zondag 4 door het jaar - B

LECTIO DIVINA
(Bij Mc 1, 21-28)

De mensen waren diep onder de indruk van zijn onderricht, want Jezus sprak hen toe als iemand met gezag, en niet zoals de schriftgeleerden.

De schriftgeleerden spraken óók met gezag; een gezag gebaseerd op de studies die ze hadden gedaan, op hun kennis en bevoegdheid, vooral in het domein van de Schriften. Het gezag dat Jezus uitstraalde was van een totaal andere aard. Het gaat hier niet over meer of minder kennen, of over buitengewone menselijke kwaliteiten die Jezus zou gehanteerd hebben. Zijn gezag kwam voort uit de Geest van God die als een duif over Hem gekomen was op de dag van zijn doopsel. Dus geen puur menselijk gezag, maar veeleer een hemels, goddelijk, gezag, dat haar wortels heeft in God zelf.

Dit gezag is tevens de kracht van het evangelie. Telkens wanneer wij het evangelie horen of lezen spreekt Jezus ons toe met hetzelfde gezag, met dezelfde kracht die in staat is elke vorm van kwaad te verdrijven. Daarom kan het evangelie zo bevrijdend zijn. Veel meer dan een interessante tekst is het de Heer zélf die met zijn goddelijk gezag in ons aanwezig komt met de bedoeling ons te bevrijden, te behoeden en te leiden.

Daarom is de lectio divina - het stil verwijlen bij het Woord van de Heer - zo belangrijk. Niet zozeer om wat je leest verstandelijk te begrijpen, maar wel om met het hart dieper door te dringen in de tekst om zo gelovig aan de weet te komen wat God je zeggen wil. Het gaat over een aandachtig overwegen van de Schriftteksten, je tijd daarvoor nemend en de stilte in deze gebedstijd koesterend. In de stilte - ook de dorre stilte -  zijn we namelijk meer in staat om te luisteren.
En zijn we tijdens de lectio al eens afgeleid  door allerlei gedachten die in ons hoofd spelen (ach, wie heeft hier geen last van?), maak je dan vooral geen zorgen. Neem de draad van de stilte en de meditatie rustig weer op en ga verder met je biddend luisteren.

Je zal merken dat het Woord vaak schuurt, en lastig overkomt. Wat de Heer vraagt doorheen de evangelies is dan ook niet min. En, net zoals in het evangelie van vandaag, komt het kwaad in ons vaak in opstand, en gaan we - gewild of ongewild - in discussie met Jezus, zelfs in de stilte. En dit vanuit opstand, vanuit niet willen of kunnen loslaten, vanuit het ons moeilijk kunnen overgeven aan de Heer. Maar de kracht van het evangelie (het gezag van Jezus) is echter veel sterker dan ons tegenstribbelen. Het gezag van de Heer (en laten we dit maar noemen zoals het is: Gods barmhartigheid) is in staat die kwade stemmen in ons tot zwijgen te brengen om ons vervolgens binnen te leiden in een geest van overgave aan Hem. Jezus' gezag bestaat erin ons te transformeren naar een geest van gehoorzaamheid (gehoor geven aan) aan de de goddelijke liefde die Hij zo graag belichaamd wil zien in heel ons zijn. Dat is het hart en de vrucht van de ware lectio.

De sleutel om dit proces van bevrijding ten diepste te beleven is het evangelie lezen in de liefde van de heilige Geest. Het evangelie lezen in de Geest is fundamenteel anders dat het lezen puur vanuit je allerindividueelste ikje los van de Geest. Dit laatste kan en mag, maar het luisteren zal zich afspelen in je hoofd. Het wordt een puur kennis-luisteren. Je neemt kennis van wat je leest, en wat je interessant vindt neem je mee. Je kan eruit leren. Je kan anderen onderwijzen. Maar de diepe genade die het evangelie je wil geven zal je ontlopen. Wat jammer is. Je hebt je hoofd geopend, maar niet je hart.
Het evangelie lezen in de Geest is lezen (en ontvangen) met je hart, en wel zo dat de genade die verscholen ligt in de Schrift ten diepste werkzaam kan worden.

Bidden in de Geest doe je door je toe te vertrouwen aan het zachte Vuur (de Geest) die God met je doopsel reeds in je heeft gelegd. Het is je niet enkel bewust zijn dat die goddelijke Gloed in je is, het is je ook in alle rust en stilte toevertrouwen aan dat Vuur. Zonder al teveel woorden. Je eenvoudig neerleggen in zijn bedding, zodat Hij (de Geest) de ziel wordt van je bidden, van je luisteren, van je ontvangen. Wanneer we spreken over lectio divina, is het lezen in de Geest daarin van fundamenteel belang!!

Natuurlijk is er niets fout mee om het evangelie (ook) te lezen louter met je hoofd. We hebben verstand gekregen om kennis te nemen, om te studeren, en zo meer. Maar het gevaar bestaat erin wanneer we het evangelie lezen los van de Geest dat we voorbij gaan aan de bevrijdende genade die verscholen zit in het Woord.

Misschien nog dit: als christen ben je niet enkel geroepen om het evangelie te beluisteren en te ontvangen. Je bent ook geroepen en gezonden het evangelie te belichamen in je leven. En wel zo dat Jezus door jou heen 'al weldoende kan rondtrekken', en wel met hetzelfde gezag waar we vandaag over horen spreken. Wij mogen geloven dat, wanneer wij het evangelie beleven, Jezus op dezelfde wijze mensen aanraakt dan dat Hij dat doet in de evangelies: bevrijdend, genezend, vergevend, ... Jezus wil door ons heen tot leven komen en het lied van Gods barmhartigheid zingen.

Laten we ons biddend, met een fris en blij hart, toevertrouwen aan Jezus, zodat Hij inderdaad door ons heen kan leven, bidden en zingen. Moge zo Pasen een werkelijk gezicht krijgen doorheen ieder van ons.

Laten we bidden

Vader,
moge de heilige Geest
ons binnenleiden in het mysterie
van uw liefde; Jezus Christus.
Moge zijn Woord,
dat wij dagelijks mogen beluisteren,
ons ten diepte bevrijden
van alles wat in de weg staat
de weg van uw liefde te gaan.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Een gezegende zondag voor ieder van jullie.
Met een hartelijke groet,
kris