1e zondag van de advent - C

WAKKERE STILTE
(Bij de lezingen van deze 1e adventszondag)

Vandaag, op deze eerste zondag van de advent, horen we Jezus zeggen: ‘Wees waakzaam en bid onophoudelijk.’

In deze tijd van verwachting worden we uitgenodigd om stil te staan bij het mysterie van Jezus’ drievoudige komst: te Bethlehem, in ons dagelijks leven, en bij zijn grote wederkomst. Elk van deze momenten is van fundamenteel belang voor ons geloof en roept ons op tot een houding van waakzaamheid, gebed en innerlijke stilte.

De eerste komst van Jezus, zijn geboorte in Bethlehem, is een onmiskenbaar historisch feit. Zonder deze concrete incarnatie zouden we slechts spreken over een abstract, spiritueel gebeuren. Maar Jezus is werkelijk mens geworden: geboren uit Maria, met Jozef als zijn voedstervader, en levend temidden van ons. Hij at, dronk, predikte, verrichtte wonderen en gaf zichzelf aan het kruis. Zijn dood en verrijzenis getuigen van Gods immense liefde voor ons. Deze historische Jezus is het fundament van ons geloof en onze hoop.

Zijn tweede komst voltrekt zich dagelijks, in ons hart, in onze medemensen en in de situaties van ons leven. Jezus komt tot ons in het Woord, de sacramenten, de Kerk, en ook in onverwachte ontmoetingen en gebeurtenissen. Hij is nabij in het lijden van de ander, in de schoonheid van de schepping, in momenten van vergeving én in ons gebed. Overal waar liefde, waarheid en hoop worden beleefd, kunnen we zijn aanwezigheid herkennen.

De derde komst, zijn wederkomst in heerlijkheid, blijft een mysterie. Wanneer en hoe dit zal gebeuren weten we niet, maar dát Hij zal komen, staat vast. In het evangelie van vandaag horen we dat Hij zal verschijnen met macht en luister. Deze belofte roept ons op tot waakzaamheid, zodat we Hem niet onvoorbereid ontmoeten. Hoe zal Hij ons aantreffen? Met wat of wie waren we bezig? Lieten we Hem toe in ons leven? Waren we bereid om ons te laten vormen en leiden door zijn Hem?

Met het thema van deze adventstijd, ‘Wachtend in stilte,’ worden we uitgenodigd tot een leven van innerlijke stilte en ontvankelijkheid. Wachten in stilte is niet passief. Het is een actieve houding van alertheid en liefde, waarin we met wakkere ogen en een waakzaam hart Jezus’ komen herkennen. In de Schrift, in gezang, in onze medemensen en in de wereld om ons heen – overal wil Hij ons ontmoeten. Het komt erop aan in alle omstandigheden de stilte te bewaren; stilte als bedding waarin Gods Geest ons van binnenuit bezielt en ons opent voor Christus' licht. Het is een houding van biddend in het leven staan; op de knieën én tussen de kookpotten. Bid onophoudelijk ... woorden van de Heer.

Laten we bidden

Goede God,
leid ons door uw Geest,
dat we vanuit innerlijke rust en vertrouwen
uw aanwezigheid mogen omarmen,
belichamen en verkondigen.
Maak ons klaar voor uw komst in Christus,
nu en in de tijd die komt.

Moeder Maria,
we wijden deze adventstijd toe aan u.
Neem ons als uw kinderen bij de hand
en brengt ons in uw Zoon.
Met een dankbare groet.
Amen.

Geliefde mensen, in deze adventstijd worden we uitgenodigd om de innerlijke stilte te omarmen als een heilige plaats van verwachting en hoop. Koester deze stilte, zodat je de Heer kunt ontmoeten in je hart en Hem herkent in de momenten dat Hij naar je toekomt, vaak als een bedelaar naar liefde.
Een mooie zondag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Hoe kunnen we die innerlijke stilte in onszelf cultiveren? Moeten we ons misschien vaker ‘terugtrekken’ en bewust ‘tijd nemen’ voor gebed? Hoe openen we werkelijk ons hart voor het waaien van de Geest? En geven we het dagelijks Woord uit de Schrift de ruimte om ons te voeden en te veranderen?

Laten we deze adventstijd omarmen als een kans om ons gebedsleven te vernieuwen, zodat we van binnenuit beschikbaar worden voor Gods uitnodiging om te leven in zijn Zoon.