zaterdag in week 23 door het jaar

TIJD EN EEUWIGHEID
(1Tim 6, 13-16)

Beste mensen, vandaag lezen we de bijna laatste woorden uit de eerste brief van Paulus aan Timoteüs. Waarschijnlijk is deze brief wel niet echt door Paulus geschreven, maar van latere datum in de geest van Paulus. Dit doet niets aan de boodschap af.
Het is een heel compact stukje. Bedoeld ter aanmoediging van Timoteüs om zorg te dragen voor zijn taak om deze vlekkeloos en onberispelijk … te vervullen totdat onze Heer Jezus Christus verschijnt op de dag die is vastgesteld.

Er is een tijd geweest waarin gedacht werd dat die dag heel spoedig zou komen, maar de auteur van deze brief laat die gedachte eerbiedig over aan de Eeuwige. Belangrijk is alleen de volle inzet van Timoteüs om ervoor te zorgen dat alle dwalingen in het geloof onderkend worden en de juiste leer bewaard blijft. Dat blijkt heel erg nodig te zijn.

We kennen ook allemaal de Getuigen van Jehova die al jaren en jaren beweren dat de eindtijd er bijna is. Vele jaren geleden zeiden ze tegen mij dat ze hun kinderen niet meer lieten studeren, en ook dat ze geen nieuwe wasmachine aan zouden schaffen.

Wat weten wij over de toekomst? Wat is Gods tijd voor hetgeen Hij met de wereld voor heeft? Hem behoort alle tijd. Tijd is voor Hem eeuwigheid. De auteur van deze brief gaat in elk geval niet speculeren over het einde, maar laat die tijd over aan de gelukzalige en enige heerser, de hoogste Heer en koning.

Wij kunnen soms ook uitzien naar een bepaalde dag, een komend feest, of een beëindiging van een oorlog, of een geboorte van een kind, of welke andere festiviteit of gebeurtenis ook. Het kan iets vreugdevols zijn of iets wat eigenlijk noodzakelijk zou zijn in onze ogen. Maar Gods tijd laat zich niet inpassen in onze verlangens en verwachtingen.

Er zijn twee begrippen rond tijd: de klokketijd die meetbaar is, en de innerlijke beleving van de tijd, waarin de meetbare tijd weg kan vallen. Daarin kan een kwartier wel een uur zijn.

Het is vaak nodig om te letten op de meet bare tijd, maar het is niet goed te leven zonder de innerlijke beleving van de tijd die eeuwig is.

Ik kwam vandaag een gedicht tegen van J. van Opbergen. Dit zijn een paar zinnen daaruit:
Licht op in ons, wees vuur en vlam van hoop.
Houd steeds in ons de toekomst-mens ten doop

Het is de toekomst waar we naar mogen uitzien binnen de concrete tijd die ons gegeven wordt. De tijd die eeuwigheidswaarde kan hebben als ook wij, zoals Timoteüs, waakzaam leven en werken. Daar wordt hij toe opgeroepen, en wij eveneens. Zo krijgt de meetbare tijd eeuwigheidswaarde.

Kunnen wij in de meetbare tijd, ruimte maken voor die andere tijd?

Laten wij bidden

Heer en koning van tijd en eeuwigheid,
Wij leggen onze levens met alle ‘tijden’ in uw hand.
U hebt de regie over ons leven,
zolang of kort als het duren mag.
Bescherm ons tegen oppervlakkigheid,
wij willen graag in uw dienst staan,
zo goed en kwaad als we kunnen.
Help ons bij het bewaken
en invullen van onze tijden
door Jezus, onze Heer en Broeder,
Amen

Beste mensen, leef vanuit de Bron van tijd en eeuwigheid!
Ricky