donderdag in de 5e paasweek

LEVEN IN DE VREUGDE VAN DE HEER

Jezus zegt ons vandaag: ‘Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals Ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg Ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn.’

Geliefde mensen, ik wil vandaag met u wat dieper ingaan op die ‘vreugde’ waarover Jezus spreekt.

Net zoals de vrede waarover de Heer eerder deze week sprak, gaat het hier ook over een vreugde die Hij geeft. Wij, mensen, zijn niet de makers van deze vreugde. Nee, het gaat over een vreugde die haar wortels heeft in het bestaan van de Heer; meer bepaald in zijn Pasen. Hij schenkt ze ons. Of anders gezegd: Hij maakt ons deelgenoot van zijn eigen vreugde.

Voor alle duidelijkheid: het gaat hier niet over een soort van oppervlakkige pretgevoelens of een beleving van feestelijke leut, ook niet over het gevolg van het maken van sfeertjes bij gekozen muziek of kaarsjes. Het gaat over een innerlijke blijheid, een soort jubel van de ziel, gelovig te ervaren dat je deelgenoot mag zijn aan het liefdesleven van God. De Zoon bemint de Vader zoals de Vader de Zoon bemint. Zonder God te worden mogen wij, als mensen, daar ten volle deelgenoot van zijn. Hoe groots! Als dat geen innerlijke blijheid geeft!

Niet onbelangrijk: het evangelie van vandaag leert dat deze ‘vreugde’ wel degelijk te maken heeft met het volbrengen van Gods geboden. En dan gaat het natuurlijk over de liefde: de liefde heel concreet in het dagelijks leven. Wie in Gods liefde staat, wie deze belichaamt in al wat hij doet, wie keuzes maakt vanuit de liefde Gods, zal drager zijn van de vreugde van de Heer.

Ja, drager. Zowel op momenten dat het liefhebben niet moeilijk valt, alsook wanneer de liefde kruis-liefde wordt. Want soms is het dat. Ingaan tegen bepaalde stromingen in, spreken daar waar het ‘moet’ (bijvoorbeeld onrechtvaardigheid aankaarten), meegaan in iemands lijden (bijvoorbeeld bij een stervende, of de naasten van deze stervende), een persoonlijk lijden, …
Gods liefde is geen romantiek. Heel dikwijls is het een echo van het kruis. Of beter gezegd: liefde kan een ware kruis-ervaring zijn. De diepe vreugde (misschien is het hier beter te spreken van innerlijke vrede) gaat dan over de opstanding: het Pasen van de Heer dat reeds in het lijden kan beleefd worden.

Lieve mensen,
heel graag wens ik ieder van u Gods vreugde toe. Moge Hij je trekken in zijn liefde die Hij beleeft met zijn Vader, door van u een liefdesmens te maken; iemand die in vrijheid kiest het gebod van de liefde te belichamen in zijn leven, in diepe verbondenheid met Christus.

Laten we bidden

Heer,
geef dat wij een hechte thuis
mogen vinden in uw liefde,
en daar mogen verblijven,
altijd en overal,
tot in de eeuwigheid.
Leer ons daarom,
naar uw voorbeeld,
en in verbondenheid met U,
Gods geboden te onderhouden,
opdat wij zwanger zouden worden
van uw vreugde,
om haar te baren voor allen
die Gij ons op ons levenspad brengt,
doorheen werk en gebed.
In uw naam.
Amen.

Een vreugdevolle dag,
kris