dinsdag in week 32 door het jaar

 GEEN APPLAUS VERWACHTEN

(Bij Ps 37, 3. 4. 18. 23. 27. 29;  Lc 17, 7-10)

Beste mensen, vandaag houden we ons onder andere bezig met een zin uit de vrij lange psalm 37. Meestal heeft de keuze van de psalmverzen te maken met de andere teksten van de dag. In dit geval geeft Paulus (of wie na hem zijn naam gebruikt heeft), veel goede raadgevingen aan Titus die op het eiland Kreta het werk van Paulus voort moet zetten. Goed bedoelde en eenvoudige bemoedigingen om verder te gaan op de juiste weg. In het evangelie wordt een innerlijke houding aanbevolen waar we over na kunnen denken. Het betreft dienstbaarheid, zonder daar groot op te gaan.

Uit de geselecteerde psalmverzen zijn zeer mooie raadgevingen gekozen om dit alles te onderstrepen.

Wat mij roert zijn onder andere de volgende verzen uit psalm 37:
Vertrouw op de Heer en doe het goede,
bewoon het land en leef er veilig.
Zoek het geluk bij de Heer.
Hij zal je geven wat je hart verlangt (3 en 4)

Vooral die laatste zin treft me. Wat verlangt ons hart? Soms meer dan wat goed is. Wij weten niet altijd in welke richting onze verlangens gaan. Er zitten allerlei drijfveren in ons die we mogen onderzoeken, in de betekenis van: is dit goed, waarom doe ik dit? Als je eerlijk durft te luisteren naar wat je hart verlangt ontdek je misschien ook wel onzuivere motieven, bijvoorbeeld: erkenning door onze naasten. Daar hoeft in zich niets mee mis te zijn. Het is immers fijn als anderen positief op je reageren. Maar soms ligt er ook een egoïstisch trekje onder.

De knechten uit het evangelie van vandaag zijn er niet op uit om een applausje te krijgen als ze hun werk hebben gedaan. Hun antwoord is van een grote eenvoud, als ze zeggen: Wij zijn maar eenvoudige knechten, we hebben enkel onze plicht gedaan.
Vroeger werd die zin over de knechten geformuleerd als ‘onnutte knechten.’ Dit zou een misverstand op kunnen roepen. Jezus heeft zeker niets negatiefs bedoeld met dit verhaal.

Wat we ook mogen betekenen voor wie dan ook, we kunnen van Jezus’ houding veel leren. Hij was een dienstknecht tot het uiterste toe. Zelfs vlak voor zijn sterven waste Hij de voeten van zijn leerlingen nog, (in die tijd slavenwerk). Heeft Hij ooit gepocht op wat Hij, die drie levensjaren, voortdurend gedaan heeft? Nooit klopte Hij zich op de borst, nooit bazuinde Hij rond wat er door hem verbeterd was: velen had Hij genezen, wondertekenen verricht, goede woorden gezegd tegen mensen in nood, liefde uitgestraald, zelfs doden weer tot leven geroepen.

Het is juist Jezus die een groot voorbeeld is geweest in het ‘zwijgend’ goede dingen doen. Hij was uiterst dienstbaar in alle eenvoud. Dienstbaar aan mensen, en zo ‘in dienst’ bij zijn Vader omwille van het Koninkrijk.

Aan het einde van het evangelie van vandaag zegt Jezus ook tegen zijn leerlingen, (en tegen ons): Hetzelfde geldt voor jullie…
Voor het Koninkrijk Gods werken doe je gewoon, zonder ‘verdienste.’
Het verlossingswerk heeft niets te maken met het verwachten van een complimentje. Wij mogen afdalen, zoals Hij, naar de eenvoud van ‘doen wat goed is.’ Geen pretenties hebben.

Laten we bidden met nog enkele woorden uit psalm 37

De Heer trekt zich het lot van onschuldigen aan.
Wie de Heer welgevallig is,
mag zijn weg gaan met vaste tred.
Mijd het kwade en doe het goede,
en je zult voor eeuwig wonen in het land.
De rechtvaardigen zullen het land bezitten
en het bewonen , hun leven lang.
(verzen 18, 23, 27, 29)

Goede God, wij danken U,
U die ons alles gegeven hebt
om te leven zoals U ons graag ziet,
op de wijze die bij onze roeping hoort.
Wees ons nabij in Jezus, onze Broeder!
Amen

Beste mensen, wat is het fijn om ons te verdiepen in de roeping die we hebben om in alle eenvoud onze taak in deze roerige wereld zo goed mogelijk te vervullen van dag tot dag! Met vaste tred verdergaan! Zo lezen we in de psalm. Dat wens ik jullie en onszelf van harte toe!
Ricky

---

Om mee op weg te gaan

Als je naar binnen kijkt, ontdek je dan soms iets over je motivaties, en ben je in staat  en bereid om die, als het nodig is, bij te stellen?

Neem een eenvoudige zin in je mee, een hele dag, of een hele week, of langer, bijvoorbeeld: Zuiver mij.
Doe dit met een aanspreekvorm erbij, die je gebruikt in je eigen gebed.
Herhaal die zin, zo vaak je de impuls voelt. (Je kunt natuurlijk ook een andere zin kiezen).
Laat je hart maar spreken.