donderdag in week 22 door het jaar

DE ROEP VAN HET DIEPE

Tekst overweging: Kris

Geloven kunnen we moeilijk wanneer we ons laten drijven op de wind van onze lust, op de stroming van genot en eigenzin, door onze zeilen gewoon naar de wind te zetten. We hebben iemand nodig die ons zegt: ‘Vaar naar diep water. Werp je netten daar uit. Gooi het met je leven over een andere boeg.'

Wij hebben een gids nodig, een loods die de weg kent, een kompas dat ons oriënteert op wat blijft. Jezus wil dit voor ons zijn. Wanneer Hij spreekt, opent zich een horizon die wij zelf nooit zouden hebben gevonden. Zijn woord is meer dan klank: in dat woord is de Geest aanwezig, die ons binnenleidt in Hemzelf.

De eerste leerlingen die Hij riep waren mensen van de zee en het strand, mensen die de kracht van de storm kenden en de kwetsbaarheid van gescheurde netten. Zij waren niet anders dan wij: gebroken, onvolmaakt, met haken en ogen. Toch sprak Hij tot hen: ‘Kom en volg Mij.’ Zowel in zijn roep als in hun ja-woord werkte de Geest. De roeping en de navolging van de leerlingen was reeds een klein Pinksteren dat zich voltrok op de stranden van het Meer van Galilea, bij Kafarnaüm en Bethsaïda, waar de Heer het gewone werk van vissers omvormde tot het begin van een nieuwe zending. Hun roeping was geen verdienste, maar louter genade, een uitnodiging die hen boven zichzelf uittilde.

Ook Paulus herinnert ons in de eerste lezing van vandaag eraan dat het de Geest is die ons leidt. Zonder de Geest blijven we dobberen, zonder richting of zin. Maar wie zich door de Geest laat bezielen, leert leven op een manier die God welgevallig is. De Geest schenkt inzicht, geeft kracht om te volharden en brengt ons in waarheid naar de Heer; Jezus, die ons optilt en binnenleidt in het licht van Gods Koninkrijk.

Daarom is het dagelijks gebed tot de heilige Geest zo onmisbaar. In de stilte van dit gebed leert ons hart zich toevertrouwen aan de zachte, nederige gloed van Gods aanwezigheid. Elke dag opnieuw mogen wij vragen: ‘Kom, heilige Geest, wees mijn licht, mijn kracht, mijn kompas.’ Zo leren wij niet enkel te varen op eigen inzicht, maar op de stroming van Gods genade.

Wanneer wij - zoals de leerlingen van vandaag - luisteren naar Jezus’ woord en ons laten leiden door de Geest, wordt ons leven overvloedig. Wat in eigen kracht niet lukt, wordt mogelijk door en in Hem. Waar onze netten leeg bleven, zullen ze in genade gevuld worden.

Dag na dag treedt de Heer ons tegemoet, stapt Hij in onze kleine haven binnen en wijst ons de weg naar het diepe, waar zijn roep klinkt: ‘Kom en volg Mij.’

Hoor, koester, vaar en gooi uit. Jezus is met je.

Laten we bidden

Heer Jezus, U roept ons telkens weer.
U staat aan de oever van ons bestaan.
U ziet onze lege handen en vermoeide harten,
en toch spreekt U uw woord van hoop.

Geef dat wij niet blijven hangen aan de kust
maar dat wij de moed vinden om uit te varen.
Leid ons naar het stille water van uw vrede,
en naar de diepte van Gods genade.

Maak ons hart ontvankelijk voor uw stem
opdat wij U volgen in eenvoud en trouw.
Om deze genade bidden wij,
vandaag en alle dagen van ons leven.
Amen.

Geliefde mensen, mogen wij samen de weg vinden die ons naar Gods vreugde voert en elkaar daarin tot zegen zijn.
Een mooie donderdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Wij verlangen allemaal naar een diepe vervulling, maar vaak blijven onze netten leeg en ons hart onvervuld. Durven wij dan onze netten uit te werpen op het Woord van de Heer, dat ons telkens weer roept en richting geeft? Daar ligt een overvloed die niet uit eigen inspanning komt, maar uit Gods genade die ons draagt. Laten wij ons daarom openen voor de gloed van de Geest, die ons helpt te luisteren en te verstaan. En laten wij met vertrouwen de stap zetten waartoe de Heer ons dagelijks uitnodigt.