21 nov - Maria-Opdracht

TOEGEWIJD LEVEN
(bij de gedachtenis van Maria-Opdracht, en bij Mt 12, 46-50)

Vandaag vieren we de gedachtenis van Maria-Opdracht, ook wel bekend als de ‘Maria Presentatie’. Dit feest vindt zijn oorsprong in het apocriefe Proto-evangelie van Jakobus, waarin wordt beschreven hoe Maria als jong meisje aan God wordt toegewijd. Deze toewijding benadrukt hoe belangrijk het is dat ouders hun kinderen aan God 'schenken'. Zo deden de ouders van Maria dit voor haar, en later deden Maria en Jozef hetzelfde met Jezus (de Opdracht van de Heer in de tempel). Het was een gangbare traditie in de Joodse gemeenschap waarmee miljoenen mensen hun kinderen hebben toegewijd aan Jahwe-God. Na het scharnierpunt in de geschiedenis van Jezus’ leven op aarde heeft de Katholieke Kerk deze traditie overgenomen in de vorm van het sacrament van het doopsel. Ook hier staat de toewijding aan God centraal, met de hoop dat het kind de weg mag vinden die God met hem of haar wil gaan.

Het toewijden van een kind aan God is echter geen garantie dat het ook werkelijk Gods weg zal gaan. Het vraagt om meer: een biddende gemeenschap die het kind omringt én een gezonde en doorleefde geloofsopvoeding waarbij het kind leert zich toe te vertrouwen aan God. De doop zal voor het kind, gedurende zijn of haar hele leven, een geestelijke bedding blijven waarin het zich kan toevertrouwen aan de genadevolle gloed van de Heilige Geest, die hem of haar van binnenuit zal doen groeien in het leven van de Heer.

In het evangelie dat vandaag wordt gelezen, staat gehoor geven aan het Woord van God centraal. Wie luistert en leeft naar het Woord, komt niet alleen dichter bij God, hij geeft niet enkel gehoor aan Gods wil, maar vormt ook samen met anderen een geestelijke familie die verder reikt dan bloedbanden. Samen het evangelie naleven maakt ons werkelijk tot broers, zussen, moeders en vaders van elkaar. Het is een feest van gemeenschap, liefde, zorg en toewijding. Het is het feest van de Kerk.

Vanuit dit feest mogen wij verkondigend in de wereld staan, in gebed, daad en woord – in die volgorde. Dagelijks mogen we de wereld in gebed neerleggen in de schoot van de Vader. Dagelijks mogen we Gods liefde daadwerkelijk belichamen. Niet half of lauw, en zeker niet voor de schijn, maar ten volle en oprecht, vanuit onze overgave aan de Heer die ons bewoont. Daarnaast zijn ook onze woorden van belang. Niet door anderen te overladen met Bijbelcitaten, maar door eerlijk en ons toevertrouwend aan God het gesprek aan te gaan, zodat Hij door ons heen kan spreken. Dat vraagt om wijsheid en gebed, om de juiste momenten en omstandigheden te herkennen, en om in overgave te kunnen spreken.

Laten we ons spiegelen aan Maria, die in volledige toewijding leefde aan God. Laten we leren van haar beschikbaarheid, haar trouw, en haar ja-woord. Moge zij - zoals paus Francicus het onlangs verwoordde - ons als Moeder bij de hand nemen en ons brengen in de genade van haar Zoon.
Samen met haar mogen wij Christus baren in deze wereld door onze woorden en daden van goedheid.

Laten we bidden

Vader,
moge de Heilige Geest ons ten diepste bezielen,
opdat we vanuit zijn heilige gloed
ons mogen toewijden aan U.
Help ons om in gemeenschap
het Woord te leven,
door uw liefde te belichamen
doorheen gebed, daad en woord.
In Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, moge - naar het voorbeeld van Maria - onze toewijding aan God ons tot mensen maken die leven naar zijn beeld en gelijkenis.
Een gezegende donderdag,
kris


Om mee op weg te gaan

Sta eens stil bij je eigen doopsel. Is het iets uit een ver verleden, of kun je het beleven als een bron van genade die niet ophoudt te borrelen? Ben je bereid om dagelijks neer te knielen bij deze bron en je toe te vertrouwen aan de Geest, die je van binnenuit wil binnenvoeren in het leven van de Heer?

Reacties

  1. Ja ik richt me dagelijks naar Hem toe in de stilte van mijn hart !
    De verleidingen in deze tijden zijn groot om angstwekkend, en ik zuchtig te worden ,
    wat mij overkomt als ik niet in Hem verbonden blijf en me laat gaan in zelfmedelijden !
    Zo blijf ik geduldig en liefdevol naar mijn naasten toe ,zélf als ze me pijn doen !!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het doopsel als bron van genade die niet ophoudt te borrelen! Dan ben ik natuurlijk heel blij dat mijn ouders mij lieten dopen. Ik realiseer me te weinig dat God elke dopeling nabij is... de kracht van God is dus al mijn heel leven aanwezig... Ik heb daar te weinig bij stilgestaan en voel me nu toch wel echt gedragen in mijn leven.
    Ik probeer elke voormiddag het Dagelijks Bijbelcitaat te lezen en na te denken over de vragen 'om mee op weg te gaan'...
    Nadien voel ik mij klaar om de dag aan te vatten, vertrouwend op Gods Geest. Amen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten