zaterdag in de 1e week van de veertigdagentijd

VOOR GOD IS NIETS ONMOGELIJK
(Bij Mt 5, 43-48)

‘Heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen; alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel.’
Woorden van Jezus vandaag.

Het woord 'vijanden' klinkt misschien scherp en confronterend. Misschien herken je jezelf niet eens in dat woord, omdat je denkt dat je geen vijanden hebt. Maar laat dát nu juist een uitdaging zijn om verder of dieper te kijken.

Misschien bedoelt Jezus wel die mensen die we als 'lastig' ervaren. Mensen die ons confronteren met ons eigen tekort aan liefde. Mensen die iets in ons blokkeren, waardoor we voelen dat we vastlopen in ons vermogen om lief te hebben. Liefde die moeiteloos stroomt naar mensen bij wie we ons goed voelen, is eenvoudig, zegt Jezus vandaag. Maar Hij roept ons op verder te gaan: ook te houden van degenen bij wie ons dat moeilijk of niet lukt.

Een heel belangrijke stap is het bewust worden van ons niet-kunnen. Dit kan confronterend en pijnlijk zijn. Zodra een mens deze pijn voelt, heeft hij weleens de neiging om hier niets mee te doen en het – als het ware – op het nachtkastje te plaatsen en gewoon verder te leven. Dat is jammer, want zo zouden we weleens een trein van genade kunnen missen. Je onvermogen erkennen, het niet verdringen en – niet onbelangrijk – ermee naar de Heer gaan ... dát is de weg. Ja, met je pijn en met de confrontatie naar Jezus gaan. Hij wacht namelijk op je om je aan te raken in het hart van je onvermogen, om je 'niet-kunnen' om te buigen naar een 'kunnen'. Vanuit Gods aanraking kan er namelijk een vernieuwde liefde groeien, ook voor die mensen die je voorheen liever uit de weg ging.

Dit helingsproces gebeurt doorgaans niet van vandaag op morgen. Ook al kun je soms in één ogenblik een flits ervaren van werkelijke aanraking door God, de realiteit leert ons dat het werkelijk 'kunnen' een proces is dat z'n tijd vraagt. Het is vooral een proces van gebed en innerlijke vernieuwing, waarin Gods genade de hoofdrol speelt.
Deze genade begint reeds bij het bewust worden van je onvermogen. Het is de Heilige Geest die je laat beseffen dat je op een grens stoot en je tegelijk aanspoort om ermee verder te gaan. Paulus spreekt hierover wanneer hij zegt dat de Geest zelf in ons bidt met verzuchtingen die wij niet onder woorden kunnen brengen (vgl. Rom 8, 26). Zodra je je eigen onvermogen erkent, is je gebed reeds begonnen, ook al besef je dit laatste misschien niet.

Het komt er nu op aan je rustig toe te vertrouwen aan de gloed van de Geest, opdat Hij je van binnenuit mag openen voor Christus' aanraking. De Geest zal je niet enkel openen, maar je ook teder en zachtmoedig binnenleiden in deze aanraking. De Geest zal je in staat stellen Christus' aanraking toe te laten. De Geest zal je nederig maken. Hij zal van je hart die bedding maken waarin genezing mogelijk wordt.
Je begrijpt dat dit alles te maken heeft met gebed, met tijd maken voor gebed, vooral voor 'stil' gebed, om dit proces in jezelf te laten gebeuren.

Lieve mensen, binnen enkele weken vieren we Pasen. Weet dat Pasen niet alleen een historisch gebeuren is in de tijd dat we gedenken en vieren. Pasen voltrekt zich ook telkens opnieuw in onszelf, wanneer we ons hart openen voor Gods vernieuwende kracht. Het is de steen van ons onvermogen laten wegrollen van ons innerlijk graf om op te staan in Gods licht.

In die zin is een christen altijd een hoopvol mens. Omdat Christus onze hoop is. Hij is het die ons voortdurend vernieuwt. Laat ons Paasmensen zijn.

Laten we bidden

Heer Jezus,
raak mij aan in mijn onvermogen,
open mijn hart voor uw vernieuwende liefde.
Leer mij liefhebben voorbij mijn grenzen.
Groeiend in U.
Amen.

Geliefde mensen, laten we dankbaar zijn voor het besef van ons onvermogen in het liefhebben. Laat het een kans worden tot innerlijke groei. Ja, laten we de Heer welkom heten in het hart van ons niet-kunnen.
Een vredevol weekend,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Wie zijn jouw 'vijanden'? En dan gaat het niet om mensen die jou naar het leven staan, maar vooral om die mensen die jij moeilijk kunt beminnen. Merk je diep in jezelf blokkades om hen lief te hebben? Hoe zou dat komen? Probeer hier vooral niet te veel zélf antwoord op te geven, maar ga er in stilte mee naar de Heer. Neem je tijd om dit alles in zijn schoot neer te leggen. Wees dankbaar dat je mag inzien. En … bid om genade. Verinnig je met de Heilige Geest en laat Gods barmhartigheid zijn werk doen. Het is veertigdagentijd … weet je wel.