zaterdag in week 1 door het jaar

HET WOORD DAT LEVEN SCHENKT
(Bij Hebr 4, 12-16 / Mc 2, 13-17)

Het Woord van God is levend en krachtig. Zoals we lezen in de Hebreeënbrief: het doordringt onze opvattingen en gedachten, scherper als een tweesnijdend zwaard dat geen enkele schuilplaats onbetreden laat. Dit kan confronterend zijn en ons een lastig gevoel geven, omdat het ons niet alleen laat zien wie we zijn, maar ook wie we geroepen zijn te worden. Toch is dit ongemakkelijke aspect juist ook het mooie van het Woord: het brengt licht in wat verborgen is.

In het Woord komt Christus tot ons. Niet als een verzameling mooie oude woorden, maar als een levende genade, vandaag aan jou en aan ieder gegeven. Het Woord dat vlees is geworden, komt in ons wanneer we het beluisteren of lezen. Christus zelf treedt door zijn Woord ons leven binnen. In zijn aanraking deinst Hij niet terug voor onze zwakheden of fouten, maar komt Hij ons juist daarin tegemoet.

In het evangelie van vandaag zien we hoe Jezus deze Blijde Boodschap tot leven brengt. Hij roept Levi, een tollenaar die door velen als een zondaar werd geminacht, met de genadevolle woorden: ‘Volg Mij.’ Levi stond op en liet alles achter om Hem te volgen. Kort daarna at Jezus met Levi en anderen die als zondaars werden gezien. Daarmee omarmde Hij hen in hun gebrokenheid, in hun zondig bestaan, en leidde Hij hen naar een nieuw leven.

‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’

Dát is de vreugde van het evangelie: niemand is te verloren om gevonden te worden. God wil ieder van ons aanraken in de meest duistere plekjes van ons bestaan. Wanneer we Gods Woord verwelkomen – Christus zelf – en zijn uitnodiging aannemen om Hem te volgen, kan er een innerlijk Pasen in ons plaatsvinden: een opstanding uit de dood naar een leven in Gods genade.

Moge het feest van Gods barmhartigheid in ieder van ons gebeuren.

Laten we bidden

Heer,
Uw Woord is levend en krachtig,
het raakt ons diepste wezen
en brengt licht waar duisternis heerst.
Dank U dat U ons niet en nooit afwijst
maar ons altijd tegemoetkomt
ook en vooral in onze diepste duisternis.
Mogen wij de nederigheid in ons dragen
U welkom te heten in ons héle zijn.
Moge Pasen gebeuren.
Amen.

Geliefde mensen, laten we het Woord omarmen, zoals het ook ons omarmt.
Een mooi weekend,
kris


Om mee op weg te gaan

Soms hoor je wel eens dat mensen vinden dat het evangelie een te hoge lat legt. Wanneer we dit voelen, zegt dit niet alleen iets over Gods vraag, maar ook veel over onszelf. Maar juist op zulke momenten: leg het Woord niet weg. Blijf erbij aanwezig. Lees het en ontvang het alsof Jezus zelf, met al zijn liefde voor jou, tot je spreekt. Laat de genade in je werken. Wees stil bij het Woord. Loop niet weg van je onvermogen. Laat Jezus God zijn; jouw redder, jouw bevrijder.

Reacties

  1. mijn oog viel vandaag op deze regel uit de brief van Paulus: "alles is onverhuld en volkomen zichtbaar voor de ogen van Hem aan wie wij rekenschap moeten afleggen." waren we maar in staat om zelf onze tekortkomingen voortdurend te zien. maar we leven veelal in een mentale mist, kijken in een onheldere spiegel en zien soms even, maar we weten niet beter en denken dat het normaal is. hoeveel te meer hebben we Gods leiding nodig en moeten wij dagelijks bidden "Uw wil geschiede..."

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat wil ik graag beamen...

      Verwijderen
    2. Tijd maken voor het evangelie en tot ons laten doordringen, niet gehaast zijn... dat herken ik als een werkpunt voor mij. Soms ben ik te vluchtig in mijn gebed...

      Verwijderen

Een reactie posten