vrijdag in week 5 van de veertigdagentijd

GEROEPEN TOT ZICHTBAARHEID
(Bij Joh 10, 31-42)

Jezus staat in het evangelie van vandaag oog in oog met onbegrip en dreiging. Wanneer men Hem wil stenigen, wijst Hij niet op zijn woorden, maar op zijn daden: “Ik heb door de Vader veel goeds voor u gedaan; om welke goede daad wilt u Mij stenigen?” Zijn werken spreken boekdelen. Ze openbaren wie de Vader is. Ze zijn tekenen van Gods aanwezigheid in de wereld.

Jezus maakt duidelijk dat het handelen van God zichtbaar wordt in concrete daden van liefde, genezing en barmhartigheid. Wie de werken van de Vader ziet, leert Hem kennen. En wie Jezus volgt, is geroepen om hetzelfde te doen. De Kerk is niet geroepen om enkel te spreken over God, maar vooral om zijn nabijheid tastbaar te maken – als een levend getuigenis van wie God is.

Paus Franciscus schrijft in Evangelii Gaudium: “Evangeliseren betekent getuigenis afleggen van een leven dat het waard is om geleefd te worden: een leven verlicht door de Heer Jezus. In de praktijk betekent dit een leven geleid door Gods genade, waarin zijn aanwezigheid en liefde dagelijks zichtbaar zijn” (Evangelii Gaudium, 259). Geloven wordt geloofwaardig wanneer het zichtbaar wordt – in kleine daden van trouw en goedheid, in het kiezen voor de minsten, in het bewaren van hoop waar alles donker lijkt.

Het Jubeljaar 2025 roept ons op om “pelgrims van hoop” te zijn. Die hoop is geen vlucht uit de werkelijkheid, maar een kracht die midden in de wereld gestalte krijgt. “We moeten overvloedig zijn in hoop,” zei paus Franciscus onlangs, “zodat we geloofwaardig en aantrekkelijk getuigenis kunnen afleggen van het geloof en de liefde die in ons hart wonen.” Hoop wordt zichtbaar waar mensen blijven liefhebben, ondanks alles; waar gerechtigheid gezocht wordt, ook als het niet loont; waar men verkiest te dienen in plaats van te heersen.

Juist daar, waar mensen in de geest van Christus leven, worden de werken van de Vader zichtbaar. De Kerk mag geen toevluchtsoord zijn, weg van de wereld. Ze moet een teken zijn midden in de wereld: een instrument waardoor Gods licht doorbreekt in het gewone leven.

In een tijd van polarisatie, uitputting en onzekerheid op velerlei vlak, kunnen wij als Kerk een ander verhaal vertellen – door een verhaal van hoop te belichamen, door een geloof dat zich toont in liefde. Zo wordt zichtbaar wie de Vader is, hier en nu.

Laten we geloven in wat God door ons kan doen. En laten we leven op zo’n manier dat mensen, kijkend naar onze daden, iets opmerken van Hem die het beste met de wereld voorheeft.

Laten we bidden

Heer God,
maak ons tot mensen
die uw liefde zichtbaar maken.
Laat onze daden spreken van hoop,
trouw en barmhartigheid.
Moge uw licht doorbreken
in deze wereld.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, laten we instrumenten zijn van Gods liefde. Heel concreet. Niet om onszelf te tonen, maar om lief te hebben omwille van de Liefde. Omdat Hij door ons heen werkzaam wil zijn.
Een mooie vrijdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Ben jij je ervan bewust dat je geschapen bent om Gods goedheid zichtbaar te maken in deze wereld? Je leven is geen toeval, maar draagt een roeping in zich. In hoeverre laat jij Gods liefde door je heen stromen, in wat je doet en wie je bent? Hoe ben jij vandaag een instrument van zijn aanwezigheid?