woensdag in week 33 door het jaar

Wat het evangelie van vandaag ons onder andere leert is dat we onze talenten, van God gekregen, niet zomaar mogen wegstoppen alsof ze er niet zouden zijn. Ze zijn gegeven om ze te gebruiken, om Gods Rijk ermee op te bouwen.

Het zou 'zonde' zijn onze talenten niet te gebruiken. Veel moois van wat er zou kunnen gebeuren gebeurt dan niet. Denken we aan de ontplooiing van onszelf, en aan al de vruchten voor anderen die deze ontplooiing tot gevolg zou hebben.

Het is daarom goed te leven in het gelovig bewustzijn dat we wel degelijk talenten in ons dragen, en dat dat een bedoeling heeft; dat God daarmee iets wil.

Ieder persoonlijk draagt daarin een grote verantwoordelijkheid. Luiheid is uit den boze, bij wijze van spreken.

Thomas Merton beschrijft het zo: 'Wij moeten in ons leven die keuzes maken die de treffendste eigenschappen van onze persoonlijkheid gelegenheid geven zich te ontplooien.'

Ieder van ons draagt daar dus een grote verantwoordelijkheid in. Maar ook als gemeenschap, van mens tot mens, dragen we daarin verantwoordelijkheid. Broeder en zuster zijn van elkaar houdt onder andere in zo met elkaar omgaan dat ieders talenten naar boven, en tot bloei,  kunnen komen.

Allen samen dragen we ook een collectieve verantwoordelijkheid: namelijk het scheppen van een samenleving waar het goed is om leven, waar Gods Vrede gedragen en uitgedragen wordt, waar Gods liefde bezongen wordt in kleine en grote gebaren, zichtbaar en onzichtbaar, maar altijd en overal.

Een mens is geschapen om goed te zijn voor; voor zichzelf, voor elkaar, voor de schepping; bouwend aan Gods Rijk van liefde hier op deze wereld. Laten we onze gekregen talenten daarvoor ten volle benutten. Is dat niet ieders roeping?

Moge alzo onze wereld, onze samenleving, beeld worden van Gods goedheid.

Een zalige woensdag,

kris