dinsdag in week 25 door het jaar

OPGAAN NAAR …
Psalm 122

Beste mensen, in de Bijbel staan vijftien pelgrimsliederen, waarvan psalm 122 de derde is.
Een psalm is een gezongen gebed. Eigenlijk zou je een psalm altijd ‘moeten’ zingen. Vanuit je hart. Veel psalmen zijn zeer bewogen liederen waarin allerlei emoties de ruimte kunnen krijgen.

De pelgrimspsalmen worden ook wel de psalmen van de opgang genoemd. Zowel opgaan naar ‘Jerusalem’ als opgaan van je innerlijk naar je uiteindelijke bestemming.

Ik houd van de pelgrimspsalmen omdat je ze snel van buiten kent en op allerlei tijden kunt bidden: tijdens een wandeling, op de fiets, onderweg als je een boodschap gaat doen.
Deze psalmen worden op de pelgrimsweg naar Jeruzalem tijdens het opgaan gezongen. Ze hebben allemaal met de dubbele beweging te maken, de uiterlijke en de innerlijke.

Die opgang naar Jeruzalem was een feestelijk gebeuren
Verheugd was ik toen iemand me zei: ‘Wij gaan naar het huis van de Heer’. En nu staan onze voeten binnen je poorten, Jeruzalem.
Wat er in deze psalm voornamelijk uitgedrukt wordt is het grote verlangen van het trekkende volk naar vrede en eenheid, geconcentreerd op de plek in het hart van de tempel.

’Jeruzalem’ staat voor heel wat meer dan voor de geografische plaats. Het ‘Jeruzalem’ ligt ook in ons eigen hart.

Het geografische Jeruzalem van vandaag is een mix van tegenstellingen waar de joden, de christenen, de moslims naast elkaar wonen en in sommige kerken ieder hun eigen hoekje hebben dat bevochten moet worden en waar op gescheiden tijden gevierd wordt. Geen eenheid van geloven, terwijl we toch dezelfde God aanbidden.
We weten maar al te goed dat het in Jeruzalem alles behalve ‘een hechte eenheid’  is: het moorden, het geweld, de haat, de partijdigheid, de onrust, het is er alleen maar toegenomen!

Jeruzalem is de plaats waar Jezus naar optrok, - ja, ook Hij ging op naar het Huis van de Heer, jaar in, jaar uit. Uiteindelijk werd het een lijdensweg.
De vraag aan ons is: Hoe trekken wij op naar ons ‘Jeruzalem’? Vast zijn er momenten in je leven waarin je met vreugde feestelijk optrekt. Maar op andere momenten zal, in verbondenheid met Jezus, je optrekken moeizaam zijn, dragend het kruis wat je te dragen hebt.

In het laatste stukje van deze psalm wordt er om vrede gevraagd. De weg van Jezus eindigde niet met pijn en onrust, maar in het ‘Jeruzalem van omhoog’. En ook onze weg zal daar mogen eindigen.

Laten we met aandrang  bidden met de slotwoorden van deze psalm:

Vraag om vrede voor Jeruzalem:
‘Dat rust hebben wie van je houden,
dat vrede heerst binnen je muren
en rust in je vesting.’
Om mijn verwanten en vrienden
zeg ik: ‘Vrede zij in jou.’
Om het huis van de Heer, onze God,
wens ik je al het goede.
Amen

Beste mensen, moge de vrede van de Ene in jullie wonen, en mogen jullie opgang een opgang zijn naar het ‘hemels Jeruzalem!’
Ricky Rieter