maandag na de Openbaring van de Heer

ONDERSCHEID ALS GAVE ÉN OEFENING
(Bij Joh 3, 22 – 4,6)

In de eerste lezing, uit de eerste brief van Johannes, worden we uitgenodigd tot een intieme verbondenheid met God door geloof in Jezus Christus en liefde voor elkaar. Deze verbondenheid vraagt om een waakzaam hart, omdat we in een wereld leven waar valse stemmen en misleidende invloeden aanwezig zijn. Johannes roept ons op tot onderscheidingsvermogen: het vermogen om de Geest van God te herkennen te midden van de vele stemmen die ons proberen te beïnvloeden.

De heilige Ignatius van Loyola (1491-1556, stichter van de jezuieten) beschreef dit onderscheid als een gave én een oefening. Hij moedigde ons aan om aandachtig te luisteren naar de innerlijke bewegingen in ons hart. Welke gedachten, gevoelens of verlangens brengen ons dichter bij God, en welke leiden ons juist van Hem weg? Inspiratie die van God komt, brengt vrede, vertrouwen en een verlangen naar meer liefde en waarheid. Tegelijkertijd kunnen er ook invloeden zijn die ons verwarring, onrust of een focus op eigenbelang en wereldse zaken bezorgen. Ignatius leerde ons deze innerlijke dynamiek te onderscheiden, zodat we trouw kunnen blijven aan Gods werk in ons.

Het vermogen om deze geesten te onderscheiden is echter geen vanzelfsprekendheid. Ignatius benadrukte dat het een gave is waar we om mogen bidden. Net zoals we in gebed onze noden voorleggen aan God, kunnen we Hem ook vragen om wijsheid en helderheid in ons hart. Het is de Heilige Geest die ons begeleidt en ons helpt te zien welke weg werkelijk naar het leven voert.

Het kan zijn dat dit je een beetje beangstigt. Kan ik dat wel? Ben ik waakzaam genoeg? Bid ik wel op de juiste manier? Johannes bemoedigt ons: 'Hij die in u is, is machtiger dan hij die in de wereld heerst.' Dit geeft ons de zekerheid - we mogen daar echt op vertrouwen - dat Gods Geest ons zal leiden, ook al voelen we ons klein in het bewandelen van deze weg.

Van belang is het gebed serieus te nemen. Het gebed als een dagelijkse ontmoeting met God, niet zozeer gericht op hoe lang we bidden (hoewel de nodige tijd natuurlijk ook zijn belang heeft), maar vooral op de oprechtheid van ons hart. Het gaat om bidden met heel ons wezen: met een innerlijke openheid, vrij van schijn, bereid om onszelf te geven aan de werking van de Heilige Geest die in ons woont.

Het gebed is de gelegenheid bij uitstek om ons te laten doordringen door de liefde en de genade van God. Van belang is stilte in ons gebed: innerlijke aandacht. Bereid zijn om 'af te dalen' in die diepere laag van ons bestaan, waar de Geest ons ontmoet, verwarmt, vormt en richting geeft. De Geest zal in ons de innerlijke tentakels tot ontwikkeling brengen die ons leren onderscheid te maken tussen wat van God komt en wat niet. Tegelijk zal de Geest ons de genade verlenen om ons helemaal te kunnen schenken aan Christus, die ons in zijn ja-woord zal binnenvoeren om verenigd met Hem te kunnen leven 'in God'.

We voelen ons vaak klein in het gebed, alsof het niet lukt. Dit kan leiden tot een zekere geestelijke frustratie. Maar, geliefde mensen, maak je hier niet te druk om. Je teveel zorgen maken om je zogenaamd 'arm gebedsleven' kan leiden tot een soort geestelijk egoïsme, waarbij je altijd maar bezig bent met jezelf, je zorgen aangaande je gebedsleven. Mag Jezus aub nog binnen?
Maak je geen zorgen, zegt Jezus vaak. Dat geldt bijzonder ook hier: maak je geen zorgen wanneer je aanvoelt dat je gebed niet lukt. Bidden met het hart betekent dat we onze zwakheid en kleinheid erkennen, maar niet als onoverkomelijke zorg. Het zou ons in alle eenvoud moeten openen voor God, die ons in onze kwetsbaarheid en onvermogen tegemoetkomt. In dit bidden worden we van binnenuit omgevormd. Dát is wat de Geest in ons doet, en dáárop mogen we vertrouwen. Dus: niet teveel zorgen maken, echt niet.

Bid vooral met je hart: als het kan een beetje blij, én vooral ook dankbaar. Bid oprecht, zonder vertoon, arm van geest en bereid. Je zult worden binnengeleid in het feest van Gods liefde, tot ongekende hoogten.
Bid, en je zult 'zien'.

Laten we bidden

Vader,
schenk ons het vermogen
om te onderscheiden wat van U komt,
te midden van al wat ons omringt.
Vul ons hart met uw vrede,
vertrouwen en waarheid,
en maak ons waakzaam voor alles
wat ons van U weg zou leiden.
Help ons in ons gebed oprecht en open te zijn,
arm van geest, verlangend naar U.
Leid ons door uw Geest,
opdat wij uw liefde mogen worden,
steeds meer, steeds dieper.
In Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, laten we bidden om de gave van onderscheid. Mogen we de weg van de Heer vinden, de weg die Hij met ons wil gaan, en deze met vreugde samen met Hem bewandelen.
Een toegewijde nieuwe week gewenst!
Alle goeds, kris

---

Om mee op weg te gaan

Tracht met regelmaat bewust tijd te nemen om in stilte - al dan niet letterlijk - neer te knielen, met open handen en een ontvankelijk hart. Laat je in die stilte doordringen door de gloed van de Heilige Geest, die je van binnenuit wil omhullen en verlichten. Bid om helderheid en onderscheid, zodat je kunt herkennen wat werkelijk van God komt en wat niet. Volg met vertrouwen de diepste bewegingen in je hart, wetend dat de Geest je leidt naar waarheid en liefde. Deze overgave opent je voor Gods genade en brengt vrede en richting in je leven. Echt doen.