dinsdag in de 4e paasweek

Luisteren naar zijn stem
Joh 10, 22-30

Het lijkt er in de tekst van vandaag op dat de Joden die Jezus omringden een geestelijk gehoortoestel nodig hebben, want telkens vragen ze naar de al bekende weg. Willen ze niet horen? Heeft hun niet-horen te maken met ‘verstoppingen in hun binnenste’? Ontbreekt de bereidheid om Jezus als de Messias te erkennen? Ze doen net of ze, hetgeen Jezus herhaaldelijk al op verschillende manieren in het openbaar gezegd heeft, nog nooit gehoord hebben.

De Joden, komen op het feest van de Tempelwijding, om Hem heen staan en geven aan dat Jezus hen steeds in het onzekere laat of Hij nu de Messias is of niet. Ze vragen Hem of Hij het nu eens ronduit wil zeggen. Jezus wordt er wat ongeduldig van: Dat heb ik u al gezegd, maar u gelooft het niet. Wat Ik in naam van mijn Vader doe getuigt over Mij, maar u wilt me niet geloven, omdat u niet bij mijn schapen hoort. Mijn schapen luisteren naar mijn stem.
Dat is duidelijke taal van Jezus.

Afstemmen op iemand heeft met openheid te maken. Openheid is soms ook moeilijk voor ons. Het veronderstelt dat we zelf niet vastzitten aan onze eigen, soms vastgeroeste ideeën. Het verschijnsel is blijkbar van alle tijden..
Precies het omgekeerde horen we over de leerlingen die graag naar Hem luisteren, en ook ontvangend reageren door soms nadere uitleg te vragen. Misschien drommen ze wel samen als ze zijn stem horen. Ze willen niets van zijn lessen missen. Het is wel niet zo dat ze Hem altijd begrijpen, dat zeker niet, maar ze volgen Hem wel van ganser harte, ze willen dicht bij Hem zijn. Kortom, ze stemmen zich voortdurend af op Hem. Ze luisteren met hun hart naar hetgeen Jezus hen wil vertellen. Ze kennen Hem. En Hij kent de leerlingen beter dan zij zichzelf kennen.

Hoe is het met onze eigen afstemming op Jezus, op Zijn Vader, en op onze naasten? Vast is die afstemming lang niet altijd perfect, maar dat blijkt voor Jezus niet direct een probleem te zijn, want Hij kent ons, ziet onze goede wil en ons verlangen om Hem te volgen. Die onzuivere tonen neemt Hij voor lief als Hij ziet dat wij telkens weer naar zijn stem willen luisteren en uiteraard ook bereid zijn te leven zoals Hij ons graag ziet.

Het dagelijks afstemmen van onszelf op Hem kan bijvoorbeeld op een moment, vroeg in de morgen als de dag begint, zoals bij het lezen en het verstillen rond het Bijbelcitaat van de dag of bij iets wat je geraakt heeft in een van de lezingen of in een gedachte uit Van Woord naar leven. Luister naar je verlangen, want in je verlangen kun je zijn stem vaak horen.

Dat gesprekje tussen Jezus en de Joden vond, zoals gezegd, plaats op het acht dagen durend feest van de Tempelwijding, ook wel het Lichtenfeest genoemd of Chanoeka. Er wordt op die dag de herinnering gevierd aan de nieuwe inwijding van de Tempel nadat deze ontheiligd was onder de Syrische koning die er een Grieks heiligdom van had gemaakt met onzalige praktijken. Toen de tempel terugveroverd was, moest deze gezuiverd worden. En acht dagen moest er olie zijn voor de acht lichten op de menora, de speciale kandelaar. Ze hadden maar olie voor één dag licht, maar wonderlijk genoeg bleek het voldoende voor acht dagen! Zo is het ook met onze afstemming op Hem. Er kan meer dan wij voor mogelijk houden. Onze gerichtheid op Hem kan altijd groeien. In de loop van de dag zouden we er een gewoonte van kunnen maken om even terug te blikken naar hetgeen ons ’s morgens geraakt heeft, en in te keren in onszelf, de aandacht naar binnen gericht.

Laten we bidden

Jezus, goede herder,
wij willen luisteren naar uw stem
en we willen U volgen op uw weg.
Mogen wij, al luisterend,
getuigen met ons leven,
getuigen van de verbondenheid met U,
de goede Herder,
de Deur waardoor wij binnengaan,
in en uit
om als lichtjes  te worden
in deze wereld  waar veel duisternis is.
Wij danken U!

Mogen we luisterend leven vandaag en alle dagen, tot eer van Hem die ons daartoe roept!
Ricky Rieter

Reacties

  1. Wivina Cuppens2 mei 2023 om 08:30

    Bij het woordje 'afstemmen' word ik terug gekatapulteerd in de tijd... Ik hoor de snerpende klank van zus en broer die leerden viool spelen, de valse akkoorden die ik zelf aan de piano ten gehore gaf... hoeveel moet je oefenen eer het geen pijn meer doet aan de oren? Ook de maandelijkse 'gespreksronde' in het gezin (er waren negen kinderen) blijft mij bij als een 'afstemmen op elkaar' en 'afstemmen op de liefde'. Het was een initiatief gegroeid vanuit de 'Gezinsgroepen' waar mijn ouders bij aangesloten waren en vanaf je 12 was mocht je eraan deelnemen. Het was een open uitwisselen van wrijvingen, ergernissen en grote of kleine ruzies die konden uitgepraat worden, bijgelegd en vergeven. In gebed werd alles aan de Heer toevertrouwd. Ik herinner me dat er de eerste dagen na zo'n gespreksronde altijd een heerlijke sfeer heerste in huis, iedereen was bekommerd en liefdevol voor iedereen, geen spanningen of ruzies, zalig! Helaas was het elke maand weer hoognodig om eens samen te zitten, weer opnieuw ons af te stemmen op de hemelse Dirigent en Zijn maat te volgen, Zijn maat van liefde. In deze meimaand mogen we ons ook laten leiden door de eerste viool bij uitstek van ons orkest, Maria, die op buitengewone manier nooit de Dirigent uit het oog verloor, die zich altijd in grote liefdesverbondenheid heeft afgestemd op de Heer. Ook ik probeer mij af te stemmen op die Hemelse maat van de liefde en elke morgen is de aanzet hiervoor het Bijbelcitaat... dank aan Ricky en Kris die ons helpen in de juiste maat te blijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi neergeschreven. Afstemmen is een blijvende leerschool. Maar, de keren dat het lukt gooit het vruchten af

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten