woensdag in de 15e week door het jaar

JE STAAT OP HEILIGE GROND
(Bij Exodus 3, 1-11)

Beste vrienden, gisteren lazen we het wonderlijke verhaal over de geboorte van Mozes. Hij is uit het water gered door de dochter van de farao. Vandaag gaat het niet over ‘water’ maar over vuur. Het thema gered worden krijgt nu een enorme dimensie erbij. Het vuur niet als vijand waar we bang voor moeten zijn, wel om respectvolle benadering.

De volwassen Mozes is op de vlucht omdat hij een Egyptenaar gedood heeft en het risico groot is dat hij op bevel van de farao nu zelf gedood zal worden.
Hij vlucht naar Midjan, in de woestijn. Mozes komt als herder in dienst bij zijn schoonvader (intussen heeft hij zijn oog laten vallen op diens dochter).

Op zekere dag nadert hij in de woestijn een vreemd verschijnsel: een vuur vanuit een doornstruik, maar het vreemde is dat de struik niet verbrandt. Eigenaardig. Zijn onderzoekende geest wil weten wat er aan de hand is. Maar meteen hoort hij uit de brandende struik een waarschuwende stem: ‘Mozes, Mozes!’ ‘Ja, ik luister’ antwoordde Mozes. ‘Kom niet dichterbij en trek je sandalen uit, want de grond waarop je staat is heilig’.
Dit moet een indrukwekkende ervaring voor Mozes zijn geweest. De brandende struik die niet opbrandt, de stem die hij hoort en die hem bij de naam roept, het uittrekken van de sandalen en het op blote voeten op heilige grond staan. Hij kan het bijna niet verwerken. Mozes bedekte zijn gezicht want hij durfde niet naar God te kijken.

Maar al meteen volgt een gesprek met dezelfde Stem die hem vertelt dat Hij de God van zijn vaderen, Abraham, Isaak en Jacob is.
Het moet hem geduizeld hebben te horen wat die God van zijn vaderen, die ook zijn eigen God is, van hem verwacht. Hij, Mozes, zou Gods volk, dat door de Egyptenaren zo onderdrukt wordt, weg moeten leiden uit Egypte. Niet te geloven. Alles in hem zegt: Wie ben ik? dat ik dit zou moeten doen, ik, een simpele schaapherder. Hij voelt zich totaal niet capabel. Maar de Heer geeft daar een duidelijk antwoord op: IK ZAL BIJ JE ZIJN

Wij kunnen ons een dergelijke indrukwekkende gebeurtenis niet voorstellen. Toch gebeuren er in ieders leven dingen die ver boven ons voorstellingsvermogen staan.
Ook wij staan ‘op heilige grond’: het leven met de vele wisselvalligheden die onze ouders niet zouden hebben kunnen vermoeden toen we geboren werden. Dat hoeft niet zo uitzonderlijk te zijn als bij Mozes. Ons leven wordt geleid en wij zijn soms van richting veranderd. Waardoor? Toevalligheden, dat kan wel, want wat ‘valt ons toe’? We hoeven er niet over te redeneren. Het leven is verlopen zoals het verlopen is, en altijd, ja altijd liep ons leven met ‘heilige grond’ onder onze voeten. Altijd moesten we leren ontdekken dat elke levenssituatie, moeilijk of gemakkelijk, verdrietig of  hoopgevend, perspectiefloos of vol uitzichten, toch een verdere weg opende die we soms totaal niet zelf gepland  hadden. Een weg waartoe we ons moesten verhouden. De enige zekerheid waren we soms kwijt, maar bij elke weg mochten we in de stilte van ons hart horen: IK ZAL BIJ JE ZIJN. Louterend kon die ‘brandende en niet verbrandende ‘doornstruik’ zijn, maar ook gloeiend van een niet aardse liefde, gloeiend als een vreugdevuur dat nooit zou doven.

Laten we bidden

Goede God,
God van het reddende water
en het niet verbrandende vuur,
wij willen U danken voor Uw nabijheid,
in alle periodes van ons leven.
Leer ons steeds beter begrijpen dat U er bent,
of we U herkennen of niet.
Geef ons de moed, om te verstillen,
en ons te openen voor uw voortdurende aanwezigheid
in en op de heilige grond van ons bestaan.
Wij vragen dit door Jezus,
uw Zoon en onze Broeder.
Amen

Beste vrienden, neem vandaag de tijd om te vertoeven op de heilige grond van je bestaan, en adem diep in en  uit, in dank aan Hem die is en blijven zal bij onze open deuren.
Ricky

---

Wegwijzers voor onze verdere reis

Sta eens stil bij bepaalde woestijnervaringen in je leven. Ervaringen van verlatenheid die zich ontwikkelden tot ervaringen van nabijheid. Dit zowel van mensen als van de Ene zelf.

Laat de woorden die de Stem sprak tot Mozes ook toe in je eigen binnenste, juist als je het moeilijk hebt: IK ZAL BIJ JE ZIJN.