maandag in week 4 door het jaar

OVER HET WONDER VAN GODS BARMHARTIGHEID
(Bij Mc 5, 1-20)

Vandaag beluisteren in het evangelie een ontmoeting tussen God en het kwaad, tussen Jezus en een bezetene. Het is een indringend verhaal waarin het geweld van het kwaad en de verlossing van Jezus zich in volle glorie manifesteert.

Op het eerste zicht is het een merkwaardig verhaal. Doch wie het verhaal ten diepste binnenlaat zal er al vlug achter komen dat het een verhaal is dat gaat over u en mij.

Het kwaad huist in ieder van ons. Klinkt cliché, maar het is wel een feit. Wie zegt geen last te hebben van het kwaad mag zich bij Maria Onbevlekt Ontvangen scharen. Maar bij mijn weten staat zij daar tot op heden - wat dat betreft - een beetje alleen, liefdevol met haar Zoon in haar armen.

Jezus komt ons kwaad tegemoet, zoals Hij naar de bezetene toegaat in het verhaal van vandaag. Jezus wacht niet tot de zondaar naar Hem komt. Nee, Hij vertrekt alvast, de zondige mens tegemoet. Da's goed nieuws voor ons. Wees dus waakzaam, want Hij kan er ineens staan. Dit kan Hij doen op velerlei wijzen: je aansprekend in je gebed, doorheen het Woord uit de schrift, doorheen een medemens, zich openbarend in een situatie, je aanrakend in de eucharistie, je vergevend in een biecht, en zo meer. God is heel creatief als het daarop aankomt. Aan ons Hem te willen zien én verwelkomen. Waakzaamheid dus.

Het kwaad in de bezetene kwam in opstand, zo lezen we vandaag. In het evangelie van gisteren, zondag, hoorden we ook zoiets. En oh, het is zo waar. Laten we eerlijk zijn: we koesteren soms het kwaad, willen het niet loslaten (wel in intentie maar niet in de daad). Ieder van ons heeft zo van die plekjes waarvan we liever niet hebben dat de Heer er zich mee komt moeien. Het zijn duistere plekjes waar we ons bij momenten graag in terugtrekken, er ons in wikkelen, wetend (en daar is de mens merkwaardig in) dat dit hem wegtrekt van de Heer, weg van de waarheid, weg van de liefde. Zoals Paulus zegt: 'Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik.' (Rom. 7, 19)

Al goed dat Jezus groter is dan onze koppigheid. In zijn goddelijke liefde komt Hij naar ons toe om ons aan te raken, om op zijn woord het kwaad te verdrijven. Ja, ondanks onze innerlijke opstand.

En dan, lieve mensen, komt de keuze. De bezetene in het verhaal van vandaag had kunnen weglopen. Maar dat deed hij niet, integendeel. Hij ging Jezus tegemoet, met heel het legioen kwade geesten die hij in zich meedroeg. Dat geldt dus ook voor ons. Wij zijn in de mogelijkheid weg te lopen van de Heer. Wij kunnen kiezen ons hart gesloten te houden voor Jezus. Wij zijn in de mogelijkheid, meer: wij zijn vrij de weg van het 'ja' te bewandelen óf de weg van het 'nee'. Wie kiest voor de weg van het 'nee' kiest tegen de verlossing, tegen de bevrijding, tegen de opstanding; hij kiest voor de leugen. Wie kiest voor het 'ja' kiest voor het leven, voor God, voor de liefde, voor de opstanding; hij kiest voor de waarheid.

Vraag is: zijn we als persoon bereid de verlossing van de Heer toe te laten?
Intentioneel zal dit zeker zo zijn, maar concreet valt het ons vaak moeilijk dit gebeuren toe te laten.
Wel, zoals gisteren hier gezegd: de sleutel tot dit gebeuren is ons toevertrouwen aan de heilige Geest die in ons aanwezig is. Hij - de Geest - zal ons in stille overgave brengen aan de Heer, zodat zijn wonder van barmhartigheid inderdaad ten diepste kan gebeuren.

Mogen we innerlijk arm worden, alle vormen van hoogmoed naast ons neerleggen. Laten we Jezus welkom heten tot in diepste grafspelonken van ons bestaan. Moge Hij ons aanraken, ons optillen in zijn licht, ons ten diepste genezen, ons brengen in zijn Pasen.

En getuig. Ja, getuig zoals de bezetene na zijn verlossing moest getuigen onder de mensen waar hij woonde. Het was een opdracht die hij van de Heer kreeg. En Jezus geeft die opdracht ook aan ons. Getuig door uw wijze van leven. Wees de barmhartigheid van de Heer naar je medemens. Heb je naaste lief zoals God u liefheeft. Heb ook jezelf lief, zoals het gebod ons leert. Vergeef ieder zoals Jezus u vergeeft. Wees teder en sterk. Zacht en moedig. Laat zien dat God bestaat; nederig, fier en blij.

Laten we bidden

Vader,
U roept ons tot vrijheid,
maar dikwijls zijn wij gebonden door het kwaad
en zoeken enkel wat ons behaagt.
Bevrijd ons – in Christus - van elke vorm van kwaad.
Mogen we leven in Hem.
Mogen we de moed hebben
te getuigen van uw barmhartigheid.
Door Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Zegen over deze nieuwe week.
Van harte, kris