar ons toe — als wij haar niet tegenhouden.

De Farizeeën dachten in controle en logica. Maar wie leeft in de Geest, weet dat waarheid een Persoon is, geen theorie. Jezus is die waarheid. Hij spreekt niet zoals een mens spreekt. Zijn woord draagt het gewicht van de eeuwigheid. Geen redevoering, maar een roep tot het hart.

Edith Stein (1891–1942), Joods filosofe, karmelietes en martelares, sprak over een fenomenologie van het transcendente: niet wij begrijpen God, maar God maakt zich kenbaar op zijn eigen wijze. Alleen de stille, gelovige blik, rustend in de Geest, ziet wat het oog van de rede niet kan vatten.

Wie de waarheid zoekt, moet zijn oordelen loslaten. Wie God wil horen, moet eerst zwijgen. Leven in de Geest betekent thuiskomen in de ruimte waar Gods adem vrij kan bewegen. Niet wij bepalen de richting, maar de Geest leidt ons waar we vaak niet durven gaan.

Het is geen logische conclusie die ons redt, maar een ontmoeting. Een Aanwezigheid die ons in het diepst van ons wezen aanraakt. Waar controle verdwijnt, wordt gebed geboren.

Knielend mogen we wachten. Zoals een bedelaar bij de poort van het Licht. Niet met eisen, maar met open handen. Want God laat zich niet bezitten, maar Hij schenkt zich aan wie zich laat leegmaken.

Waar God ademt, doet de Geest kennen. Laten we dát in gebed omarmen.

Laten we bidden

Heilige Geest,
U die in ons bent,
open ons voor de Aanwezige.
Laat Christus in ons oplichten
als de waarheid die ons draagt.
In zijn naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we ruimte geven aan het Licht dat zich niet laat grijpen maar wel laat ontvangen.
Een mooi weekend,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe verhouden jouw gedachten zich tot wat de Geest in stilte wil laten verstaan?
Mag Hij in jou spreken voorbij wat je al begrijpt of verwacht?
Durf je de leegte toe te laten waarin de Geest kan neerzinken?