vrijdag in week 34 door het jaar

EEN VISIOEN DAT ROEPT
(Bij Ap 21, 2)

In een wereld waarin vandaag onrecht, oorlogen en verdeeldheid diepe sporen trekken, klinkt de roep van het Nieuwe Jeruzalem als een hoopvolle melodie. Het beeld van deze heilige stad, neerdalend uit de hemel als een bruid voor haar bruidegom, raakt aan het diepste verlangen van de mensheid: een plek van vrede, rechtvaardigheid en onvoorwaardelijke liefde.

Maar terwijl het een visioen is, vraagt het ook vandaag om een antwoord van ieder van ons, hier en nu. Het Nieuwe Jeruzalem belichamen is namelijk de roeping van de Kerk. Ondanks de gebrokenheid van de wereld zijn we geroepen het Nieuwe Jeruzalem nu reeds waar te maken. We zijn geroepen om als levende stenen deze stad te bouwen, om een gemeenschap te vormen waarin Christus' liefde zichtbaar wordt.

Dit begint allereerst met gebed. Gebed om zelf in eenheid met de Heer te kunnen leven. Door ons nederig open te stellen voor de werking van de Heilige Geest in ons diepste zelf, worden we in staat gesteld ons kleine ja te leggen in het grote ja van de Heer. Daarnaast is er het gebed voor elkaar en voor de gehele mensheid. Hierin draagt ieder van ons een grote verantwoordelijkheid. Het belang van het dagelijks neerleggen van de mensheid in de schoot van de Vader mogen we niet onderschatten. In ons dagelijks gebed voor de mensheid ligt echt een kracht die de wereld ten diepste kan vernieuwen.

Vanuit het gebed roept het Nieuwe Jeruzalem ons ook op tot daden. Liefde tonen, ondanks heel wat onliefde. Vergevingsgezind blijven, ook als onrecht blijft voortduren. Verzoening zoeken, zelfs waar de wonden diep en pijnlijk zijn. En barmhartigheid schenken, vooral aan hen die gebukt gaan onder armoede of uitsluiting. Jezus gaf ons hierin een voorbeeld: Hij zag het kleine, het kwetsbare, en zij die vergeten waren. Hij liet hen voelen dat ze onvoorwaardelijk kostbaar zijn in Gods ogen.

Wij worden gevraagd hetzelfde te doen. Wanneer we de armen voeden, bouwen we aan het Nieuwe Jeruzalem. Wanneer we bruggen slaan in plaats van muren op te trekken, laten we de glans van deze Nieuwe Stad  zien. Tegelijk bieden we hoop aan allen die zoekend zijn en verlangen naar een bestaan dat wordt gekenmerkt door zin, vrede en liefde.

Laat we als Kerk een baken van licht zijn, een spiegel van Gods liefde. Doorheen onze woorden, maar vooral onze daden, mogen mensen de contouren van het Nieuwe Jeruzalem herkennen. Niet door perfectie, wel door echtheid. Niet door macht, maar door dienstbaarheid. Zoals Johannes zag in zijn visioen: Het Nieuwe Jeruzalem is als als een bruid: mooi gemaakt door de liefde die haar doordrenkt.

Laten we als christenen onze roeping omarmen. Niet door weg te kijken van het lijden, maar juist door er middenin te staan met de kracht van Christus. Juist in tijden van onrecht en oorlog worden we uitgenodigd om het verschil te maken. Niet door onze eigen kracht, maar door Hem die ons roept om zijn handen en voeten te zijn.

En laten we vooral niet denken dat wij de goeden zijn en de anderen de slechten. Dat is niet enkel hoogmoedig, maar het is ook zeer oordelend. Trouwens, ieder van ons vecht diep in zichzelf het dagelijkse oorlogje uit tussen goed en kwaad. Soms winnen we, soms verliezen we. Niemand moet hoog van de toren blazen. Maar ook hier, in de gebrokenheid van ons onvermogen, mogen we kijken naar de Heer. Zonder ophouden wil Hij ons ten diepste aanraken. Dat is zijn barmhartigheid. God zij dank! Nooit gooit Hij iemand weg. Altijd opnieuw raakt Hij aan, vergeeft Hij, heelt Hij, en roept ons in zijn dienst. Moge dit bewustzijn ons nederig maken. En vooral ook diep dankbaar.

Geliefde mensen, het Nieuwe Jeruzalem is geen verre droom, maar een levende belofte die wij hier en nu mogen waarmaken. Laten we samen bouwen aan een wereld vol hoop, liefde en vrede. In Christus wordt elke duisternis doorbroken. Laten we ons toevertrouwen aan Hem.

Laten we bidden

Heer,
wij bidden U:
maak ons tot dragers van uw liefde en vrede.
Geef ons de kracht te vergeven,
u en onze medemensen te dienen,
en uw licht te weerspiegelen in deze wereld.
Leid ons in trouw aan uw wil,
opdat wij het Nieuwe Jeruzalem mogen belichamen.
In uw naam.
Amen.

Geliefde mensen, mogen we vandaag als levende stenen bouwen aan een Stad van liefde en hoop, en Christus’ licht zichtbaar maken in een wereld die hunkert naar vrede.
Een toegewijde vrijdag,
kris

---

Om mee op weg te gaan

Neem vandaag de tijd om stil te staan bij deze vraag: Waar kan ik, heel concreet, in mijn eigen leven en met de mensen die mij zijn toevertrouwd, bijdragen aan de bouw van het Nieuwe Jeruzalem? Denk aan een gebaar van liefde, een verzoenend woord, een daad van rechtvaardigheid, of tijd die ik neem om te bidden voor de wereld.