25 jan - Bekering Paulus

BEKERING
(Bij de feestdag van de bekering van de H. Apostel Paulus)

Nadat Paulus - bij wijze van spreken - een slag van de hamer had gekregen, de stem van Christus had gehoord en herkend, stopte hij met vervolging en werd volgeling én verkondiger. Afstand nemen van het kwaad, de Heer herkennen, Hem volgen en getuigen of verkondigen … dát noemt men bekering.

Wij zijn geen Paulus, en de meesten van ons zullen niet door God zelf tegen de grond worden gesmakt om tot bekering te komen.
En toch … Velen van ons hebben momenten gekend waarin ze tegen een muur aanliepen - en niet zachtjes. De omstandigheden van het leven kunnen ons daarbij brengen. Gewoonlijk zijn we op zulke momenten sterk met onszelf bezig: mijn wereldje, mijn verdriet, mijn ikje. Dit maakt ons vaak innerlijk doof voor een mogelijk roepen van God.

Ik denk dat God ons meer ‘klopjes’ geeft dan we meestal beseffen. Maar we schrijven die klopjes vaak toe aan het leven zelf, alsof God er niets mee te maken zou hebben.

We moeten hierin natuurlijk voorzichtig zijn. We mogen God niet zomaar aanwijzen als de regisseur van álle klopjes die we als persoon of als mensheid meemaken. Neem bijvoorbeeld de coronapandemie, of de huidige oorlogen in Oekraïne en Gaza. Dit regisseert God duidelijk niet. Laten we komaf maken met dit soort godsbeelden. God pest de wereld niet!
Covid was - waarschijnlijk - een overgedragen virus of een gevolg van onze manier van leven. Oorlog met alle ellende van dien is een vrucht van het kwaad. Een tsunami waarbij tienduizenden doden vallen kan een gevolg zijn van de klilmaatverandering. Het is gevaarlijk om dit alles zomaar aan God toe te schrijven. Maar dat betekent niet dat God afwezig is in deze situaties. God is in álles aanwezig. Wanneer mensen lijden door oorlog of pandemie, is Hij de lijdende bijzonder nabij - dat staat vast.
Maar zijn aanwezigheid is niet enkel dragend. Doorheen deze gebeurtenissen roept Hij ons op tot verandering: stoppen met oorlog voeren, werken aan verzoening, de schepping eerbiedigen, en meer. Net zoals bij Paulus is het van belang Gods nabijheid te herkennen en gehoor te geven aan zijn roep tot bekering.

Of God nu sommige klopjes rechtstreeks geeft (zoals bij Paulus), of dat ze voortkomen uit onze eigen manier van leven, het belangrijkste is dat we leren naar God te luisteren wanneer we met zulke ingrijpende dingen te maken krijgen.

Bij alles wat er gebeurt zouden wij - als individu, als Kerk, en als mensheid - de vraag moeten stellen: Is God hier iets aan het zeggen? Vraagt Hij ons iets? Doelt Hij op een innerlijke bekering van mij, van ons?

Natuurlijk spreekt God ook op andere manieren en niet enkel in de heftigheden van het leven. Het komt erop aan dagelijks waakzaam te zijn om zijn roep te kunnen horen. Met de bedoeling er gehoor aan te geven, bereid zijnde afstand te nemen van het kwaad, zodat wij - opgenomen in Christus - dát leven leiden dat God voor ons droomt.

Laten we bidden om de gave van onderscheid en alertheid.

Laten we bidden

Vader,
moge uw heilige Geest altijd bij ons zijn,
zodat wij uw roepen in Christus mogen horen,
zijn stem mogen herkennen.
Moge dit ons hart telkens opnieuw
in de juiste richting plaatsen:
richting U, richting liefde.
Wij bidden om moed
om steeds weer opnieuw
met ons hele wezen ‘ja’ te zeggen;
ons kleine ‘ja’ leggend
in het grote ‘ja’ van de Heer tot U.
Om deze genade bidden wij,
in Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, mogen de klopjes in ons leven ons niet naar binnen doen keren, maar juist naar God. Mogen ze altijd een springplank zijn naar geestelijke groei.
Zegen over dit weekend.
kris

---

Om mee op weg te gaan

We hebben allemaal wel eens te maken gehad met kloppen in ons leven. Misschien gebeurt dat zelfs op dit moment. Hoe gaan wij hiermee om? Zijn we boos op God? Of innerlijk opstandig? Voor alle duidelijkheid: dat mag. De psalmen staan er vol van.
Maar brengen deze ervaringen ons uiteindelijk dichter bij God, of trekken ze ons van Hem weg? Is er een mogelijkheid om God in deze klopjes welkom te heten, als drager en leidsman?
Laten we voor elkaar bidden.