zaterdag in week 32 door het jaar
ZORG OM HET GEBEDSLEVEN
(Bij Lc 18, 1-8)
We leven in een wereld waarin het geloof, met name het gebed – althans in onze streken – vaak naar de achtergrond is verdwenen. Veel mensen bidden zelfs helemaal niet meer. Dit zou ons kunnen verleiden om een oordeel te vellen over deze mensen, maar laten we dit vooral niet doen. Het is echter wel een zorg die we als Kerk ter harte mogen of moeten nemen.
Gebed zou de adem van het leven moeten zijn voor iedere mens. Het is niet alleen de manier waarop we onze eigen relatie met de Heer voeden, maar ook de manier waarop we Kerk en wereld dagelijks neerleggen in de schoot van de Vader. Beide vormen van gebed zijn van wezenlijk belang.
Laat de vraag van Jezus: 'Zal de Mensenzoon geloof vinden op aarde?' voor ieder van ons een spiegel zijn. Hoe staat het met ons eigen gebedsleven? En hoe kunnen we anderen, die moeite hebben om te bidden of het gebed helemaal hebben opgegeven, opnieuw warm maken voor deze verbinding met God?
Laten we als Kerk deze zorg serieus nemen. Laten we ons in onze gezinnen, in gemeenschappen, in parochieploegen of in andere geloofsgroepen buigen over deze vraag. Hoe kunnen we samen het gebed weer tot leven brengen en elkaar daarin ondersteunen?
Laten we bidden
Heilige Geest,
bron van leven en inspiratie,
wij roepen U aan
voor de vernieuwing van ons gebedsleven.
Vul onze harten met de adem van uw gloed
zodat we in een wereld
die het gebed dreigt te verliezen
opnieuw de kracht van de verbinding
met God mogen ontdekken.
Door Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we het dagelijks gebed ter harte nemen als een bron van leven en relatie met God.
Een vredevol weekend,
kris
Om mee op weg te gaan
Wanneer we merken dat er weinig of niet meer gebeden wordt, hebben we dan de neiging om te oordelen? Of kunnen we het dragen als een oprechte zorg die we in liefde ter harte nemen?
Ik bid voor onze kinderen en kleinkinderen dat zij de waarde van het gebed en het geloof in Jezus herontdekken als bron van leven en liefde.
BeantwoordenVerwijderenIk bid met u mee! Ook voor mijn echtgenoot.
BeantwoordenVerwijderenHeer, ik hoop dat ze wel bidden, de kleindochter zei me eens:
oma ik geloof maar niet zoals u. Heer U weet dat !
Dank zij de dagelijkse bijbelcitaten sta ik in verbinding met mijn Schepper
VerwijderenMaak dit ook voor jongere aantrekkelijk via hun informatie
als er iets ergs aan de hand is met iemand die ik ken ga ik daar altijd voor bidden. dat is toch vaak het enige wat ik kan doen. ik zeg dat dan ook meestal tegen die persoon, ook als die niet gelovig is. gewoon dat ik voor hem, haar of hen bid. op zo'n moment zie ik wel dat ze het soms raar vinden, maar uiteindelijk zijn ze toch ook altijd blij. 'er is iemand die voor me bidt' heeft blijkbaar voor iedereen toch betekenis.
BeantwoordenVerwijderenOok al ben ik katholiek (ik ben gedoopt) kan ik niet bidden. Vroeger wel. Nu niet meer. Ik behoor dus tot die groep mensen waarbij het gebed verdwenen is.
BeantwoordenVerwijderenIemand zei me ooit dat het verlangen naar het gebed ook een vorm van gebed is. Dat was en is een troost voor mij.
Ik hoop dat ik het ooit weer ten volle kan.
Bid voor mij.
Je zal het kunnen, en wellicht sneller dan je verwacht. Ik bid voor je.
Verwijderenvoor Anoniem van 10.01u.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor wat je schrijft. Het ontroert me wat je zegt. Jouw uitspreken ís al een gebed, want je verlangt ernaar.
Augustinus schrijft in een van zijn preken: ‘Als gij altijd verlangt, dan bid bidt gij altijd.’
Beste anoniem, ga door met verlangen, en leg je verlangen in de liefde van de Ene, die altijd nog meer naar jou verlangt dan jij naar Hem.
Ricky
Mijn ziel is onrustig tot het rust vindt in U
BeantwoordenVerwijderen