maandag in week 31 door het jaar

MAALTIJD DES HEREN
(Bij Lc 14, 12-14)

Toegegeven, november is pas begonnen, maar al snel zal het december zijn, en in ons achterhoofd zijn we misschien nu al bezig met de feestelijkheden rond Kerstmis en Nieuwjaar. Waar komt de familie dit jaar bijeen? Wie nodigen we uit? De eindejaarsfeesten hebben iets moois. Al zijn de banden met familie en kennissen niet altijd zoals we zouden willen, met het samenkomen drukken we toch uit dat we elkaar graag zien en elkaar niet willen loslaten. Laten we dit laatste vooral behouden.

Vanuit het evangelie van vandaag wil ik jullie aanmoedigen om toch iets verder te kijken. Is het misschien een idee om met je partner, familieleden, kennissen, medebroeders of -zusters eens rond de tafel te gaan zitten en samen na te denken over wie je dit jaar extra zou kunnen uitnodigen voor het samenzijn? Voor wie dat zou kunnen zijn, gebruik ik graag de woorden uit het evangelie van vandaag: armen, kreupelen, verlamden, blinden.

Er zijn mensen en gezinnen die het financieel moeilijk hebben, héél moelijk. We weten dat. En we weten ook dat deze mensen deel uitmaken van de gemeente of de stad waar we wonen. Wie heeft de moed, of de liefde, om deze mensen eens uit te nodigen aan de feesttafel? Natuurlijk is dat even buiten onze comfortzone. Maar geef toe: het zou mooi zijn, en het is evangelie!

Kreupelen en verlamden … Ja, die zijn er ook. Hoeveel mensen leven in eenzaamheid, verborgen achter kale gevels, vaak gekwetst en verlamd door hun verleden. Wie vraagt hen?

En blinden… Ja, er zijn nogal wat mensen die blind zijn geworden voor de schoonheid van het leven, vaak verbitterd door wat ze hebben meegemaakt.

Het zijn allemaal mensen. Médemensen. En ze wonen in onze buurten. We weten dat.

Geliefde mensen, het laatste wat ik wil doen is de moraalridder uithangen. Maar laten we toch ook de evangelieverzen zoals we die vandaag horen omarmen, ook al schuren ze in ons hart. Laten we ze lezen als een oproep van binnenuit om oog en hart te hebben voor hen die vaak aan de rand van onze samenleving leven.

Laten we als Kerk nadenken over hoe we onze feesten inrichten en wie we uitnodigen. Moge het evangelie hierbij onze leidraad zijn.

Laten we bidden

Heer Jezus,
wij bidden om een ruimhartig hart, dat oog heeft voor wie aan de rand van onze samenleving leeft. Help ons hen met open armen te ontvangen, niet alleen wie ons lief is, maar allen; bijzonder degenen die gekwetst, eenzaam of ontmoedigd zijn. Schenk ons de moed om onze tafel te delen, zodat allen zich welkom en gezien weten. Laat ons, met uw Woord als ons kompas, in liefde gemeenschap vormen.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, laten we als Kerk een gemeenschap zijn naar Gods beeld en gelijkenis.
Zegen over deze nieuwe week.
Van harte, kris


Om mee op weg te gaan

Welke personen in mijn omgeving hebben nood aan steun, liefde of aandacht? Kan ik iets betekenen voor hen? Ben ik bereid mijn hart of huis voor hen te openen?

Zie ik de komende feestdagen vooral als een gelegenheid voor familie en vrienden, of ook als een kans om anderen welkom te heten?

Reacties

  1. " het dienend omgaan met anderen, zonder te verwachten daar iets voor terug te krijgen."
    In het dienend omgaan met anderen krijgt men ALTIJD iets terug, niets materieels maar een innige inwendige vreugde .

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten