vrijdag in week 2 door het jaar

GEROEPEN EN GEZONDEN
(Bij Mc 3, 13-19)

Waar Jezus gisteren de vele mensen toesprak vanuit een bootje, ontmoeten we Hem vandaag op de berg. Bijbels gezien is de berg dé plek bij uitstek voor gebed, voor ontmoeting met God. Vanop deze berg, vanuit zijn verbinding met de Vader, kiest en roept Hij. Wat opvalt is dat Hij degenen die Hij kiest uitnodigt tot óp de berg, alsof Hij hen deelgenoot wil maken aan zijn gebed met de Vader.

Het is Jezus is roept. Hij is het ook die bij elkaar houdt, en wel rond Hem. Een christelijke gemeenschap bestaat dan ook omwille van Jezus en niet op basis van nationaliteit, bloedbanden, of gezamenlijke belangen. Hun enige band is leerling te zijn van Jezus.
Wat wij hieruit kunnen leren is dat niet wij elkaar kiezen maar dit overlaten aan de Heer, en deze keuze als zodanig dan ook omarmen. Het gaat om de Heer die roept, en niet om ons die van nature uit vaak mensen kiezen, of met mensen omgaan, waar we gevoelens van sympathie voor hebben. De Heer roept, en onze roeping is gemeenschap te vormen ver voorbij gevoelens van antipathie en sympathie. Dit geld voor kleine gemeenschappen (thuissituaties, religieuze gemeenchappen, parochiegmeenschappen), maar ook in de grote wereldwijde kerkgemeenschap.

Jezus roept zijn leerlingen, en ook ons, de berg op te gaan en dicht bij Hem te blijven. Al was het maar om onze intimiteit met Hem steeds verder uit te bouwen als het hart van ons persoonlijk bestaan én ons gemeenschapsleven. Maar dat betekent niet dat we ons moeten opsluiten in een soort elitair groepje dat enkel bezig is met zijn eigen leven, genietend van een zeker knusheid met de Heer. Nee, elke geroepene wordt gezonden, met de bedoeling te verkondigen doorheen daad en woord. Ook om demonen uit te drijven, zoals dat verwoordt wordt in het evangelie van vandaag, wat betekent: het kwade een halt toeroepen.

Onze wereld, die vaak ziek is door het kwaad, snakt naar mensen die Gods bevrijdende boodschap beleven en verkondigen. Deze gemeenschappen, die geroepen zijn vanuit de Heer te leven, dragen in zichzelf de kracht dat onze wereld inderdaad groeit naar een wereldwijde broederschap getekend door vrede en liefde. Het is de Heer zélf die door hen heen leeft, bidt en handelt.

Laten we ons bewust zijn van onze tweedelige roeping: Het gaan op de berg wanneer de Heer roept, en dát licht zijn in de wereld waartoe Hij ons zendt.
Werkloosheid is een christen vreemd. Er is altijd werk aan Gods winkel; dichtbij en ver weg.

Laten we bidden

Vader,
wij danken U
omdat U ons,
doorheen Christus,
roept en zendt.
Mogen wij op deze wijze
zout en licht zijn voor de wereld,
opdat Gods liefde
een blijde realiteit zou zijn
voor allen.
In Jezus' naam.
Amen.

Een mooie vrijdag,
kris