woensdag in week 33 door het jaar

LEVEN IN DE GLORIE VAN GOD
(Bij Ap 4, 1-11)

In deze laatste weken voor de adventstijd worden we door de liturgie uitgenodigd om te lezen uit het boek Apocalyps. Op het eerste zicht geen makkelijk boek. De rijke symboliek en beelden vragen om een open hart en een biddende houding. Het is meer dan de moeite waard om ons hiervoor te openen, want - net zoals andere teksten uit de Bijbel - spreekt God ook doorheen deze teksten zelf tot ons, en verwijst Hij naar zijn liefde waarin wij als zijn kinderen mogen leven.

Deze lezingen uit de Apocalyps wijzen niet enkel vooruit naar ons toekomstig leven bij God na ons aards sterven. Ze zijn ook een uitnodiging om hier en nu, in ons dagelijks bestaan, al te leven vanuit zijn liefde. Ze roepen ons op tot een mystieke houding, waarbij we ons laten raken door zijn aanwezigheid en onze blik te verheffen naar zijn heerlijkheid, midden in de werkelijkheid van ons dagelijks leven.

Vandaag worden we doorheen het visioen van Johannes meegenomen naar een open deur in de hemel, alsof God zelf zegt: 'Kom hierboven, dan laat Ik je zien wat er hierna gebeuren moet.'

Daar, omgeven door een onuitsprekelijke grootheid, staat de troon van God. Hij die op de troon zit, straalt een schoonheid uit die alle woorden te boven gaat: als jaspis en sarder, omgeven door een regenboog van smaragd. Dit beeld nodigt ons uit stil te staan bij de heerlijkheid en de macht van de Schepper, die de bron is van al wat leeft en onze menselijke begrippen overstijgt.

De vierentwintig oudsten, gekleed in wit en gekroond met goud, vertegenwoordigen een volheid van geloof, een gemeenschap van mensen die in nederigheid hun kroon afleggen voor de Heer. Hun gebaar wijst ons op het feit dat alles wat we hebben, alles wat we zijn, een gave is van God. In hun aanbidding leggen ze symbolisch hun eigen grootheid neer voor de ware Koning.

De vier wezens rondom de troon, elk met een uniek uiterlijk, roepen onafgebroken: 'Heilig, heilig, heilig is God, de Heer, de Almachtige, die was, die is en die komt.' Hun lofzang nodigt ons uit om ons eigen leven te laten weerklinken in aanbidding. God is niet alleen de Schepper, maar ook de eeuwige Tegenwoordigheid in ons midden, hier en nu.

Voor de troon strekt zich een zee van glas uit, helder als kristal. Het doet denken aan vrede en transparantie: een uitnodiging om ons hart voor God te openen, zonder maskers, zonder schijn. Het licht van de vurige fakkels – de zeven geesten van God – schijnt helder en verwarmend. Dit vuur herinnert ons aan de kracht van de Heilige Geest, die ons leidt en vernieuwt.

Wanneer wij deelnemen aan deze hemelse lofzang, worden we deel van een eeuwig lied: 'U komt alle lof, eer en macht toe, Heer, onze God, want U hebt alles geschapen.' Het herinnert ons dat ons bestaan geen toeval is, maar geworteld in de wil en liefde van God. Elk moment van ons leven, elke ademtocht, is een echo van zijn scheppend woord.

Laten we ons in ons dagelijks leven laten leiden door deze visioenen van heiligheid. Laten we, net als de oudsten, onze ‘kronen’ – onze prestaties en trots – afleggen en erkennen dat alles van Hem komt. Hij roept ons op om met een open hart voor zijn troon te staan, om deel te nemen aan de hemelse lofzang en zijn naam groot te maken.

'Heilig, heilig, heilig is de Heer.' Laten we dit lied niet alleen met onze lippen, maar ook met ons leven zingen, zowel in momenten van alleen-zijn alsook in onze ontmoetingen met mensen doorheen de dag.

Laten we bidden

Goede God,
open ons hart
voor uw heiligheid en aanwezigheid,
Help ons om in nederigheid te leven,
onze trots af te leggen
en uw liefde te weerspiegelen.
Heilig, heilig, heilig is de Heer!
Amen, ja amen.

Geliefde mensen, laten we in deze weken voor de advent - met het boek Apocalyps - onze harten openen voor de grootsheid van God, die ons uitnodigt om zijn liefde te weerspiegelen in alles wat we doen. Mogen we, zoals de oudsten voor de troon, ons leven in nederigheid voor Hem neerleggen en ons steeds meer laten vervullen door zijn aanwezigheid in Christus.
Een zegenrijke dag!
kris

---

Om mee op weg te gaan

Ben ik in staat om, te midden van het alledaagse, mijn blik te verheffen naar de schoonheid van God en mijn hart af te stemmen op zijn glorie?

Kan ik, zoals de oudsten, mijn eigen trots en prestaties afleggen en erkennen dat alles wat ik ben en heb, een gave van God is?