Matteüs

GEHOOR GEVEN IN GENADE

Bij de overweging van vandaag liet ik me inspireren door Vincenzo Paglia, aartsbisschop en voorzitter van de Pauselijke Academie voor het leven en grootkanselier van het Pauselijk Instituut Johannes Paulus II, tevens spiritueel raadgever van de Gemeenschap van Sant'Egidio.

In de Kerk vieren we vandaag de heilige apostel en evangelist Matteüs. Van beroep was hij tollenaar, een functie die een slechte faam had bij zijn landgenoten omdat hij de belastingen inde voor de Romeinse bezetter.

Terwijl Jezus door de straten van Kafarnaüm gaat, merkt Hij Matteüs op, en in plaats van hem minachtend voorbij te lopen, zoals bijna iedereen deed, houdt Hij halt en nodigt hem uit: ‘Volg Mij’. Dit woord van de Heer volstaat voor Matteüs: ‘Hij stond op en volgde Hem’.

Belangrijk in deze is het feit dat het initiatief volledig van Jezus komt. Hij richt zijn woord. Dit woord raakt, met navolging tot gevolg. Een uitnodiging van de Heer is altijd bijzonder, is die zin dat ze vol van genade is. Jezus’ woord is een rakend woord; een woord dat de genade in zich draagt dat mensen inzicht doet krijgen, en kracht geeft, de weg te gaan die aangeboden wordt: de weg van de liefde, de weg van het evangelie, de weg van het volle leven, de weg van Jezus.

Paus Franciscus koos als zijn motto de zin die een van de kerkvaders, de heilige Beda Venerabilis, gebruikte om de kracht van de roeping te beschrijven: Meserando atque eligendo: ‘gekozen door genade’. De roeping van Matteüs is de vrucht van de genadevolle en barmhartige blik van Jezus. De genade kwam bij Matteüs zo binnen dat hij zich niet langer ging bezig houden met belastingen innen. Hij werd leerling en volgeling van de Heer, hij werd christen.

De reactie van de farizeeën is bijzonder hard. Ze begrijpen immers ook niet wat er gebeurd is. De nieuwe wind die de Heer deed waaien bracht hen totaal in verwarring. Vanaf nu kon schijnbaar iedereen, zonder uitzondering, in zijn hart geraakt worden om een nieuw leven te starten, zelfs de zondaars. Ze ondervragen de leerlingen daarover en het is Jezus zelf  die hen komt uitleggen: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel. Overdenk eens goed wat dit wil zeggen: “Barmhartigheid wil Ik, geen offers.” Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’ Duidelijke taal.

Voor Jezus is niemand uitgesloten en kan iedereen door het evangelie geroepen worden, welke ook zijn situatie is, zelfs als hij zo’n slechte naam heeft als Matteüs. Wat telt is dat je de roeping van de Heer, de roeping van het evangelie, in je hart ontvangt. En dat is nu precies wat Matteüs doet. Vanaf dat ogenblik verandert dan ook fundamenteel zijn leven. Hij wordt namelijk volgeling en leerling van de Heer.

Wat kunnen wij leren van dit roepingsverhaal? Dat het Woord, Christus zelf, ons kan raken, en ons kan doen aanzetten de Heer te volgen, meer of zuiverder dan dat we dat gisteren deden. En moesten we ons op een of andere wijze zondig weten (en dit kan in heel kleine zaken zitten), weet dan dat de Heer naar u toekomt, met diezelfde liefdevolle blik dan dat Hij Matteüs aankeek, én met dezelfde woorden: ‘Volg Mij’. 

Laat ons ‘ja’ zeggen, geheel en al. En alzo Gods liefde worden voor allen.

Laten we bidden

Heer,
kijk naar ons zoals Gij hebt gekeken naar Matteüs.
Dat uw blik een echte aanraking mag worden
waarin wij de genade ontvangen
ons ten diepste naar U te keren
én U te volgen.
Neem ons op in uw liefde,
maak ons innig één met U.
Alle dagen van ons leven.
Amen.

Moge vandaag de blik van de Heer, en onze blik, elkaar in liefde kruisen.
Een mooie donderdag voor ieder van u.
Van harte, kris

Reacties

  1. Heer, soms wil ik ook die heftige, plotselinge aantrekking voelen die Mattheus stellig heeft gevoeld toen hij U zonder enig commentaar heeft gevolgd. Dan denk ik aan de bekeringsverhalen die je soms wel eens hoort, van heiligen van lang geleden of mensen uit je eigen omgeving. Wat een vurigheid gaat van hen uit! Te vergelijken met een hartstochtelijke en stormachtige verliefdheid... En toch, Heer, leer ik steeds meer waarderen dat mijn liefde voor U veeleer een stille verbondenheid betekent, een rustige en vaste zekerheid is waarin Gij Uw liefde geleidelijk kenbaar maakt. Dank U, Heer, dat wij u mogen beminnen, elk naar onze eigenheid, met een plots enthousiasme of met een rustige, gewone maar frisse dagdagelijkse genegenheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een schitterend getuigenis. Enerzijds verlangen naar het bijzondere en anderzijds blij zijn met wat zich voordoet in het gewone dagelijkse leven, in stille verbondenheid. Dankjewel.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten