donderdag in week 1 door het jaar

 CHRISTELIJKE EMPATHIE

(Bij Mc 1, 41)

In het evangelie van vandaag lezen we: Jezus kreeg medelijden, stak zijn hand uit, raakte hem aan en zei: ‘Ik wil het, word rein.’. Deze eenvoudige maar diepe woorden onthullen een kern van het christelijk leven: medelijden dat tot actie leidt.

Jezus' medelijden was geen passief of vluchtig gevoel, geen oppervlakkige of vrome reactie die zonder gevolg bleef. Het was een diepe bewogenheid die Hem aanzette tot handelen. Hij strekte zijn hand uit, raakte de zieke aan en bracht genezing.

Dit medelijden, deze warme empathie, loopt als een rode draad door heel de Bijbel. Het gaat om een empathie die ons hart doet spreken en ons engageert naar de ander toe, ook wanneer dat tegen de publieke opinie ingaat. Het is een liefde die de ander ziet in zijn kwetsbaarheid; een liefde die niet wegkijkt, maar aanzet tot betrokkenheid en actie.

De gelijkenis van de barmhartige Samaritaan (Lc 10, 25-37) toont ons een vergelijkbaar beeld. De Samaritaan, die de beroofde en gewonde man langs de weg ziet, laat zich raken door wat hij ziet. Het schokt hem zo diep dat het hem in beweging zet: hij verzorgt de wonden van de man, brengt hem naar een veilige plek en zorgt voor zijn herstel. Zijn medelijden was geen abstracte gedachte, maar een concrete daad van liefde.

Voor ons betekent dit oog hebben voor het kwetsbare en gebrokene in onze wereld. Denk aan de armen in onze samenleving, aan wie we vaak voorbijgaan. Denk aan de eenzaamheid van veel ouderen, die verlangen naar een luisterend oor en een warm bezoek. Denk aan die vele mensen die vandaag in stilte worstelen met depressie, uitkijkend naar mensen die tijd voor hen maken en mee 'in hun put' gaan zitten.
Hier in het Westen zijn de rechten van het kind doorgaans opgenomen in de wetgeving, maar wereldwijd worden deze rechten vaak geschonden, met afschuwelijke gevolgen voor kinderen. Paus Franciscus sprak gisteren tijdens zijn wekelijkse woensdagcatechese hier niet mis te verstane woorden over (zie leestip van vandaag). Dit onrecht zien, aanklagen en je er niet aan onttrekken, is ook een vorm van empathisch omgaan met een wereldwijd probleem en haar slachtoffers.
Maar het gaat ook om mensen heel dichtbij: onze partner, kinderen, buren, familie of kennissen. Wanneer zij het moeilijk hebben, mag het niet voldoende zijn om dat alleen te weten; het zou ons ook moeten aansporen om te handelen.

Als christen is deze vorm van empathisch handelen meer dan een menselijke inspanning. Het is een antwoord op de roep van de Heer die zegt: "Ik heb dorst" (Joh 19, 28). Het is Christus zelf die in de ander op ons wacht. Ons leven is een antwoord op zijn roep, een uitnodiging om in verbondenheid met Hem te leven en van daaruit te handelen. Christus is de genade die ons in staat stelt om echte empathie te tonen en liefdevolle daden te verrichten.

De Kerk is geroepen een warme gemeenschap te zijn, een plek waar christelijke empathie niet alleen wordt gevoeld, verkondigd, besproken of beschreven, maar vooral daadwerkelijk wordt geleefd. Moge Gods Geest ons van binnenuit bewegen om, in diepe verbondenheid met Jezus en als antwoord op zijn roep, de wereld met een bewogen hart te omarmen. Zo kunnen en zullen we licht en vrede brengen in de levens van anderen, door oprechte daden van kleine goedheid.

Laten we bidden

Liefdevolle God,
U die onze harten kent en ons nabij komt in onze kwetsbaarheid, raak ons in Christus aan met uw medelijden. Help ons U te ontvangen in onze eigen gebrokenheid, zodat wij door U geheeld kunnen worden.
Open vanuit deze ervaring onze ogen voor de nood van de wereld om ons heen: voor hen die lijden, die eenzaam zijn en zich verloren wanen. Moge ons hart op die momenten lijken op het Uwe: een hart dat niet stil blijft staan, maar zich engageert voor de ander. Geef ons de moed om niet weg te kijken, maar om het broze om ons heen met liefde te omarmen.
Heer, maak ons tot een warme Kerk, een gemeenschap waarin uw liefde zichtbaar wordt door onze handen, onze woorden en ons leven. Mogen we een Kerk zijn die leeft van binnen naar buiten, vanuit U elke medemens beminnend.
In Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, laten we ervoor zorgen dat praten over empathie geen loze woorden blijven, maar ons aanzet tot een warme levenshouding die anderen in de diepte goeddoet.
Een toegewijde donderdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Als we naar onze diepste hartintenties luisteren, zijn deze ongetwijfeld van goud. Wie verlangt er diep vanbinnen niet naar het goede, naar een leven als een werkelijk goed mens? Laten we echter eens heel eerlijk naar onszelf kijken: in hoeverre komt onze levenswandel overeen met deze intenties? Stel je voor dat we werkelijk zouden zijn wie we ten diepste willen zijn ... Wat zou de wereld, onze samenleving, prachtig zijn. Helaas is dat vaak niet het geval. Er lijkt dus iets te haperen in het omzetten van onze intenties naar onze daden.
Sta stil bij wat dit in jou teweegbrengt. Wat houdt je tegen om te leven naar je diepste verlangen? Nodig God uit in dit proces. Laat Christus je raken, helen en begeleiden in je onvermogen en je op weg gaan naar de ander toe.
Moge Gods liefde zich openbaren door ons liefdevol handelen naar de naaste.