dinsdag in week 27 door het jaar

Heel wat mensen dragen diep in zichzelf de intentie om meer tijd te besteden aan gebed, om intenser te bidden, er meer of dieper aandacht aan te besteden. Een rem om deze intentie gestalte te geven is dikwijls de drukte van het leven, vermoeidheid, of welke reden ook. In de intentie voelt men eigenlijk haarfijn aan waar het om te doen is in het evangelie van vandaag, namelijk: het noodzakelijk belang van te knielen bij de Heer, en dit te kiezen vỏỏr al de rest.

Deze intentie gewaar worden is het zuchten van de Geest in ieder van ons. We moeten dit 'zuchten' ernstig nemen. Het is het zachte nederige vuur van God dat ons in vrijheid in beweging wilt brengen ons te keren naar Hem, en daar daadwerkelijk tijd voor te maken.

Het spreekt voor zich dat, wie tijd maakt voor de Heer, niet zorgeloos door het leven gaat. Tijd maken voor gebed neemt de dagelijkse zorgen en de drukte van de dag niet weg. Maar wie de dag start met gebed kijkt anders naar zijn agenda. Wie zijn bestaan biddend in de schoot van de Heer neerlegt gaat anders met zijn zorgen om. Hij vertrouwt ze niet enkel toe aan God, maar stelt zich ook open om de dag in genade door te gaan; met de hulp dus van de Heer. Hij zal ervaren dat hij geroepen is de zorgen van het bestaan niet alleen te dragen, maar ‘in’ de Heer. Jezus draagt ze mee. Van Hem zullen we leren de lasten van de dag in liefde door te gaan. Mogelijke gevolgen van dagelijkse zorgen, zoals bijvoorbeeld verbittering, de neiging om te veroordelen, hardheid, agressie,… zullen nog weinig kans krijgen. Want we zullen de Heer aan onze zijde weten, die ons zal aanzetten het leven in zijn vrede door te gaan; in Hem dus. Ook de materiële zorgen zullen ons niet neerhalen, omdat de het dragen van Gods vrede groter is dan dit alles.

Voel je diep vanbinnen het verlangen om meer tijd te geven aan daadwerkelijk gebed… Ik zou zeggen: doe het. Beslis. Doe het verstandig, niet overdreven, maar doe het. Doe het dagelijks.
De beste moment is, denk ik, ’s morgens. Sta wat vroeger op dan anders, was je, drink een tas koffie of thee, en maak het stil. Schep een sfeer waar je tot inkeer kan komen. Wat je bidt is niet belangrijk, wel dàt je bidt. Maar ik zou zeggen: neem vooral tijd om in stilte bij de Heer te zijn, je neervlijend tegen Hem, drinkend van zijn aanwezigheid. Laat je omhelzen door de Heer. Wees arm van hart, en ontvang.

Om dan de dag in te gaan, met je mogelijke drukke agenda, met de zorgen die je zult moeten dragen. Maar je bent – en daar gaat het om - de dag gestart met Hem, je leven leggend in zijn ‘ja’ tot de Vader. Zo heb je het ‘beste deel’ gekozen; echt waar.

kris

Reacties

  1. Dit fragment over Martha en Maria vormt een tweeluik met de perikoop van gisteren over de barmhartige Samaritaan. De evangelist wil ons eigenlijk zeggen: ‘Je moet volop gaan voor de naastenliefde, elke naaste zien in zijn of haar nood, maar je zal dat maar kunnen als je regelmatig bij Jezus zit, in stil gebed, kijkend naar Hem, luisterend naar wat Hij van je vraagt’. Eigenlijk is dat het ‘unum necessarium’, het enig noodzakelijke: met Jezus door het leven gaan. Als je Jezus hebt, heb je God én de naaste. Jezus wijst naar beiden, want Hij is God én mens. Kijken zoals Jezus kijkt, is pas echt zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo is dàt in de vroege morgen "tijd "màken om zich naast de Heer te vleien als 't mogelijk is ... !
    Wij zullen minder angstig zijn en minder ik-gericht !
    Daarom Pr. Daniël en Kris zijn jullie aanmoedigingen zo hartverwarmend !
    Vandaag alweer de dag tegemoet gesterkt en...vreugdevol !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten