dinsdag in week 2 door het jaar

DE HEER KIJKT NAAR JE HART
(Bij 1 Sam 16, 1-13)

Beste mensen, de geschiedenis van Samuel gaat verder. Saul heeft zijn koningschap verspeeld door niet te doen wat de Heer hem had opgedragen. Hij is toen verworpen als koning.
Samuel heeft het er moeilijk mee. Saul was de eerste koning die hij heeft mogen zalven. Nu krijgt Samuel de opdracht om een nieuwe koning te zalven die de Heer hem aan zal wijzen.
Tevoren wordt hij uitgenodigd om een offer op te dragen. Een jonge koe wordt meegenomen naar het gezin van Isaï in Bethlehem. We hoorden het in de eerste lezing. Dit verhaal is heel bekend omdat het vooral anders verloopt dan Samuel zou denken. Een van de zonen van Isaï zal koning worden. De oudste niet, de tweede niet en zo gaat het verder, totdat alle aanwezige zonen gepasseerd zijn. De laatste zoon is nog op het veld om de schapen en geiten te hoeden, en wordt naar huis geroepen. Hij zal het worden, de koning die op een andere manier herder mag  zijn dandoor het hoeden van schapen en geiten.

Er staat een prachtige zin in dit deel van de lezing: De mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart.

Niet Eliab, die qua voorkomen met zijn rijzige gestalte een goede koning zou kunnen zijn, wordt gekozen. Het voorkomen blijkt onbelangrijk te zijn bij zo’n functie, zo’n roeping.
Er wordt trouwens van David ook gezegd dat hij een knappe jongen is met rossig haar en sprekende ogen. Dat is een andere formulering dan de woorden die bij het voorstel om Eliab tot koning te zalven gekozen zijn. De sprekende ogen zeggen meer over het wezen van de persoon. In ogen zie je immers de ziel van die persoon, mits ze helder zijn.

Het is niet Samuel die beslist, maar de Heer die naar het hart kijkt. Hij bevestigt: Hem moet je zalven. Hij is het.
Zo kijkt de Heer ook naar ons. Hoe onze situatie ook is, knap of misvormd, rijk of arm, met talenten of zonder aparte gaven, Hij ziet aan dat alles voorbij, alleen de gesteltenis van je hart is bepalend.
Samuel zalft David tot koning, in tegenwoordigheid van zijn hele familie.

Het tweede belangrijke zinnetje is: Van toen af aan was David doordrongen van de geest van de Heer.

Als je ergens toe geroepen bent (en wie is dat niet), dan is het goed om je te laten leiden door de geest van de Heer. Zolang je dat doet, zit je op het spoor van je roeping. Het gaat pas mis als je dat spoor bijster raakt.
Ik lees in dit Bijbelstukje vooral dat je je moet laten leiden en niet al te zeer je eigen weg moet uitstippelen. Dit mag je niet verstaan als passiviteit, maar als een ‘samenwerking’ tussen datgene waartoe je je geroepen voelt en Gods verlangen met jou. Hij wil aanwezig zijn in je leven en Hij zal je hart bewaken en behoeden als je telkens je leven toevertrouwt aan Hem.

Laten we bidden

Goede Vader,
U hebt ons tot leven geroepen,
wij bestaan vanuit uw verlangen naar ons.
Wij zijn geroepen om vanuit onze bron,
vanuit U, te leven
in voortdurende samenwerking met U.
Leid ons door onze jaren heen
op de weg die we gaan,
vanuit uw perspectief van ‘kijken’.
Soms is onze geest twijfelachtig,
of zijn we te veel vanuit ons eigen denken
op de toekomst gericht,
enigszins verblind voor hetgeen
U van ons verlangt.
Laat onze ogen helder worden,
om met U te kijken naar onze drijfveren
op de weg die we gaan.
Dit vragen we U
door Jezus, onze Heer en broeder.
Amen

Beste mensen, mogen onze ogen helder durven kijken, zowel naar onszelf als naar anderen! Tevens naar onze roeping.

Ricky