16e zondag door het jaar C

RUIMTE VOOR HET HEILIGE

Aan de ingang van zijn tent, op het heetst van de dag, ziet Abraham drie vreemdelingen naderen. Zonder aarzelen komt hij in beweging. Hij buigt diep en stelt zich helemaal ten dienste van zijn gasten. Hij laat water halen, laat brood bakken, kiest een mals kalf uit en zorgt voor een overvloedige maaltijd. Alles aan dit tafereel ademt eerbied, openheid en gulheid. Abraham ontvangt deze vreemden alsof hij er iets groters in herkent. Alsof hij aanvoelt dat dit méér is dan een gewone ontmoeting. En inderdaad: deze ogenschijnlijk gewone mannen brengen een belofte mee die het leven van Abraham en Sara voorgoed zal veranderen. In deze ontmoeting is het God zelf die bij hen langskomt.

Hoe ontvangen wij mensen die op ons pad komen? Iemand belt onverwacht aan, een collega spreekt ons aan bij het koffieapparaat, een vreemde stelt ons een vraag op straat. Vaak gaan we er oppervlakkig aan voorbij. Maar opgelet: soms komt God via mensen dichterbij dan we vermoeden. Niet met een aureool of een bijzondere uitstraling, maar verborgen in het alledaagse. De vraag is dan of ons hart ervoor openstaat. Of we de ander kunnen ontvangen met een openheid zoals die van Abraham en Sara. Gastvrijheid is meer dan beleefdheid. Ze vraagt om aandacht, openheid, eerbied voor wie of wat zich aandient. Soms raakt iets heiligs ons aan, ongemerkt, in een gewone ontmoeting. Dit vraagt om innerlijke waakzaamheid, een open hart dat geleerd heeft te ontvangen.
Wie zich oefent in die houding, leert stilaan herkennen waar God langskomt. Niet altijd, niet overal, maar vaker dan we denken. En misschien wel op die momenten waarop we het het minst verwachten.

Ook in het evangelie van vandaag komt God op bezoek. Jezus wordt hartelijk ontvangen in het huis van Marta en Maria. Het huis is ordelijk, er wordt gezorgd, gewerkt, bediend. Marta neemt die taak op zich met veel toewijding. Maar op een gegeven moment komt er wrevel. Marta voelt zich alleen gelaten en vraagt Jezus om in te grijpen. Ze doet niets verkeerd – integendeel, ze zorgt goed voor haar gast. Toch wijst Jezus haar liefdevol op iets anders: “Je maakt je druk over veel, maar slechts één ding is noodzakelijk.”

Niet de bezigheid, maar de beschikbaarheid staat bij Maria centraal. Jezus wijst Marta niet af, maar laat zien wat in zijn ogen ware gastvrijheid is: Hem ontvangen met een aandachtig hart, vóór alle zorgen en taken. Wie zo bij Hem zit en luistert, leert geven vanuit verbondenheid.

Hoe beginnen wij onze dag? Gaan we meteen op in alles wat ons bezighoudt? Of nemen we eerst de tijd om neer te knielen bij Jezus, om stil bij Hem te zijn, naar Hem te luisteren, van Hem te ontvangen? Vaak lijken we op Marta: al vroeg in de weer, zorgend, organiserend, met ons hoofd bij wat moet gebeuren. Het evangelie van vandaag nodigt ons uit tot een herordening van onze prioriteiten. Kunnen we vóór alle bezigheid ruimte maken voor wat wezenlijk is? Het gaat om een innerlijke ruimte waarin God welkom is en waar we van Hem kunnen ontvangen.

Deze week luisterden we naar het boek Exodus hoe Mozes God ontmoette bij de brandende struik. Daar, op heilige grond, klonk de stem die hem riep. Mozes deed zijn sandalen uit, uit eerbied voor de Aanwezige. Kunnen ook wij zo voor God neerknielen als het eerste wat we doen op een nieuwe dag? In de stilte van de ochtend, met de voeten bloot op de heilige grond van Zijn aanwezigheid?

Vandaag is het zondag. Misschien ben je gisteravond naar de eucharistieviering geweest, of doe je dit vandaag. De eucharistie is, naast het beleven van gemeenschap, in wezen een moment van ontmoeting met God, en dus van gastvrijheid. Doorheen het Woord, het samen bidden en zingen, en bijzonder in het heilig Brood, komt God ons tegemoet, mogen we Hem ontmoeten. Zijn wij daar aanwezig zoals Maria: zittend aan Jezus’ voeten, luisterend met heel ons hart? Kunnen we Hem ontvangen zonder afgeleid te worden, zonder het verloren lopen in onze gedachten?

Jezus verlangt ernaar om in ons te wonen, om zijn liefde in ons te planten. De vraag is of wij Hem werkelijk die plaats geven, en of ons hart een gastvrije woning voor Hem wil zijn.

Kan Jezus ook tot ons zeggen: Je hebt het juiste gekozen, en dat zal je niet ontnomen worden.

Laten we bidden

Goede God,
leer ons U te ontvangen zoals Abraham,
en stil te worden zoals Maria.
Moge ons hart een plaats zijn
waar uw Woord mag wonen
en uw liefde wortel mag schieten.
Wees U de eerste die wij ontmoeten,
vóór al het werk, vóór alle zorgen.
Maak ons tot mensen
die vanuit uw nabijheid geven.
In Christus, onze Broer en Heer.
Amen.

Geliefde mensen, mogen we elke dag beginnen met een open hart, waarin God welkom is en zijn liefde ons richting geeft.
Zegen op deze zondag!
kris

---

Om mee op weg te gaan

Welke plaats heeft Jezus in mijn leven? Mag Hij werkelijk het levend hart zijn van mijn bestaan? Ben ik bereid Hem vóór al het andere te ontmoeten, zodat Hij de bron kan zijn van alles wat ik doe?