maandag in week 2 door het jaar

DE KERK: HEILIG EN LEVEND
(Bij Mc 2, 18-22)

'Niemand giet jonge wijn in oude leren zakken, want dan scheuren ze open en gaat de wijn verloren, net als de zakken zelf. Jonge wijn hoort in nieuwe zakken,' zo zegt Jezus ons vandaag.

De 'nieuwe wereld', de 'nieuwe schepping', waar wij hopelijk deel van willen uitmaken, heeft Jezus als het levend centrum van haar beleving. Dat laatste was nieuw en is elke dag opnieuw nieuw. De Kerk is geroepen om van binnenuit dit nieuwe - Jezus zelf dus - te belichamen, en wel vanuit een innige verkering met Hem.

In de geloofsbelijdenis bidden we: 'Ik geloof in de heilige katholieke Kerk.' Heilig, ja, dat is ze, toch de Kerk met een hoofdletter, want Jezus is haar hart. De kerk met een kleine k is de belichaming die dikwijls zwak en lauw is, soms ook nalatig of zelfs zondig. Doch in wezen is de Kerk heilig, en het is haar roeping dat heilige te belichamen door een gemeenschap te vormen die vanuit haar hart (Jezus) liefdevol aanwezig is op alle plekken in de wereld, bereid met ieder broederschap aan te gaan door welgemeend de hand te reiken, door vrede te verkondigen en te stichten, door te werken aan verzoening, en door de armen daadwerkelijk nabij te zijn.

Met z'n allen zijn we geroepen om als één gemeenschap het Lichaam van Christus te zijn, op de plek waar we wonen en werken, met de mensen met wie we dagelijks te maken hebben, op die plaatsen waar we ons als christenen engageren.

Dit laatste kan in volle caritatieve actie, of vanuit ons ziekbed biddend voor de wereld. In de Kerk bestaat geen werkloosheid.

En als het kan... met een optimistische en frisse blik, gelovend dat ons 'ja' deze wereld doet groeien.
Gisteren - zondag - woonde ik de eucharistieviering bij in de Sint-Carolus Borromeuskerk te Antwerpen, tijdens een zogenaamde 'artiestenmis'. Frederic Claes en Anneleen Brabant verrijkten de viering met hun prachtig spel op viool en altviool. Wat een schitterende toevoeging aan de viering! Maar los van dit muzikaal aspect sprak de voorganger (Guido Diericks, sj)in zijn homilie over een thema dat vandaag bijzonder relevant is: het pessimisme dat ons soms in de greep houdt. Hij verwees naar de dienaars op de bruiloft van Kana, die klaagden dat de wijn op was. Voor hen leek het feest gedaan, over en uit. Men kon beter naar huis gaan. Maar toen kwam Maria tussenbeide. Zij moedigde hen aan om naar Jezus te luisteren en te doen wat Hij hen opdroeg. In tegenstelling tot de pessimistische dienaars geloofde Maria in een verder verloop van het feest, mits ze zich naar Jezus richtten. Haar vertrouwen en geloof in Hem maakten een groot verschil. De priester riep op om positief en opbouwend aanwezig te zijn in Kerk en samenleving. Niet klagend en mopperend, maar constructief, fris en vol vreugde. Vanuit een diepe gerichtheid op Jezus.
Onze wereld heeft inderdaad meer dan ooit nood aan mensen die niet het licht doven, maar die - luisterend naar Jezus - het licht laten schijnen door te doen wat Hij vraagt.
Dank aan pater Diericks voor zijn inspirerende woorden!

Laten we bidden

Goede God,
In Christus bent U het levende hart van de Kerk,
het centrum van ons bestaan.
Zo komt U elke dag onder ons,
fris en altijd nieuw.
Mogen wij U zo ontvangen, dragen en baren
in we wereld waartoe U ons zendt.
Door Christus, onze broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, laten we ons in deze week dagelijks vernieuwen door Christus en zo samen als gemeenschap Gods licht en liefde uitstralen.
Genegen, kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe sta ik in de Kerk? Leef ik werkelijk vanuit het heilige, Christus zelf, als het hart van de Kerk? Zie ik de Kerk louter als een organisatorisch instrument, of beleef ik haar als een levende gemeenschap, waarvan Christus het centrum is en waarin ik samen met anderen geroepen ben om zijn liefde zichtbaar te maken in de wereld waartoe Hij ons zendt?