dinsdag na de Openbaring van de Heer

LIEFHEBBEN VANUIT GODS INWONING
(Bij Joh 4, 7-10 / Mc 6, 34-44)

Liefde is een opdracht. Het is een gebod, het is een roeping, het is de kern van ons leven als christenen. Maar het gevaar bestaat erin dat we het liefhebben ons toe-eigenen. Wij hebben lief. Wij doen ons best. Wij nemen het in handen. Wij, wij, wij. Ik, ik, ik. En God? Waar is Hij in dit verhaal?

Liefhebben vindt haar oorsprong in Hem. God is de Bron, het fundament van elke liefdevolle daad, en zonder Hem zal onze liefde onvervuld blijven.

Vandaag lezen we bij Johannes in zijn eerste brief: 'Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad.' Hierin ligt de sleutel: wij zijn in staat lief te hebben omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Door ons te openen voor zijn liefde - door ons door Hem te laten vinden en vervullen - ontvangen we de genade om zelf liefdevol te zijn. Liefhebben is dan niet enkel iets wat wij doen, maar wat God - in Christus - in en door ons doet.

Het begint met ontmoeting. Door gebed, stilte en een bewuste zoektocht naar Gods aanwezigheid laten we ons aanraken door zijn genade. We worden herinnerd aan wie we werkelijk zijn: beminde kinderen van de Vader. En in die ontmoeting wordt onze ziel gevoed, ons hart gezuiverd, onze geest vernieuwd. Dan wordt het mogelijk om te beminnen zoals Hij bemint – niet vanuit onze eigen beperktheid, maar vanuit zijn vervulling en overvloed.

Liefde blijft een opdracht. Maar het is een opdracht die we niet alleen dragen. Het is een roeping om samen met Jezus, in diepe eenheid, liefdevol in het leven te staan. Wanneer we ons verbinden met zijn liefde, is onze liefde niet alleen vervuld van Hem, maar draagt ze ook de genade in zich om anderen te raken. Onderschat dit laatste niet. Door vanuit de Heer lief te hebben, laten we toe dat Hij door ons heen mensen aanraakt. Zelf vervuld van zijn genade geven we die genade door aan anderen. Dit is een diep mysterie, waarmee ons liefhebben een goddelijke inhoud krijgt. Wij zijn instrumenten van de liefde van de Heer. Door ons heen trekt Hij al weldoende rond, raakt mensen aan, spreekt goede woorden, vergeeft, tilt op en geneest. Zie het belang van lief te hebben in eenheid met de Heer!

Iets dergelijks zien we in het evangelie van vandaag waar we het wonder van de broodvermenigvuldiging beluisteren. De Heer geeft de leerlingen de opdracht om de mensen te voorzien van eten. Maar Hij is het die het wonder voltrekt, waarna de leerlingen de broden en de vissen uitdelen. Zonder Hem zou het niet gelukt zijn. En zo is het ook bij ons. Van Hem ontvangen we de opdracht, maar Hij is het die het wonder van liefde voltrekt, waardoor wij in staat zijn om God een gezicht te geven door onze daden van liefde.

Laat ons daarom steeds beginnen bij Hem. Laten we ons eerst laten vinden door zijn liefde, zodat wij - door Hem, met Hem en in Hem - anderen kunnen liefhebben, met een hart dat geworteld is zijn aanwezigheid.

Laten we bidden

Heilige Geest,
ziel en Adem van de Vader,
levende bron van genade voor ieder van ons,
leid ons weg van de valkuil van hoogmoed
alles zelf in handen te willen nemen.
Leid ons vanuit uw heilige gloed
binnen in het leven van Jezus.
Opdat wij, opgenomen door en in Hem,
in staat zouden zijn lief te hebben;
Hij in ons en met ons.
Om deze genade bidden wij.
In Christus' naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we alvorens we liefhebben altijd die innerlijke knipoog hebben naar de Heer, om vanuit Hem ieder ander graag te zien.
Een toegewijde dinsdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Wat zeggen de woorden uit de brief van Johannes jou persoonlijk: 'Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad.' Mediteer erover, neem ze mee in je gebed. Laat je er maar door bevruchten.