zaterdag in week 5 van de veertigdagentijd

TUSSEN BELOFTE EN VERVULLING

De veertigdagentijd loopt op haar einde. Morgen begint de Goede Week - het hart van onze christelijke liturgie. Vandaag staan we op de drempel van deze heilige week. De liturgie houdt ons vandaag twee krachtige lezingen, die samen een diepgaand beeld schetsen van Gods verlangen naar eenheid, en van de weg waarlangs die eenheid tot stand komt: via het lijden en sterven van de Messias.

De profeet Ezechiël spreekt over een toekomst waarin God zelf zijn volk bijeenbrengt. Niet langer zullen er twee koninkrijken zijn, geen verdeeldheid meer, maar één volk, met één koning – David, de herder bij uitstek. Deze herder is meer dan een politieke figuur. Hij is degene die het volk reinigt, die vrede brengt en bij wie God zelf komt wonen. Het gaat om een nieuw begin, om een eeuwig verbond van nabijheid en trouw. “Mijn heiligdom zal voor altijd in hun midden staan. Bij hen zal Ik wonen; Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn.”

In het evangelie volgens Johannes wordt die profetie op aangrijpende wijze vervuld. Jezus staat op het punt zijn leven te geven. Het Sanhedrin beraadslaagt over zijn lot, en Kajafas, de hogepriester, zegt dat het beter is dat één mens sterft voor het volk. Wat hij niet beseft, is dat hij daarmee profeteert. Jezus zal inderdaad sterven – “niet alleen voor het volk, maar ook om de verstrooide kinderen van God bijeen te brengen.” Zijn kruisdood wordt het kantelpunt in Gods grote plan van verlossing. Door zijn vrijwillige overgave ontstaat een nieuwe gemeenschap, geworteld in genade en liefde.

We lezen dat Jezus, alvorens zich helemaal te geven op de weg die voor Hem ligt, nog even weg de afzondering opzocht. Hij gaat niet meer in op het publieke debat. Hij zoekt de stilte op. “Hij vertrok naar de omgeving van de woestijn, naar Efraïm,” zo lezen we, “waar Hij met zijn leerlingen verbleef.” Er is iets afgerond. Het spreken is gedaan. De weg naar het kruis is ingezet, en die weg begint met stilte.

Geliefde mensen, dit gebeuren nodigt ons uit om diezelfde beweging te maken. Ga met Jezus deze dagen naar de woestijn. De komende week, de liturgie van de Goede Week, vraagt om onze volledige aandacht, om onze openheid en ons verlangen. Het is een tijd van genade – voor jezelf, je geliefden, de Kerk en de wereld. Laat deze week niet zomaar passeren. Neem de lezingen ter harte, en probeer – voor zover dat mogelijk is – ook deel te nemen aan de vieringen die eigen zijn aan deze dagen: Palmzondag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, de paaswake. Het zijn geen gewone dagen; het zijn dagen die ons binnenvoeren in het hart van ons geloof.

Sommigen vinden die stilte in een abdij of klooster. Voor velen is dat een plek van rust en gebed, een ruimte waar de liturgie intenser wordt beleefd. Maar laten we niet vergeten: die ware ontmoeting met God gebeurt in jezelf, in het verborgene. Of je nu in een klooster bent of thuis in je kamer – het moet vanbinnen gebeuren. Daar maakt God zijn woning. Daar spreekt Hij. Daar nodigt Hij je uit om jezelf aan Hem toe te vertrouwen.

Toch is deze innerlijke beleving nooit iets dat ons van anderen afzondert. Jezus stierf niet alleen voor ons persoonlijk heil, maar om een volk bijeen te brengen, een gemeenschap van gelovigen die leeft vanuit Hem. De woestijn is dus geen vlucht uit de wereld, maar een tijd van innerlijke rijping, waarin we worden voorbereid op de komende genade van Pasen.

Moge deze komende Goede Week een tijd van echte verdieping zijn. Blijf, waar je ook bent, in de omgeving van die woestijn. Zoek de stilte op, luister naar het Woord, laat het in je wonen. En laat je verzamelen door Hem die zijn leven gaf om ons tot één volk te maken, één lichaam, in Hem.

Een genadevolle Goede Week.

Laten we bidden

Heer Jezus,
U trok zich terug in de stilte van de woestijn.
Neem ook ons mee op die weg
als voorbereiding op uw Pasen.
Leer ons stil te worden,
open voor uw Woord,
ontvankelijk voor de genade die U wilt geven.
Heel wat in ons gebroken is,
en vorm ons tot mensen van licht,
levend uit uw liefde,
gereed om de wereld tegemoet te treden
met open handen.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, omarm de stilte tijdens de komende Goede Week. Moge Gods Geest ons ten diepste leiden doorheen deze heilige dagen.
Met een genegen groet,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Wat betekent voor jou de stilte van de woestijn in deze komende Goede Week? Is het een plek, een moment, of iets wat diep vanbinnen gebeurt? Hoe dan ook, laat die stilte geen leegte zijn, maar een ruimte waar de Geest jou mag leiden. Sta toe dat het een gebeuren wordt vol van genade.