Doop van de Heer - C

VAN WATER NAAR LEVEN
(Bij Jes 42, 1-4 + 6-7 / Lc 3, 15-16 + 21-22)

Jezus koos ervoor om zich in de rij te scharen bij gewone mensen aan de oever van de Jordaan. Hij had geen bekering nodig, geen doop om zich te reinigen, en toch liet Hij zich onderdompelen in het water om zich te laten dopen door Johannes. Deze daad spreekt van een diepe nederigheid en een ongekende solidariteit. Jezus wilde niet boven de mensen staan, maar één van hen zijn. Hij koos ervoor om met ons het pad van de menselijkheid te bewandelen, tot in de diepste gebrokenheid en zwakheid van de mens. Dit was toen zo, en dat is vandaag nog steeds zo. Jezus is God die zich niet op afstand houdt, maar die dichtbij komt, die ons leven deelt. Hij is Emmanuel, God-met-ons. Mooi toch!

De doop van Jezus aan de Jordaan verwijst ons ook naar ons eigen doopsel, dat voor velen van ons jaren geleden plaatsvond, maar dat nooit ophoudt van betekenis te zijn. Ons doopsel is niet slechts een moment uit het verleden, maar een voortdurende bron van leven en genade. Het water waarmee we gedoopt zijn, verwijst naar de levendige aanwezigheid van de Heilige Geest, die overvloedig in ons leven stroomt. Elke dag mogen we ons opnieuw laven aan die bron, telkens weer beseffend dat we geroepen zijn tot een leven in Gods licht. De herinnering aan ons doopsel nodigt ons uit ons dagelijks te geven aan de warme en genadevolle gloed van de Heilige Geest die ons zal leren ons in nederigheid en vertrouwen te schenken aan de Heer.

Net zoals de stem van de Vader klonk bij Jezus' doopsel, klinkt diezelfde stem ook tot ieder van ons: 'Jij bent mijn veelgeliefde zoon, mijn veelgeliefde dochter, in jou vind Ik vreugde.' Deze woorden zijn geen eenmalige bevestiging, maar een dagelijkse belofte van Gods liefde. Het water van het doopsel blijft stromen, en zo blijven deze woorden dagelijks weerklinken in ons leven. Stel je voor: de God van het universum die jou elke dag opnieuw zegt dat je geliefd bent, dat Hij vreugde vindt in jou. Is er iets groters, iets diepers dan leven in de zekerheid dat je bemind en gedragen bent door God zelf?

Laten we ons steeds opnieuw laten raken door die liefdevolle blik van God, die ons ziet als zijn geliefde kinderen. En laten we zo ons kleine 'ja' leggen in het grote 'ja' van Jezus tot de Vader.

Zo zullen we, in diepe verbondenheid met de Heer, Gods licht uitstralen door de woorden uit Jesaja van vandaag te belichamen:
Door geknakt riet niet te breken - maar met zachtheid om te gaan met wie gebroken is, hen te versterken in plaats van te veroordelen. Door geen kwijnende vlam te doven - maar door te bemoedigen waar hoop bijna uitgedoofd is door vonken van nieuwe kracht aan te wakkeren. Door niet te schreeuwen of luidkeels te roepen - maar door te spreken met een stem van vrede, een toon van liefde en een houding van nederigheid. Door recht te doen kennen - door eerlijk en rechtvaardig te handelen, ook wanneer dit niet vanzelfsprekend is. Door standvastig te blijven - door te volharden in liefde en trouw, ook bij donker weer. Door licht te zijn voor anderen - door te stralen van hoop, vreugde en barmhartigheid, als getuigen van Gods aanwezigheid. Door gevangenen te bevrijden - door anderen te helpen los te komen van wat hen gevangenhoudt, zoals angst, schuld of wanhoop. Door ogen te openen - door perspectief te bieden en te inspireren in liefde en waarheid. Door te troosten - door naast mensen te staan in hun verdriet, hen te dragen doorheen daad en woord.

Zo zullen wij, vanuit Gods Geest en in eenheid met Christus, Gods goedheid belichamen.

Mensen, laat ons leven, volop leven. In eenvoud en vreugde, in nederige overgave aan onze Drie-ene God.

Laten we bidden

Heer Jezus,
help ons telkens opnieuw
te leven vanuit ons doopsel,
te luisteren naar uw stem die zegt:
'Jij bent mijn geliefde.'
Mogen wij zo,
gestuwd door uw Geest,
Gods licht zijn in deze wereld.
In U. Amen.

Geliefde mensen, laten we de herinnering aan ons doopsel omarmen als een blijvende bron van levend water.
Een mooie zondag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe kijk je naar je eigen doopsel? Is het voor jou enkel een herinnering aan iets van lang geleden, of mag het een bron van levend water zijn, ook vandaag? Mag de genade van jouw doopsel doorwerken in je dagelijks leven? Als dit besef wat op de achtergrond is geraakt, kun je dan overwegen om je doopsel opnieuw op te diepen en de stenen die de stroom doorheen de jaren hebben belemmerd, weg te nemen, zodat de bron weer volop kan stromen?