15 sept - O.L.-Vrouw van Smarten

MARIA, MOEDER IN ONZE SMARTEN

Tekst overweging: Kris

Vandaag gedenkt de Kerk Maria als Onze-Lieve-Vrouw van Smarten. Men noemt haar ook wel eens Onze-Lieve-Vrouw van de zeven weeën, wat ik persoonlijk rijker vind. Weeën, zoals een barende vrouw die kent, doen pijn, maar het is een pijn die onlosmakelijk verbonden is met het nieuwe leven dat weldra uit de moederschoot zal komen. Het lijden dat Maria gekend heeft had niet het laatste woord: het had dat niet bij haar Zoon, en het heeft dat ook niet in de Kerk. Christelijk lijden, verbonden met de Heer, betekent nooit een eindpunt, maar veeleer een weg van nieuw leven; hetzij voor jezelf, hetzij voor anderen, hetzij voor komende generaties.

Toch willen wij het lijden zelf niet verheerlijken. Oorlog, onrecht, misbruik en het vele leed dat mensen elkaar aandoen, mogen nooit worden voorgesteld alsof ze uit een goede bedoeling zouden voortkomen. Er zijn wonden die God niet wil. Maar dat Hij ze niet wil, betekent niet dat Hij er afwezig is. Integendeel: juist daar, in het hart van het lijden, is Hij aanwezig. Dit is de diepe solidariteit van Jezus, de Gekruisigde, die ons gisteren nog werd voorgehouden bij het feest van de Kruisverheffing. Hij is daar waar mensen roepen, waar harten breken en waar tranen vloeien.

Het gevaar bestaat dat we in het lijden afstand nemen van God. Menselijk gezien is dat begrijpelijk, want wie kan het onbegrijpelijke begrijpen? Machteloosheid kan ons innerlijk losweken van Hem, en ook boosheid kan ons hart vullen omdat Hij niet ingrijpt, omdat Hij het lijden niet zomaar wegneemt. Toch werkt God niet met wondermiddelen die ons het kruis besparen. Hij heeft ons de vrijheid gegeven waarin wij mogen kiezen voor de liefde – een vrijheid die wezenlijk is voor zijn heilsplan. Zonder vrijheid zouden we marionetten zijn in zijn handen en daardoor niet werkelijk kunnen liefhebben. Door ons vrijheid te geven heeft Hij toegelaten dat wij ook de weg van het kwaad zouden kunnen gaan en elkaar schade berokkenen. Veel van het lijden in de wereld komt voort uit die keuze, uit kwaad dat mensen elkaar aandoen en dat God nooit gewild heeft. En toch is Hij aanwezig, juist daar waar de pijn het diepst gaat: als de Gekruisigde die ons leed deelt, en tegelijk als Degene die ons draagt en ons opneemt in zijn eigen hart.

De brief aan de Hebreeën herinnert ons eraan dat Jezus, hoewel Hij Gods Zoon was, gehoorzaamheid heeft geleerd doorheen het lijden. Ook wij worden daarin geoefend. Het lijden dat buiten Gods wil om ontstaat, kan ons de kans geven om Hem toe te vertrouwen wat ons overspoelt. Het kan ons leren in de liefde te blijven, de geest van vergeving niet los te laten, ons hart te openen voor de kracht van de genade. Lijden kan, hoe zwaar ook, de bodem worden waaruit een nieuw vertrouwen groeit.

Maria heeft haar Zoon gevolgd in zijn lijden. Zij stond niet aan de kant, maar leefde dit lijden mee tot in haar ziel. Daarom wordt zij onze Moeder genoemd: niet enkel omdat Jezus haar aan de leerling toevertrouwde, maar omdat zij met ons meegaat zoals zij met haar Zoon is meegegaan. Wanneer wij een leed te dragen hebben, lijdt zij met ons mee. Zij neemt ons bij de hand en brengt ons bij de Heer, opdat ons verdriet ons niet zou verpletteren, opdat onze pijn ons niet zou verbitteren.

Maria helpt ons het lijden te dragen op een wijze die ons niet naar beneden trekt, maar ons, doorheen de genade van de Heer, juist bewaart in zijn liefde. Zij waakt erover dat onze smart ons niet tot handelen dat kwaad voortbrengt drijft, maar tot zachtmoedigheid en tot standvastigheid in het goede. In haar zien wij hoe lijden en liefde kunnen samengaan.

Zo wordt Maria, Onze-Lieve-Vrouw van Smarten, ons voorbeeld en onze troost. Zij gaat met ons mee op de weg van smart en hoop. Zij neemt ons bij de hand en leidt ons dichter naar haar Zoon, opdat wij niet in pijn en verdriet zouden blijven steken maar kracht en genade zouden vinden in de liefde van Christus.

Dat is de belofte die ook ons gegeven is: dat geen smart, hoe diep ook, ons kan scheiden van de liefde van God (vgl. Rom 8,38-39).

Laat ons bidden

Moeder van Smarten,
u die hebt geweend aan het kruis,
zie ook onze tranen.

U die het lijden van uw Zoon hebt gedragen,
draag ook ons door onze beproevingen.

Wees nabij wanneer machteloosheid ons overvalt,
houd ons vast wanneer ons hart verbittert,
breng ons naar Christus, uw Zoon.

Leer ons lief te hebben waar haat heerst,
te vergeven waar wonden ons tekenen,
te hopen waar alles donker lijkt.

Moeder van Smarten,
blijf ons begeleiden,
tot wij met u leven vinden in de Heer.

Amen.

Geliefde mensen, moge Maria ons omhullen met haar tederheid en ons steeds weer brengen in de armen van Christus, onze hoop en ons leven.
Zegen over deze nieuwe week.
Van harte, kris

---

Om mee op weg te gaan

Richt je blik naar Maria, die jouw leven deelt in vreugde en in smart. Vertrouw je toe aan haar moederlijke nabijheid. Zij neemt je bij de hand, zoals zij bij haar Zoon is gebleven tot onder het kruis. Zo brengt zij je binnen in de genade van Christus, die je draagt en nooit loslaat.