vrijdag in week 33 door het jaar

HUIZEN VAN GEBED
(Bij Lc 19, 45-48)

Jezus ging naar de tempel, waar Hij de handelaars begon weg te jagen, met de woorden: ‘Er staat geschreven: “Mijn huis moet een huis van gebed zijn,” maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt!’
Zo lezen we vandaag.

Enkele jaren geleden was ik op doorreis in Bosnië-Herzegovina. In een klein dorpje zaten we een 50-tal meter van de kerk wat brood te eten. Vanuit de velden kwam er een oude tractor aangereden. Toen deze een bocht maakte langs de kerk, vertraagde hij tot bijna stilstand. De boer op de tractor deed zijn pet af, maakte een lichte buiging richting de kerk, en versnelde weer en draaide achter de kerk de velden in. Prachtig hoe deze boer vanuit zijn dagelijkse arbeid op het veld Jezus een groet bracht.

Wanneer Franciscus van Assisi (13e eeuw) met zijn broeders door bossen en velden trok, en ze zagen in de verte een kerk of kapel, knielden ze allen neer en baden:
"Wij aanbidden U, Heer Jezus Christus, hier en in al uw kerken die over heel de wereld zijn, en wij loven U omdat U door uw heilige kruis de wereld hebt verlost."

In een kerk woont de Heer. De godslamp herinnert ons dag en nacht aan Jezus’ aanwezigheid in de Eucharistie, zorgvuldig bewaard in het tabernakel. De Bijbel op het altaar wijst ons erop dat Hij tegenwoordig is in het Woord, dagelijks aan ons gegeven. Het kruisbeeld getuigt van de weg die Hij ons is voorgegaan, de weg waar Hij verlossing heeft gebracht voor ieder van ons. Een Mariabeeld of -icoon wijst ons op het feit dat Maria als Moeder ons voorgaat in het gebed.

Kerken en kapellen zijn plaatsen van aanbidding. Net zoals de boer en Franciscus is het goed deze plaatsen van gebed met liefde en eerbied te benaderen. Hoewel de stenen op zich maar materieel zijn, vormen ze een heilige plaats waar Jezus woont en ons uitnodigt om individueel en als gemeenschap daar bij Hem te komen vertoeven, met en tot Hem te zingen, naar Hem te luisteren.

Jammer toch dat zo vaak deze plaatsen van gebed gesloten zijn.

Laten we bidden

Heer,
geef ons liefde en eerbied
voor kerken en kapellen
waar wij alleen of met anderen
in de stilte van uw eeuwigheid
een kaars mogen aansteken
als een woordeloos gebed,
in de vlam U beminnend.
Amen.

Geliefde mensen, laat ons kerken en kapellen koesteren als heilige plaatsen waar de Heer ons dag en nacht verwelkomt, om ons te voeden met zijn aanwezigheid in Woord en sacrament.
Een mooie vrijdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Met welke intentie wandel jij een kerk binnen? Er kunnen vele motieven zijn: de schoonheid van het gebouw, de persoonlijke behoefte aan verstilling, of misschien het aansteken van een kaars. Ontmoet je ook de Heer?

Hoe denken wij als gelovigen en als parochies na over het feit dat vele kerken leegstaan? Het is een feit: het onderhoud is kostbaar, er is vaak sprake van inbraak, enzovoort. Kunnen deze kerken toch plaatsen zijn waar mensen de gelegenheid hebben om te komen bidden?