3e zondag in de veertigdagentijd C

HOOPVOL TUINIEREN

Jezus vertelt over een vijgenboom die jaar na jaar geen vruchten draagt. De eigenaar wil hem omhakken, maar de tuinman vraagt geduldig om nog één jaar extra, waarin hij met zorg en aandacht voor de boom zal zorgen. Dit beeld zou ons diep moeten raken; het zegt namelijk veel over onze tijd: een tijd waarin vrede, rechtvaardigheid en verandering zo dringend nodig zijn.

Zoals de eigenaar naar vruchten zoekt, kijkt God ook vandaag naar onze wereld, hopend vruchten te zien. Is dat niet vanzelfsprekend? God heeft de mens immers geschapen naar zijn beeld en gelijkenis, en het is zijn verlangen dat wij Hem weerspiegelen in de manier waarop we samenleven op aarde. Maar kijk eens eerlijk naar wat wij ervan maken! Het is vaak beschamend.

Maar God is liefde. En, zoals Paulus het bezingt in zijn loflied op de liefde: 'Liefde is geduldig' (1 Kor 13, 4). Zoals God ooit Mozes aansprak (eerste lezing vandaag) vanuit de brandende doornstruik, zo spreekt Hij ook in deze tijd tot ons: ‘Ik zie hoe ellendig mijn volk eraan toe is, Ik weet hoe ze lijden. Daarom daal Ik af om hen te bevrijden.’ (vgl. Ex 3, 7-8). God laat de wereld niet los. Hij is dichtbij en betrokken bij ons leven. Dat heeft Hij getoond, en blijft Hij tonen, in Christus die naar ons toegekomen is. Tegelijkertijd vraagt Hij van ons als Kerk én persoonlijk om een engagement als antwoord op zijn oproep tot bekering, vrede en gerechtigheid.

Ondanks de nabijheid van God en zijn voortdurende oproep om van de wereld iets moois te maken, lijkt onze wereld toch vaak op die onvruchtbare vijgenboom. Oorlogen blijven voortduren, miljarden euro’s worden besteed aan wapens, terwijl miljoenen mensen vastzitten in schrijnende armoede. Toch geeft God onze wereld telkens opnieuw een kans, net zoals de geduldige tuinman in Jezus' verhaal. Wat een liefde!

Laten we deze liefde beantwoorden. Laten we vandaag beginnen, of doorgaan, om vrede te brengen in onze gezinnen, op onze werkplekken en binnen onze gemeenschappen. Door begrip, respect en liefde zichtbaar te maken in ons dagelijks handelen, dragen we bij aan die broodnodige verandering. Daarnaast mogen we nooit ophouden te bidden voor onze wereld en haar leiders, zodat ook zij wegen naar bekering en verzoening vinden.

Elke stap naar vrede, hoe klein ook, is waardevol. Zoals de tuinman met geduld en liefde voor zijn vijgenboom zorgde, zo zijn ook wij geroepen om met aandacht en zorg om te gaan met elkaar en met de wereld waarin we leven.

Laten we Gods oproep tot bekering omarmen.

Laten we bidden

Goede God,
dank U voor uw eindeloos geduld
en uw blijvend geloof in de mensheid.
Laat dit voor ons een aansporing zijn
om actief bij te dragen
aan vrede en gerechtigheid,
zowel in het kleine als in het grote.
Maak ons tot mensen van liefde en zorg,
betrokkenheid op elkaar.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, laten we leren van het verhaal van de vijgenboom. Wees dankbaar om Gods geduld. Laat dit ons aansporen om actief bij te dragen aan een betere wereld.

---

Om mee op weg te gaan

Het verhaal van de vijgenboom nodigt ons uit om stil te staan bij Gods geduld met ons eigen leven. God geeft ons telkens opnieuw de kans om te groeien, ook wanneer onze vruchten beperkt zijn. Dit geduld leert ons dat verandering tijd en zorg vraagt én - niet onbelangrijk - dat God ons nooit zomaar opgeeft. Hoe kunnen wij onze relatie met Christus verdiepen, zodat Hij in ons die verandering kan bewerken waar God van droomt?