woensdag in de 14e week door het jaar

TERUGBLIKKEND TOEGROEIEN NAAR BEVRIJDING

Beste vrienden, vandaag houden we ons bezig met het verhaal uit Genesis over de beproevingen van Jacob met zijn zonen. Ze lijden honger. Alle voorraden zijn op. Dat is zo bedreigend dat de zonen door hun vader naar Egypte gestuurd worden waar de grootste machthebber met vooruitziende blik in de jaren van overvloed enorme graanschuren heeft laten bouwen. Zo zullen in de jaren van schaarste die nu aangebroken zijn op te vangen zijn voor alle hongerendennoodlijdenden.
Met zijn tienen, op de jongste zoon Benjamin na, vertrekken ze. Jacob wil niet een tweede zoon verliezen, zoals het eerder met Jozef is gebeurd.

Wat veel lezers wel weten, maar de broers en ook Jacob en Benjamin niet, is dat hun broer Jozef nog leeft en zelfs een hoge functie heeft aan het hof. Hij is degene die verantwoordelijk is voor het verdelen van graan.

Na de lange tocht komen ze in Egypte aan, en buigen ze diep voor Jozef, die opgeklommen is tot hoogste machthebber in Egypte, maar de broers herkennen hem niet. Hij echter herkent zijn broers wel. Wat gaat er door hem heen? Het afschuwelijke verhaal van zo lang geleden, de broers die jaloers waren op hem en hem het liefst uit de weg wilden ruimen maar uiteindelijk verkochten ze hem aan een karavaan met Egyptenaren. Bittere herinneringen zijn het.

Nu heeft Jozef de macht om graan te weigeren. Hij doet alsof, maar niet uit wraak. Hij test hen uit, lijkt nors en argwanend, gelooft hun verhalen niet over hun oude vader en jongste broer, zegt dat ze spionnen zijn.  Omdat hij hun taal kent, verstaat hij precies wat deze mannen onderling bespreken.

Dit is vast en zeker onze straf omdat we ons niets hebben aangetrokken van de smeekbeden van onze broer, terwijl we zagen hoe wanhopig hij was. En nu zijn wij zelf de wanhoop nabij. (Gen 42,21)

Jozef liep bij hen vandaan, omdat hij zijn tranen niet kon bedwingen.  (Gen 42,24)

De mannen worden drie dagen in hechtenis genomen, en krijgen het graan, maar een van hen, Simeon, wordt in boeien geslagen en moet blijven totdat het bewijs geleverd zal zijn dat hun verhalen kloppen. Daartoe is er een voorwaarde aan gekoppeld om nogmaals graan te kunnen kopen: ze moeten de volgende keer hun jongste broer meebrengen.

Hier eindigt niet het verhaal, maar wel het deel van vandaag.

Wat vooral indruk op me maakt is de terugblik van die mannen die deze gang van zaken nu als hun straf ervaren voor wat ze destijds gedaan hebben met hun broer.
Ook een grote indruk maakt de reactie van Jozef die diep ontroerd zich afwendt en niet met wraakgevoelens wil antwoorden.

Kennen we van onszelf ook momenten van terugblikken op iets wat niet goed was in ons leven? Kleine of grote dingen waar we spijt van hebben: verkeerde woorden die anderen zo beschadigd hebben dat er geen terugkeer mogelijk was of is geweest? Gebeurtenissen die telkens weer bovenkomen als er toevallig aanleiding toe is. Gebeurtenissen die we liever zouden vergeten, en die nooit gebeurd hadden mogen worden? Hoe zijn we ermee omgegaan? Hebben we een weg gevonden om eruit te komen, of om het te bespreken en het te laten helen, van twee kanten? Of blijft het bij gelegenheden knagen aan ons geweten?

In feite zijn we allereerst verantwoordelijk voor het proces van onszelf, maar de houding van de ander kan het soms moeilijker maken om tot heling te komen. De wonde die we de ander hebben toegebracht kan soms zo groot zijn en zo zwaar liggen, dat we de weg naar genezing niet kunnen vinden.

Vergeving is een groot thema in alle religies, en in welke relatie dan ook. Wij leven allemaal van vergeving, en onze God is, in Jezus, degene die daar zijn leven voor gegeven heeft, uit liefde, liefde voor ons mensen die Hij altijd wil helen en gelukkig maken. Hij is een God van erbarmen.

Laten we bidden

God van erbarmen,
zie op ons neer,
zoals U neerziet op alle ellende
in de wereld uit alle tijden.
U hebt ons uit liefde geschapen,
wij danken U daarvoor,
en verlangen ernaar
om onzerzijds uw liefde
uit te dragen naar ieder mens.
Vergeef ons onze fouten en tekortkomingen,
en laat Uw licht in ons en door ons
stralen tot zegen van anderen.
Door Jezus, uw Zoon, en onze Broeder!
Amen

Beste vrienden, laat onze geest meebewegen in het ritme van genezing na fouten. En geef daarin de moed niet op.
Ricky

---

Suggesties voor onderweg

Bid de bede om vergeving uit het Onze Vader, zeker telkens als ons een bepaald feit dwars zit. Herhaal die bede door de dag heen. Het is een dubbele bede. Dat wil zeggen vergeving vragen en vergeving schenken.

Let op je eigen emoties. Heb je wel eens ervaren dat er, al is het maar een moment, vrede in je is ontstaan, juist door in alle ootmoed en eerlijkheid te bidden? Dit kan je overkomen door je verzet los te laten en in Gods handen te leggen. Zijn hart zal erdoor geraakt worden zoals Jozefs hart geraakt werd.