donderdag in de 4e paasweek

OVER BEMOEDIGING

Vandaag hoorden we in de eerste lezing - uit de Handelingen van de Apostelen - dat de leiders van de synagoge vroegen aan Barnabas en Paulus een bemoedigend woord te spreken. We horen dan hoe zij beginnen te spreken over hoe God lang geleden het volk geleid heeft door de woestijn, … en hoe uiteindelijk Jezus onder ons gekomen is. Morgen gaat deze toespraak verder waar gesproken wordt over de opstanding van Jezus.

Ik zou met u willen nadenken over dat woord ‘bemoedigend’. Barnabas en Paulus werd gevraagd een woord van bemoediging tot het volk te richten. Een woord dat aanmoedigt, dat aanspoort, dat moed inspreekt, dat ondersteunt, dat opbeurt, dat troost, dat stimuleert.

Hoe spreken wij met elkaar over geloof? Over het evangelie? Bemoedigen wij elkaar, maakt het ons tot enthousiaste en blijde christenen? Stimuleren we elkaar tot geëngageerde mensen in de samenleving? Moedigen we elkaar aan tot het vormen van gemeenschap? kunnen met elkaar over de zin van gebed en godsontmoeting praten? Enzovoort.
Of klagen en zagen we met en tegen elkaar, zeggend hoe triest het wel is dat er geen jonge mensen meer zijn in de kerk, hoe weinig er nog gebeden wordt, dat de biecht in de vergeethoek is geraakt, dat de godsdienstlessen op niets meer trekken op school, en zo verder.

Geliefde mensen, klagen is iets van alle tijden, en soms is er ook reden tot klagen. Maar gaan we als gelovige gemeenschap een klaag- en zaagclubje worden, tot onze lippen bijna de grond raken? Of gaan we zo met elkaar omgaan dat we als christenen blij zijn om ons geloof, enthousiast van hart, in vuur gezet door de verrezen Heer die ons bewoont? Kunnen mensen aan ons zien dat wij paasmensen zijn, mensen die de vrede en de vreugde van Pasen beleven in hun dagelijks leven: in hun gezinnen, op hun werk, naar de buren toe, in hun engagementen?

Kom, laat ons blijde mensen zijn. Niet gemaakt, geen fake, maar eenvoudig, eerlijk en welgemeend, vanuit Christus’ inwoning in ons hart.

Moge Hij – de Heer – de levende bron zijn van onze paasvreugde.

Laten we bidden

Heer Jezus, goede Broer,
geef dat wij in uw paasgenade mogen leven;
U dragend en uitdragend,
blij, eenvoudig en fris,
als een gebed zonder ophouden,
als een lofzang op de Allerhoogste.
Mogen wij ons verenigen
met dat warme zachte vuur
dat ons enthousiast maakt
van U te getuigen
doorheen daad en woord.
In uw naam.
Amen.